Θαλάσσιος δαίμονας. Δαίμων στα προχριστιανικά Ελληνικά σημαίνει θεός. Η λέξη προέρχεται από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα «δαίω» και «δαίομαι» που σημαίνει μοιράζω (μοιράζω στον καθένα την τύχη του). Οι αρχαίοι μας πρόγονοι πίστευαν ότι ο κάθε άνθρωπος προστατευόταν, με προσταγή του Δία, από τον δικό του θεό (δαίμονα) που όριζε και την τύχη του, είχαν δηλαδή τον ‘κατά φύλακα δαίμονα’ που στα χρόνια του χριστιανισμού μετατράπηκε σε ‘φύλακα άγγελο’.

Ήταν η προσωποποίηση του γαλάζιου κύματος που αντανακλά το γλαυκό χρώμα του ουρανού, γνωστός και ως «Γλαύκος ο Πόντιος» ή «Γλαύκος ο Θαλάσσιος». Αργότερα έγινε η προσωποποίηση του όλου θαλάσσιου βίου.