Ο Άγιος Άνθιμος έζησε στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ. και πατρίδα του ήταν η Νικομήδεια. Από μικρός διακρίθηκε για τον ευσεβή ζήλο του προς τα θεία. Όταν ενηλικιώθηκε, η ζωή του ήταν υπόδειγμα σωφροσύνης και αγάπης. Επειδή πλούσια κατείχε το θησαυρό των θείων αληθειών, η θερμή του διδασκαλία, εμπνεόμενη από αποστολικό ζήλο, έβρισκε σχεδόν πάντα ανταπόκριση στις ψυχές των πιστών. Η πνευματική ικανότητα του Άνθιμου ώθησε τους χριστιανούς της Νικομήδειας και τον έπεισαν να γίνει Ιερέας και αργότερα επίσκοπος τους. Όταν, όμως, έγινε ο διωγμός επί Διοκλητιανού, τον κυνήγησαν και τον συνέλαβαν (302 μ.Χ.). Ο Διοκλητιανός του πρότεινε να θυσιάσει στους Θεούς για να κερδίσει τη ζωή του, αλλιώς τον περίμεναν φρικτά βασανιστήρια, και του έδειξε το όργανα που θα τον βασάνιζαν. Ο Άνθιμος είπε: «Γιατί μου τα δείχνεις; για να με φοβίσεις; Αυτά ας τα φοβούνται εκείνοι, για τους οποίους η παρούσα ζωή είναι μόνο ηδονή και τη στέρηση της θεωρούν μεγάλη απώλεια. Αλλά σε μένα, όπως και σε κάθε χριστιανό, αυτά δεν ασκούν καμιά γοητεία. Το σώμα μου είναι πρόσκαιρο και ευτελές, που μόνη αξία έχει, όταν αγιασθεί δια του Χριστού και δοθεί εις την κατά Χριστόν ζωή. Επομένως, τιμωρίες και βάσανα είναι για μένα πιο ποθητά από του να αρνηθώ το Σωτήρα μου». Τότε, αφού τον βασάνισαν φρικτά, τελικά τον αποκεφάλισαν.

Όνομα:	Άνθιμος
Ετυμολογία:	Από το άνθος και σημαίνει "ο ανθηρός".

Ο Άγιος Αριστίων γεννήθηκε στις αρχές του 2ου αιώνα μ.Χ. στην επαρχία της Συρίας Απάμεια και έγινε Χριστιανός από τον Άγιο Αντώνιο σε ηλικία μόλις 10 ετών. Λόγω του ενάρετου βίου του, εκλέχτηκε από τον λαό, δεύτερος επίσκοπος της Αλεξάνδρειας της μικρής που βρησκόταν στην Κιλικία της Μικράς Ασίας (κοντά στην πόλη Ισσόν). Ως ποιμενάρχης, ο Αριστίων, ποίμανε θεάρεστα το ποίμνιο του και δίδασκε με παρρησία το Λόγο του Χριστού με αποτέλεσμά να γίνουν Χριστιανοί πολλοί ειδωλολάτρες. Αυτό όμως δεν άρεσε στον Ρωμαίο έπαρχο που διέταξε να τον συλλάβουν και να τον ρίξουν στην πυρρά. Μέσα στο καμίνι, ο Αριστίων, υμνώντας και δοξάζοντας τον Χριστό έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου.

Όνομα:	Άριστος
Ετυμολογία:	Από το επίθετο άριστος που σημαίνει "ο καλύτερος".

Ο Άγιος Αρχοντίων μαρτύρησε δια λιμού

Όνομα:	Αρχοντίων
Ετυμολογία:	Από το ρήμα ΄άρχω' =ασκώ εξουσία, ουσιαστικό άρχοντας και σημαίνει "ο αρχοντικός, ο αριστοκρατικός".

