Σύμφωνα με πηγές της αρχαίας Ελληνικής θρησκείας οι θεοί εισηγήθηκαν στον Δία ότι θα έπρεπε να υπάρχουν κάποιες θεότητες που θα μπορούσαν, με λόγια ταιριαστά και μουσική επάξια, να υμνολογούν τα μεγάλα κατορθώματα του Δία και τον θαυμαστό τρόπο με τον οποίο έβαλε σε τάξη το σύμπαν, τον κόσμο των θεών και των ανθρώπων.

Εννιά νύχτες πλάγιαζε ο Δίας, μακριά από τους άλλους θεούς, με την Τιτανίδα Μνημοσύνη, κυρά του βοιωτικού βουνού Ελευθήρα. Εννιά μήνες μετά, αυτή έτεκε εννιάδυμα, τις εννέα Μούσες, στην Πιερία, (Πιερίδες) κοντά στον Όλυμπο (Ολυμπιάδες). Είναι επίσης γνωστές και σαν Ελικωνιάδες γιατί εκεί, στον Ελικώνα, πρωτο-παρουσιάστηκαν στον Ησίοδο.

Τα ονόματα τους Πολύμνια, Ουρανία, Τερψιχόρη, Μελπομένη, Θάλεια , Καλλιόπη, Ευτέρπη, Κλειώ, Ερατώ.

H ανώτερη και επισημότερη από τις αδελφές της. Ήταν προστάτιδα των ηρωικών ποιημάτων και της ρητορικής. Την ονόμαζαν και Καλλιέπειαν, επειδή ήταν ευρέτρια της ποίησης. Συνόδευε τους βασιλείς και τους ανώτατους άρχοντες για να επιβάλλει με τα λόγια της υποταγή και δικαιοσύνη. Ζωγράφιζαν την Καλλιόπη νέα και ωραία, με άνθη στο κεφάλι ή κισσό, στο δεξιό χέρι να κρατά δάφνες και στο αριστερό δύο βιβλία, πολλές φορές την Ιλιάδα και την Οδύσσεια.