Σύμφωνα με πηγές της αρχαίας Ελληνικής θρησκείας οι θεοί εισηγήθηκαν στον Δία ότι θα έπρεπε να υπάρχουν κάποιες θεότητες που θα μπορούσαν, με λόγια ταιριαστά και μουσική επάξια, να υμνολογούν τα μεγάλα κατορθώματα του Δία και τον θαυμαστό τρόπο με τον οποίο έβαλε σε τάξη το σύμπαν, τον κόσμο των θεών και των ανθρώπων.

Εννιά νύχτες πλάγιαζε ο Δίας, μακριά από τους άλλους θεούς, με την Τιτανίδα Μνημοσύνη, κυρά του βοιωτικού βουνού Ελευθήρα. Εννιά μήνες μετά, αυτή έτεκε εννιάδυμα, τις εννέα Μούσες, στην Πιερία, (Πιερίδες) κοντά στον Όλυμπο (Ολυμπιάδες). Είναι επίσης γνωστές και σαν Ελικωνιάδες γιατί εκεί, στον Ελικώνα, πρωτο-παρουσιάστηκαν στον Ησίοδο.

Τα ονόματα τους Πολύμνια, Ουρανία, Τερψιχόρη, Μελπομένη, Θάλεια , Καλλιόπη, Ευτέρπη, Κλειώ, Ερατώ.

Η Κλειώ ανακάλυψε την Ιστορία και την κιθάρα. Η ιστορία ονομαζόταν Κλειώ, επειδή αναφέρεται στο κλέος (δόξα) το οποίο ανήκει στους ήρωες του παρελθόντος και μας διηγούνται οι συγγραφείς μέσα από τα βιβλία. Ζωγράφιζαν την Κλειώ δαφνοστεφανωμένη και με πορφυρό ένδυμα. Στο δεξί της χέρι κρατούσε μία σάλπιγγα και στο αριστερό ένα βιβλίο, που έγραφε «Κλειώ Ιστορία». Στα πόδια της υπήρχε το Κιβώτιο της Ιστορίας.