Ο Κώτσος και οι εξωγήινοι, 1980
Ο Κώτσος στην ΕΟΚ, 1980
Ο Κώτσος έξω από το ΝΑΤΟ, 1981
Ο Ντίνος ο θυρωρός, 2003
Καβάφης, 1994
Την νύχτα που ο Φερνάντο Πεσσόα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Καβάφη, 2007
Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες, 1960
Ελιά ελιά και Κώτσο βασιλιά
Επιλέγουμε κάτι χωρίς να μας ενδιαφέρουν οι συνέπειες.
Και παπάς έγινες Κώστα; Έτσι τα ’φερε η κατάρα
Για υποκριτική υποβάθμιση μιας καλής προσωπικής εξέλιξης
Όσα ξέρει ο Κωσταντής, δεν τα ξέρει άλλος κανείς.
Τα έκαναν τάτσι μίτσι κότσι, και σε συντόμευση 'Τα τακιμιάσανε"
Λέγεται για όσους ενεργούν προσυνεννοημένα για να εξαπατήσουν κάποιον ή να πετύχουν αθέμιτο σκοπό προς ίδιον όφελος, με τα ονόματα, να είναι, πιθανώς, αρβανίτικα υποκοριστικά των Παναγιώτη-Τάτση, Δημήτρη -Μήτση και Κώστα-Κώτση.
Από Σάββατον ως Σάββατον, εκκέλιασεν ο Κώστας
Κόψε ξύλο κάμε Κώστα κι άπό κουτζουπιά Μιχάλη
ή
Ξύλον τέμνων Κώνσταν ποίει.
Επί μωρών και ανοήτων
Τι λέγεις παπά Νίκο; Ό,τι λέγ' ο παπα Κώστας
Επί τελείως συμφωνούντων
Η Κωσταντινιά είν' της ολίγα κι ακού τον Κώστα να γκαρίζει
1876
Ιαν τοπε τι Κωσταντάκενα ο Κώστας ας φροντίζει. Τι του πες. Ναει τον Κώστα;
Βίλντα, Γιάννη, τουν Κώστα, κι' άλλους Κώστας δε 'νι
Για περιπτώσεις που κάποιοι πιστεύουν ότι τα δικά είναι ασυγκρίτως καλυτερα και μοναδικά
Ο Κώστας κάθεται και ο Γιάννες γυναικίζει
Άη Κωνσταντίνε μου, τι το 'καμε, τ' ασκέρι σου;
Από περιστατικό που σκόρπισαν οι πανηγυριώτες εξ΄αιτίας φόνου, ή από μεθυσμένον που αποκοιμήθηκε κι΄όταν εξύπνησε είπε την παροιμία
Από τ' Άη – Κωνσταντίνου και την νύχτα ξεραίνονται τα σπαρμένα
Είναι για τον άη Κωνσταντίνο-για τα κυπαρίσσια
Για ετοιμοθάνατο
Κ'τσοί γκαβοί στον άγιο Κωνσταντίνο
Αλλουνού έχει τ' όνομα κι ο Κωνσταντής την χάρη
ή
Έμενα ήβγεν τ' όνομα κι ο Κωνσταντής την χάρη
Ο Γιάννης έχει τ' όνομα κι ο Κωνσταντής τα τρώει, τα πίνει
Πόθεν που τ' Αντριά γουμάρα κι του Κώστα πουλαρίνα
Από αγ. Κωνσταντίνου και μετα πουλάρια από αρσενικό γάιδαρο, ενώ από του Αγίου Ανδρέα και μετα από αρσενικό άλογο.
Υπό περαιτέρω διερεύνηση.
