Κύπριος Άγιος Ἀναφέρεται ὑπὸ τοῦ Μαχαιρᾶ μεταξὺ τῶν ἐκ Παλαιστίνης τριακοσίων Αλαμάνων καὶ ὡς ἀσκήσας παρὰ τὸ χωρίον Λευκόνοικον τῆς ἐπαρχίας Ἀμμοχώστου.
Ο Ευφημιανός έζησε θεάρεστα μέχρι τα βαθιά του γηρατειά. Οι πιστοί της περιοχής έκτισαν αργότερα μια μικρή εκκλησία στ' όνομα του, που στέκει μέχρι σήμερα. Προτού ο Τουρκικός Αττίλας βεβηλώσει την Κύπρο με την εισβολή του 1974 το εκκλησάκι του αγίου βρισκόταν σε πολύ καλή κατάσταση.

Όνομα:	Εύφημος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'ευ'=καλό και 'φήμη΄ και εννοεί αυτόν που έχει καλή φήμη

Ένας από τους δώδεκα μαθητές του Ιησού. Καταγόταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας, απ' όπου και ο Ανδρέας με τον Πέτρο. Τον κάλεσε μαθητή Του ο ίδιος ο Ιησο΄ς, και κατόπιν ο Φίλιππος έφερε το Ναθαναήλ. Η παράδοση αναφέρει ότι ο Φίλιππος κήρυξε το Ευαγγέλιο στους Πάρθους και πέθανε μαρτυρικά στην Ιεράπολη της Συρίας.

Αυτός προσηλύτισε τον, ευνούχο, υπεύθυνο για την Οικονομία της Αιθιοπίας, που στη συνέχεια προσηλύτισε την Βασίλισσα της Αιθιοπίας στον χριστιανισμό που κατέληξε να είναι η Αιθιοπία η πρώτη χώρα στον κόσμο που δέχθηκε τον χριστιανισμό σαν επίσημη θρησκεία του κράτους.

Αυτός επίσης έγραψε ένα ευαγγέλιο, γι' αυτό αναφέρεται στα ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης σαν ευαγγελιστής. Οι σοφοί μας όμως πατέρες το απέρριψαν και σήμερα θεωρείται αιρετικό και κατατάσσεται στα απόκρυφα.

Όνομα:	Φίλιππος
Ετυμολογία:	Από τα ουσιαστικά φίλος και ίππος και σημαίνει "αυτός που αγαπά τα άλογα ή την ιππασία".

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Δυφρίγη
Ετυμολογία:	Από τα Κελτικά 'dubro'=μαυρισμένη από την ακαθαρσία

Όσιος από την Ουαλία, 6ου αιώνα. Νόθο παιδί της Έφροδηλ (Efrddyl), κόρης του Βασιλιά Peibio Clafrog ο οποίος προσπάθησε ανεπιτυχώς, ρίχνοντας την στο ποτάμι να την πνίξει. Ο παππούς του τα βρήκε με την μητέρα του όταν ο Άγιος, όταν ήταν ακόμη παιδί, με ένα άγγιγμα του χεριού του, τον θεράπευσε από την λέπρα που τον βασάνιζε. Θεωρείται σαν ο Ευαγγελιστής της Ουαλίας. Είχε επίσης συγγενική σχέση με τον Saint Brychan του Brycheiniog, ένα από τους ιδρυτές της μοναχικής ζωής στην Ουαλία. Ίδρυσε μοναστήρια τόσο στην Ουαλία όσο και στην Αγγλία. Διετέλεσε Αρχιεπίσκοπος του Caerleon της Ουαλίας, μια έδρα που παράδωσε στον Άγιο Δαβίδ της Ουαλίας. Τα τελευταία του χρόνια ζήτησε την απομόνωση στο νησί Μπάρντσε όπου έζησε σαν προσευχόμενος ερημίτης.

