Ο Μάρτης βάνει το σκύλο στο δροσό και το γάτη στον πυρόμαχο
γάτης, γάτος, πυρόμαχα = οι πυρόμαχοι…
Οι όψιμες θέλουν βροχές κι οι πρώιμες δροσούλες.
Τ’ Αγιαννιού του Ριγανά, θέλουν τα μνιά δροσιά!
Τρώω βούτυρο κι' αυγά, μου έφαγαν την καρδιά. Τρώω κρεμμύδια, τρώω δροσιά
Τα σύκα θέλουνε δροσιά και τα κεράσια κάψα
Άλλο δεν έψησε την Οσία Μαρία, παρά η δροσιά του Μαγιού
Ανάρια τα κλωνάρια του κουνάει ο γερο-πεύκος,
και πίνει και ρουφάει δροσιά κι αχολογάει και τρίζει
Όποιος τσοιμάται στη δροσιά τσαί στη δροσοπεζούλα κακοχειμώνα τημ περνά η έρημη του γούλα
Για τους τεμπέληδες
Άντρα μου, καλάντρα μου, τρώς κρομμύδι, τρώς δροσιά, τρώω κι' εγώ τ' αυτγά με το πολύν πολύν πιπέριν και καίεται η καρδιά μου
Από κρυφοθέρμη περίμενε να σου δώση δροσιά
Μην περιμένης καλόν ή ευκολίας από άνθρωπον ύποπτον και ύπουλον
Ο Μάης ρίχνει τη δροσιά, Απρίλης τα λουλούδια
Ο Θεός με τον πάγο δροσίζει και με την δροσιά καίγει
Κατακαϊμένε άνθρωπε σαν πόντικας γεννιέσαι, σαν λοντάρι θρέφεσαι, σαν τη δροσιά χαλειέσαι
Επί της βραχυχρονίου των ανθρώπων διάρκειας
Όποιος δεν επερπάτησε τη νύχτα με φαγγάρι και την αυγή με τη δροσιά τον κόσμο δεν εχάρη
Από τσου ξένους δροσιά, κι από τσου δικούς φωτιά
Πολλές φορές βρίσκει κανείς βοήθεια και χαρά από τους ξένους, ενώ οι συγγενείς του τον κυνηγάνε
Ήμεις οι ζέν ιδώ ήμαστι σαν τ' δροσούλα στου κλαράκ'
Ευκόλως προσβαλλόμεθα από ασθένειαν και αποθνήκομεν ελλείψει θεραπευτικών μέσων
Αυτός είναι ανιδρόσγους παπάς πουτέ δεν είδαμι τ' δρουσιά τ'
Σαν του Μαγιού το δρόσο.
Το κρεμύδι 'ναι δροσιά
Δηλαδή δροσιστικό
Τον έβαλε 'ς το δροσιό (φρέσκο)
Τον φυλάκισε
Κλάψε με, μάνα μ’, κλάψε με τη νύχτα με φεγγάρι
και την αυγούλα με δροσιά ώσπου να δύσει ο ήλιος,
να βγουν τα ‘λάφια στις βοσκές κι όλες οι λαφίνες.
Στίχοι Δημοτικού Τραγουδιού «Η Λαφίνα»
Όλα τ’ άνθη, μητέρα, δεν είν’ αδελφάκια;
Σε γαστρούλες και κήπους, αγρούς και ρυάκια,
Μια δροσιά, και μικρά και μεγάλα;
Κωστής Παλαμάς , 1859-1943, Ποιητής
