Η ζωή του Αγίου Μείρακος είναι όμοια με αυτή του Άσωτου του Ευαγγελίου. Ο Άγιος Μείραξ γεννήθηκε στο Τενεσή της Αιγύπτου και ανατράφηκε από τους γονείς του με χριστιανική ευσέβεια. Αλλά τα θέλγητρα της νεότητας τον παρέσυραν στην ασωτία και ακόμα πιο χειρότερα οι γνωριμίες του με Αγαρηνούς, τον έκαναν να αλλαξοπιστήσει. Οι γονείς του το έμαθαν και έκλαψαν πικρά. Αλλά δεν απελπίστηκαν και στήριξαν την ελπίδα τους στον Θεό προσευχόμενοι. Και ο Θεός έκανε το έλεός του, χάριν των ευσεβών γονέων. Ο αρνησίθρησκος γιος, μπούχτισε τη ζωή της αμαρτίας. Και όπως ο φοίνικας προβάλλει μέσα από τις φλόγες, έτσι και η προηγούμενη πίστη του Μείρακα, πρόβαλλε μέσα από τα ερείπια της ψυχής του. Ήλθε μετάνοια στην καρδιά του, και κάποια μέρα εμφανίστηκε στους γονείς του, έπεσε στα πόδια τους, ζήτησε συγνώμη και εξέφρασε την επιθυμία να επανέλθει στη χριστιανική πίστη. Εκείνοι τον δέχτηκαν με χαρά, τον φίλησαν και δόξασαν τον Θεό. Αλλά η ψυχή του Μείρακα δεν αρκέστηκε σ' αυτή την αποκατάσταση. Πήγε λοιπόν στον Αμηρά, έκανε το σημείο του σταυρού και φώναζε ότι επανήλθε στην αληθινή πίστη. Ο Αμηράς έδωσε διαταγή και τον μαστίγωσαν σκληρά με βούνευρα, μέχρι που σχίστηκαν οι σάρκες του. Κατόπιν τον αποκεφάλισαν και το μεν κεφάλι του το αγόρασαν οι χριστιανοί και τον έθαψαν με τιμή, το δε σώμα του, οι Αγαρηνοί το έβαλαν μέσα σε μια βάρκα και το έριξαν στη θάλασσα.
Απολυτίκιο
Aρνησιχρίστων δόξαν άπας τις βλέπων, Mηδέν κατ’ αυτών φλυαρείτω αφρόνως.
Στα αρχαία Ελληνικά ‘μείραξ’ ήταν το μικρό κορίτσι. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε το υποκοριστικό ‘μειράκιο’ για να περιγράψει τον θηλυπρεπή ή ομοφυλόφιλο άνδρα.
Σήμερα, αυτό το υποκοριστικό χρησιμοποιείται μόνο για ανώριμα και επιπόλαια αγόρια.