Κύπριος από τη Λευκωσία ο νεομάρτυρας Πολύδωρος, ανατράφηκε από γονείς ευσεβείς, τον Λουκά προσκυνητή και τη Λουρδανού. Έμαθε τα Ιερά γράμματα και ταξίδεψε στην Αίγυπτο και σ' άλλες χώρες, κάνοντας το επάγγελμα του πραματευτή. Όταν το 1793 μ.Χ. βρισκόταν στην Αίγυπτο, προσλήφθηκε γραμματέας από έναν αρνησίχριστο Ζακυνθηνό. Σε κάποια όμως διασκέδαση μαζί του, μέθυσε και αρνήθηκε τον Χριστό. Όταν όμως συνήλθε μετανόησε πικρά, πήγε στη Βηρυτό και εξομολογήθηκε στον εκεί Αρχιερέα. Κατόπιν αποσύρθηκε στο Μοναστήρι του όρους του Λιβάνου, όπου ξεκουράστηκε κατά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Κατόπιν αναχώρησε στην Πτολεμαΐδα (Ακρι), όπου ανακοίνωσε στον εκεί Αρχιερέα τον πόθο του να μαρτυρήσει. Με την προτροπή του Αρχιερέα αναχώρησε στην Αίγυπτο, αλλά λόγω θαλασσοταραχής προσάραξε στη Γιάφα. Από εκεί πήγε στη Χίο (13 Ιουνίου 1793 μ.Χ.) και έπειτα στη Σμύρνη, για να επιστρέψει έπειτα πάλι στη Χίο. Τελικά έφτασε στη Νέα Έφεσο, όπου μπροστά στον Μουφτή ομολόγησε τον Χριστό και μετά από άγρια βασανιστήρια τον απαγχόνισαν. Ήταν Κυριακή, 3 Σεπτεμβρίου του 1794 μ.Χ. Το λείψανο του νεομάρτυρα ενταφιάστηκε κοντά στους τάφους των Αρμενίων. Σήμερα η κάρα του Αγίου φυλάσσεται στο Ναό της Αγίας Αικατερίνης Πλάκας στην Αθήνα.

Όνομα:	Πολύδωρος
Ετυμολογία:	Από το επίθετο πολύς και δώρο και σημαίνει "αυτός που δίνει πολλά δώρα".

Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα, παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Άνθιμη
Ετυμολογία:	Από το άνθος και σημαίνει "η ανθηρή".

Δεν υπάρχει αγία μα αυτό το όνομα, παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Αρίστη
Ετυμολογία:	Από το επίθετο αρίστη και σημαίνει "η καλύτερη".

Δεν υπάρχει αγία με τέτοιο όνομα, πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό.

Όνομα:	Αρχοντία
Ετυμολογία:	Από το ρήμα ΄άρχω' =ασκώ εξουσία, ουσιαστικό αρχόντισσα και σημαίνει και σημαίνει "η αρχοντική, η αριστοκρατική".

Φαίνεται ότι πρόκειται για την Φοίβη που αναφέρει ο Απόστολος Παύλος στην «Προς Ρωμαίους», επιστολή του. Είναι η πρώτη γυναίκα που αναφέρεται σαν Διακόνισσα στην Καινή Διαθήκη. Ήταν ένα υπούργημα που της εμπιστεύτηκε ο Απόστολος Παύλος. Αξίζει να σημειωθεί ότι την «προς Ρωμαίους» επιστολή του μετέφερε η ίδια η Φοίβη στους χριστιανούς της Ρώμης.

Όνομα:	Φοίβη
Ετυμολογία:	Από το φάος<φως και σημαίνει «φωτεινή, διαυγής, λαμπρή».

Δεν υπάρχει αγία με τέτοιο όνομα, παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Πολυδώρα
Ετυμολογία:	Από το επίθετο πολύς και δώρο και σημαίνει "αυτή που δίνει πολλά δώρα".

Δεν υπάρχει άγιος με αυτό το όνομα. Για χριστιανική εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο.