Κόψε ξύλον κάμε Κώνσταν
Ήντα σου πιάνει Κώστα μου. Η κοπελιαρωσύνη
χαριεντική
Άη Κωνσταντίνε μου, τι το 'καμε, τ΄ασκέρι σου;
Ο Γιάννης έχει τ' όνομα κι ο Κωνσταντής τα τρώει, τα πνίει
Ο Γιάννης έχει τ' όνομα κι ο Κωνσταντής την χάρη
Αλλού πα' ο γάαρος τσ' αλλού ο Κωνσταντής
Σύρε με, Γιαννούλη μου και φέρε με, Κωσταντιανέ μου
Επί των παρελκόντων ζήτημα τι ή των παραπεμπόντων εις άλλους
Πίν' ο Κώτσος βρίσκει τον Παρίση
Επί των ομοίων αλλήλους
Χοχλιούς μαζώνεις, Κωσταντή; Έτσι το φέρ' η κατάρα
Ο Κώστας το καλό παιδί και τ' άξιο παλληκάρι π' ανικάει το μπουρμπουνα και παίρνει το κουράδι
Ο Κώστας το καλό παιδί και τ' άξιο παλληκάρι αντραπηδάει τον κόπανο και κλάνει το στελιάρι
Ειρωινκά για δειλούς
Ο Κωστής που τα γκάζια
Τώρα είμαι μόνον Κώστας
Λέγεται περί εκείνων που ήσαν υπερήφανοι ή πλούσιοι κατά που δε εδυστύχησαν
Αμ πης Κωστή τάντεροσ σου να κλωστεί
Εν τούτω νίκα
Με αυτό το σημείο θα νικάς. Η συμβολική φράση που παρουσιάστηκε στον ουρανό μαζί με το σημείο του σταυρού στον Μέγα Κωνσταντίνο πριν από τη συγκρουσή του με τον Μαξέντιο (312 μ.Χ.).
Το είπε και της Κωστομαρίας
Δια τον διαλαλήσαντα απόκρυφον τι
Τον έπιασε Κώτσο
Τον έπιασε κορόιδο.
Του μπαμπά ντου μοιάζ' ο Κώστας
Του τατά του μοιάζει ο Κώστας
Προξενητάδες ήρθανε από την Βαβυλώνα
να πάρουνε την Αρετή πολύ μακρια στα ξένα.
Οι οχτώ αδελφοί δε θέλουνε κι ο Κωνσταντίνος θέλει.
Πίτσα αλά Κώστα
Τι χρειαζόμαστε:
Ζύμη:
• 400γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1 ποτήρι ζεστό νερό
• 1 κουταλιά της σούπας λάδι
• αλάτι
• πιπέρι
• 1 κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη
• ένα φακελάκι μαγιά
Σάλτσα:
• πουμαρό
• ρίγανη
• αλάτι
• πιπέρι
Από πάνω:
• τυρί όποιο θέλετε όπως το θέλετε είτε σε φέτες είτε τριμμένο, εγώ βάζω φέτες γκούντα, ο πατέρας βάζει τριμμένο ένταμ (ό,τι έχει ο καθείς)
• ντομάτες σε ροδέλες
• ζαμπόν
• πιπεριά
• ή ό,τι άλλο σας κάνει κέφι
Πώς το κάνουμε:
1. Πλάθετε όλα μαζί τα υλικά της ζύμης. Μη φρικάρετε είναι πολύ εύκολο και πολύ αγχολυτικό! Μη διστάσετε να δώσετε μπουνιές στο ζυμάρι, φάπες, να το τραβήξετε απ' τα μαλλιά να το πετάξετε στον αέρα (προαιρετικό, για να μη μείνετε νηστικοί μην το επιχειρήσετε μόνοι αν δεν έχετε κάποιο μπαμπά στο σπίτι!). Αν βέβαια έχετε μίξερ ολα τελειώνουν απλά και πολιτισμένα. Αν το ζυμάρι κολλάει στα χέρια σημαίνει οτι έχει παραπάνω νερό οπότε προσθέστε αλεύρι. Έπειτα το κάνετε μια μπάλα και το αφήνετε να φουσκώσει στο μπολ σκεπάζοντάς το με μια πετσέτα για 10-15 λεπτά. Μόλις το δείτε και έχει φουσκώσει απλώνετε το ζυμάρι σε ένα βουτυρωμένο ταψί. Είτε το ανοίγετε με πλάστη είτε όπως είναι το απλώνετε στο ταψί με τα χέρια.
2. Ανακατεύετε σε ένα μπολάκι τα υλικά της σάλτσας και την απλώνετε στο ζυμάρι. Από πάνω βάζετε το τυρί και έπειτα τα υλικά σας.
3. Την ψήνετε στους 250 βαθμούς και μόλις μυρίσει είναι έτοιμη!!! Καλού κακού ελέγξτε αν είναι από κάτω ψημένη με ένα πιρούνι.
Μπορείτε να προσθέσετε ρίγανη και ελάχιστο πιπέρι στο τέλος πριν τη βάλετε στο φούρνο πάνω από τα υλικά!