Όνομα:	Δυφρίγος
Ετυμολογία:	Από τα Κελτικά 'dubro'=μαυρισμένος από την ακαθαρσία

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Αειμνήστη
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'αεί'=πάντα και 'μνηστή'=αυτή που μένει στη μνήμη και σημαίνει την αλησμόνητη, την αξέχαστη, αυτήν που η μνήμη της είναι αιώνια.

Σπαρτιάτης πολεμιστής που κατόρθωσε να σκοτώσει τον Πέρση στρατηγό Μαρδόνιο στην μάχη των Πλαταιών, εκσφενδονίζοντας ένα βράχο στο κεφάλι του.

Όνομα:	Αείμνηστος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'αεί'=πάντα και 'μνηστός'=αυτός που μένει στη μνήμη και σημαίνει τον αλησμόνητο, τον αξέχαστο, αυτόν που η μνήμη του είναι αιώνια.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Αμμέα
Ετυμολογία:

Αναφέρεται σαν Πλαταιεύς

Όνομα:	Αμμέας
Ετυμολογία:

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ανιοκράτη
Ετυμολογία:

Όνομα:	Ανιοκράτης
Ετυμολογία:

Πλαταιεύς

Όνομα:	Αρίμνης
Ετυμολογία:

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Αρίμνητη
Ετυμολογία:

Όνομα:	Αρίμνητος
Ετυμολογία:

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ήταν δεινός θεολόγος και διαπρεπέστατος ρήτορας και φιλόσοφος.

Kατά το πρώτο μισό του 14ου αιώνα μ.Χ. ήταν στην αυτοκρατορική αυλή της Κωνσταντινούπολης, απ' όπου και αποσύρθηκε στο Άγιο Όρος χάρη ησυχότερης ζωής, και αφιερώθηκε στην πνευματική του τελειοποίηση και σε διάφορες μελέτες.

Το 1335 μ.Χ. με τους δύο αποδεικτικούς λόγους του «Περί εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος», ήλθε σε σύγκρουση με τον Βαρλαάμ τον Καλαβρό, ο οποίος δίδασκε πως ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίσει το Θεό, κι ακόμα περισσότερο δεν μπορεί να ενωθεί μαζί Του. Κατά τα λεγόμενα του Βαρλαάμ, ο Θεός είναι «κλειστός στον εαυτό του» και δεν μπορεί να ενωθεί με τους ανθρώπους. Επομένως, οι «ησυχαστές», οι μοναχοί δηλαδή εκείνοι που έλεγαν ότι μπορεί ο άνθρωπος, αν έχει καθαρή καρδιά και αν συγκεντρωθεί στην «καρδιακή προσευχή» (το «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ Θεού, ελέησόν με»), να ενωθεί με το Θεό και να φωτισθεί και να δει το Άκτιστο φως, ασχέτως της μόρφωσής του, δεν ήταν Ορθόδοξοι αλλά «μεσσαλιανιστές» και «ομφαλόψυχοι».

Μετά από αυτές τις τοποθετήσεις του Βαρλαάμ, ο Παλαμάς εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη από όπου και άρχισε τον αγώνα «υπέρ των Ιερώς ησυχαζόντων», δηλαδή αυτών που ασκούσαν τον ησυχασμό, συγγράφοντας μάλιστα και τους ομώνυμους λόγους του. Το ζητούμενο της πάλης αυτής ήταν κυρίως το μεθεκτικόν ή αμέθεκτον της θείας ουσίας. Ο Γρηγόριος, οπλισμένος με μεγάλη πολυμάθεια και ισχυρή κριτική για θέματα αγίων Γραφών, διέκρινε μεταξύ θείας ουσίας αμεθέκτου και θείας ενεργείας μεθεκτής. Και αυτό το στήριξε σύμφωνα με το πνεύμα των Πατέρων και η Εκκλησία επικύρωσε την ερμηνεία του με τέσσερις Συνόδους. Περί τα μέσα και τέλη του 20ου αιώνα, επανήλθε η μνήμη των ενδόξων αγώνων του και έλαβε την πρέπουσα θέση στον χώρο των Ορθόδοξων ναών.

