Ένας από τους 12 που αναφέρεται στο ‘Μαρτυρολόγιο των Σκυλλιτανών’ 6 γυναίκες (Γενερώσα ή Γενερώση, Δονάτα, Εστία, Ιανουαρία, Καιλεστίνα και Σεκούνδα) και 6 άνδρες (Ακυλλίνος ή Ακουϊλίνος, Βετούριος, Κυθήνος ή Κιττίνος, Νάρτζαλος, Σπεράτος και Φήλικας), που κατάγονταν από την πόλη Σκύλλα κοντά στην Καρχηδόνα.

Οι Πράξεις του μαρτυρίου τους, όπως έχουν ονομαστεί, έχουν ενδιαφέρον, καθώς συγκαταλέγονται μεταξύ των αρχαιότερων που υπήρξαν στη Ρωμαϊκή επαρχία της Αφρικής. Η κατηγορία ήταν ότι αρνούνταν να πάρουν όρκο στο όνομα του αυτοκράτορα, που ήταν αντίθετο στην ισχύουσα νομοθεσία. Η δίκη τους έγινε στην Καρθαγένη και γίνεται ολοφάνερο ότι δεν υπήρχε καμιά προκατάληψη εναντίον των χριστιανών, ότι δεν βασανίστηκαν με οποιοδήποτε τρόπο. Ο δικαστής δε, τους προέτρεψε να συμμορφωθούν με το νόμο, δίνοντάς τους διορία 30 ημερών να αλλάξουν την απόφασή τους και να τους χαριστεί η ποινή, κάτι που δεν δέχτηκαν, οπότε εκτελέστηκαν δι’ αποκεφαλισμού (φαίνεται από τότε είχε ξεκινήσει το σύνθημα, «σφάξε με πασά μου ν’ αγιάσω».)