Γιός του Αίσονα και της Πολυμήδης, φίλος του Ηρακλή και αρχηγός της Αργοναυτικής εκστρατείας,
Είναι πασίγνωστη η ιστορία των ηρωικών αργοναυτών που πήγαν στην Κολχίδα για να φέρουν το χρυσόμαλλο δέρας, βασικά την προβιά του κριαριού που βοήθησε τα δίδυμα αδέλφια, Φρίξο και Έλλη, να ξεφύγουν από την κακή μητριά. Άσε που h καημένη Έλλη έπεσε, καθοδόν και πνίγηκε. Ο δίδυμος αδελφός της όμως κατάφερε να προσγειωθεί στην Κολχίδα όπου νυμφεύθηκε την κόρη του βασιλιά Αιήτη, Χαλκιόπη η οποία του χάρισε μερικούς λεβέντες. Δεν αναφέρεται πουθενά αν το κριάρι σφάχτηκε ή πέθανε από γηρατειά, αλλά με κάποιο τρόπο χρυσώθηκε η προβιά του αποκτώντας έτσι μεγάλη αξία. Το άκουσε λέει κάποιος άλλος βασιλιάς, ο Πελίας και ζήτησε από τον ανεψιό του Ιάσωνα, να του την φέρει για να του παραδώσει τον θρόνο.
Αυτός, ο Ιάσωνας, μάζεψε όλα τα παλληκάρια, ήρωες της εποχής, ναυπηγήσανε ένα πλοίο, την Αργώ κι έβαλαν πλώρη για την Κολχίδα. Τώρα, ακόμη να καταλάβω, πώς στο πλήρωμα βρέθηκαν και τα παιδιά του Φρίξου.
Με προβληματίζει ακόμη κάτι, μια πληροφορία που λέει ότι οι ποταμοί της Κολχίδας κατέβαζαν χρυσάφι όπως αυτά της Αμερικής στα οποία έβριθαν οι λεγόμενοι χρυσοθήρες. Και λέω τώρα, μήπως οι αργοναύτες μας ήταν όντως χρυσοθήρες που το μάζευαν με την βοήθεια προβιών; Ψάξτε το!