Μετά τη νικηφόρο μάχη των ΠΛαταιών ο αρχιστράτηγος Παυσανίας εθαύμασε την πολυτελεστάτη σκηνή του Μαρδονίου και διέταξε τους Πέρσες μάγειρες να παρασκευάσουν δείπνο όμοιον με το δείπνο του ηγεμόνα τους. Πράγματι οι Πέρσες ετοίμασαν επί χρυσής τραπέζης πλούσιο δείπνο με ποικιλία κυνηγιου, κρεάτων, γλυκών κλπ. Τα καθίσματα ήταν εκ πολυτίμων ξύλων και εκάλυπτοντο από δοράς τίγρεων. Τα σκεύη ήταν αργυρά και χρυσά. Δίπλα από το πλουσιοπάροχον δείπνο, ο Παυσανίας διέταξε έναν Σπαρτιάτη μάγειρα να παραθέσει το σύνηθες λακωνικό δείπνο. Επι ξυλίνης τραπέζης έβαλαν άρτον εκ κριθής καί εντός ενός κεραμικού σκεύους μέλανα ζωμόν. Ο Παυσανίας αφού έδειξε στη συνοδεία του τα δύο δείπνα, σαρκάζοντας "ελάτε να δείτε γιατί ο βάρβαρος ήταν βλάξ, διότι ενώ είχε αυτά, ήλθε να μας πάρει αυτά".

Ας μην ξεχνούμε όμως ότι αυτός ο μεγαλοφυής στρατηγός και αντιβασιλέας της Σπάρτης (επιτρόπευε τον ανήλικο ξάδερφό του Πλείσταρχο, γιο του Λεωνίδα) που συνέτριψε τον πανίσχυρο Περσικό στρατό έγινε θύμα της μεγαλομανίας και της αλαζονείας του, προδίνοντας την πατρίδα του, αφού σχεδίαζε την υποδούλωση όλης της Ελλάδας στους Πέρσες με τοπικό στην Ελλάδα ηγεμόνα τον εαυτό του και με σύζυγο την θυγατέρα του Ξέρξη. Ποιος ξέρει ίσως να πίστευε ότι θα κατέληγε ο ένας και μόνος αυτοκράτορας Περσίας και Ελλάδας.

Το τραγικό του τέλος είναι γνωστό. ‘Όταν κατάλαβε ότι οι Σπαρτιάτες έφοροι είχαν σκοπό να τον συλλάβουν κατέφυγε στο ιερό της Χαλκιοίκου Αθηνάς. Έτσι αφού δεν μπορούσαν να το συλλάβουν, οι έφοροι αφαίρεσαν τη στέγη, χτίσανε τις πόρτες κι έβαλαν φρουρά, για να παραδοθεί από την πείνα. Όταν πια έφτασε να ξεψυχήσει τον βγάλανε από τον ιερό χώρο, Πέθανε σχεδόν αμέσως.