Όνομα:	Γρηγόριος
Ετυμολογία:	Από το ρήμα γρηγορώ και σημαίνει "αυτός που είναι σε εγρήγορση, που παρακολουθεί και προσέχει, ο ακοίμητος φρουρός"

Ο Άγιος Κωνσταντίνος γεννήθηκε στην Ύδρα. Δεκαοκτώ χρονών έφυγε από την Ύδρα και πήγε στη Ρόδο, κοντά στον Τούρκο ηγεμόνα Χασάν Καπετάν όπου έξισλαμίστηκε, με το όνομα Χασάν. Αργότερα όμως, συναισθάνθηκε το ολίσθημα του και άρχισε να μετανοεί. Τελικά, για να εξιλεωθεί αποφάσισε να μαρτυρήσει. Βρήκε λοιπόν κάποιο πνευματικό, εξομολογήθηκε και ζήτησε την ευχή του να μαρτυρήσει. Ο πνευματικός του όμως τον απέτρεψε, διότι φοβήθηκε το νεαρό της ηλικίας του. Ο Κωνσταντίνος έκανε υπακοή, εγκατέλειψε τη Ρόδο και πήγε στην πόλη Κρίμι, κατόπιν στην Κωνσταντινούπολη και από 'κει στο Άγιον Όρος.

Στην Μονή Ιβήρων, προετοιμάστηκε για το μαρτύριο και αφού πήρε την ευχή των πατέρων ήλθε στη Ρόδο. Εκεί, παρουσιάστηκε στον ηγεμόνα και με θάρρος ομολόγησε τον Χριστό. Τα βασανιστήρια που ακολούθησαν ήταν φρικτά. Τελικά τον απαγχόνισαν στις 14 Νοεμβρίου 1800 μ.Χ.

Όνομα:	Κωνσταντίνος
Ετυμολογία:	Από τη λατινική λέξη 'constans'=σταθερή και σημαίνει "ο σταθερός, ο αποφασισμένος, ο βέβαιος". Είναι το αντίστοιχο του Ελληνικού "Ευστάθιος".

Καταγόταν από τις Σπέτσες και μαρτύρησε στην Κρήτη το 1848 μ.Χ.

Όνομα:	Παντελεήμων
Ετυμολογία:	Από την αντωνυμία 'πας' και το ελεήμων και σημαίνει "αυτός που, πάντα, ελεεί και βοηθά όλο τον κόσμο".

Υπάρχει κάποια πληροφόρηση που δεν είναι επιβεβαιωμένη ότι διετέλεσε επίσκοπος Ιεραπόλεως.

Όνομα:	Εύσταχυς
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'ευ' και 'στάχυ' και σημαίνει όμορφο, καλό, στάχυ, μεταφορικά τον ακμαίο.

Κύπριος Άγιος Ἄγνωστος εἰς τοὺς Κυπρίους χρονογράφους καὶ τοὺς συναξαριστάς. Παρὰ τὸ χωρίον Λύσην τῆς ἐπαρχίας Λευκωσίας ὑπάρχει ναὸς κοσμούμενος διὰ τοιχογραφιῶν, χρονολογούμενος ἀπὸ τοῦ 15ου αἰῶνος, ὅστις, κατὰ τὴν ἐν τῇ ἁψίδι τοῦ ἱ. βήματος κτιτορικὴν ἐπιγραφήν, εἶναι ἀφιερωμένος εἰς τὸν Ἁγ. Θεμονιανόν.

Όνομα:	Εύφημος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'ευ'=καλό και 'φήμη΄ και εννοεί αυτόν που έχει καλή φήμη

Όνομα:	Παλάμων
Ετυμολογία:	Αυτός που έχει μεγάλες παλάμες