Οι άγιοι Πεντεκαίδεκα ιερομάρτυρες έζησαν τον 4ο μ.Χ. αιώνα, όταν αυτοκράτορας στην Κωνσταντινούπολη ήταν ο Ιουλιανός ο Παραβάτης (361 - 363 μ.Χ.). Αυτοί ήταν οι Βασίλειος, Δανιήλ, Ευσέβιος, Θεόδωρος, Θεόδωρος, Θωμάς, Ιερόθεος, Ιωάννης, Κομάσιος, Νικηφόρος, Πέτρος, Σέργιος, Σωκράτης, Τιμόθεος, και Χαρίτων, οι οποίοι και μαρτύρησαν στην αρχαία Ελληνική πόλη Αστραίον την οποίαν οι Ρωμαίοι μετονόμασαν σε Τιβεριούπολη και οι Βούλγαροι σε Στρώμνιτσα. Παρόλο που ο Ελληνικό στρατός απελευθέρωσε τη Στρώμνιτσα, με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου στις 26 Ιουλίου του 1913 μ.Χ. η πόλη επιδικάστηκε στους Βουλγάρους. Οι Έλληνες κάτοικοί της αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν και περίπου 3.500 από αυτούς μετοίκησαν στο Κιλκίς όπου τιμώνται ιδιαιτέρως οι Άγιοι Πέντεκαιδέκα που τους έχουν σαν πολιούχους και προστάτες.

Τῇ ἀσκήσει τὴν σάρκα νεκρώσαντες, εὐσεβείας τὸν λόγον κηρύξαντες, καταφρονήσαντες τῶν ἐπιγείων, καὶ Χριστὸν ποθοῦντες σοφοὶ Ἀθληταί, τοῖς τυράννοις γενναιοφρόνως ἀντικατέστητε, καὶ στεφάνοις ἀθλητικοῖς κατεστέφθητε, ἰάσεις τοῖς προσιοῦσιν ἀναπηγάζετε.