Όνομα:	Φοίβος
Ετυμολογία:	Από το φάος<φως και σημαίνει «φωτεινός, διαυγής, λαμπρός».

Μάρτυρας 1ου αιώνα από τη Ρώμη.

Όνομα:	Βασίλισσα
Ετυμολογία:	Γυναίκα που ασκεί βασιλική εξουσία, ή σύζυγος βασιλιά. Από το αρχαίο Ελληνικό 'βασιλεύς' που προέρχεται από τις λέξεις 'βάσις' και 'λεώς'=λαός στα Δωρικά και θεωρείτο η βάσις του λαού.

Η Αγία Βασίλισσα υπήρξε το καύχημα της Εκκλησίας της Νικομήδειας, κατά τον διωγμό των Χριστιανών επί Διοκλητιανού. Καταγγέλθηκε σαν χριστιανή, που αποσπούσε νεαρές ειδωλολάτρισσες από την πολυθεΐα και οδηγήθηκε μπροστά στον ηγεμόνα Αλέξανδρο. Εκεί η Βασίλισσα ομολόγησε χωρίς κανένα δισταγμό, ότι είναι χριστιανή και λατρεύει τον Ένα και αληθινό Θεό. Μαστιγώθηκε σκληρά και στη συνέχεια ο ηγεμόνας διέταξε και την έριξαν μέσα στη φωτιά. Αλλά με θαυματουργικό τρόπο η Βασίλισσα, βγήκε από τη φωτιά άθικτη. Οι ειδωλολάτρες, θεώρησαν πως αυτό ήταν μαγική ενέργεια και έτσι την έριξαν για τροφή σε δύο πεινασμένα λιοντάρια. Η Βασίλισσα όμως, δια της προσευχής προς τον Θεό, έκανε τα δύο λιοντάρια να σταθούν σαν ήμερα αρνιά μπροστά της. Τότε έγινε και το μεγαλύτερο θαύμα. Άνοιξαν τα πνευματικά μάτια του ηγεμόνα Αλεξάνδρου και έπεσε μετανοημένος στα πόδια της Βασίλισσας και ζήτησε απ' αυτή να τον κατηχήσει στη χριστιανική πίστη. Η Βασίλισσα, χαρά γεμάτη, τον παρέπεμψε στον επίσκοπο Νικομήδειας Αντώνιο, ο όποιος κατήχησε και βάπτισε τον Αλέξανδρο Χριστιανό. Ευτυχισμένος πλέον ο Αλέξανδρος, ζήτησε δια της προσευχής από τον Θεό να τον πάρει όσο γίνεται σύντομα κοντά Του, και η δέηση του εισακούστηκε. Μετά από λίγο καιρό, ο Κύριος δέχτηκε και την ψυχή της Βασίλισσας.

Όνομα:	Βασίλισσα
Ετυμολογία:	Γυναίκα που ασκεί βασιλική εξουσία, ή σύζυγος βασιλιά. Από το αρχαίο Ελληνικό 'βασιλεύς' που προέρχεται από τις λέξεις 'βάσις' και 'λεώς'=λαός στα Δωρικά και θεωρείτο η βάσις του λαού.

Ρώσος στην καταγωγή και δια Χριστόν σαλός.

Όνομα:	Ιωάννης
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το (יה) ΄για’, ένα από τα Εβραϊκά ονόματα του Θεού και το (חנן), ‘χανάν = δώρο και σημαίνει δώρο του Θεού. Το αντίστοιχο του στα Ελληνικά είναι το Θεόδωρος.

Μαρτύρησε, αφού τον έριξαν μέσα σε λάκκο με βραστό ασβέστη.

Όνομα:	Χαρίτων
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'χαριτόω' και σημαίνει αυτόν που είναι γιομάτος χαρές

Αρχαίος θεός, γιος του Απόλλωνα και τής νύμφης Κυρήνης, κόρης του Πηνειού ποταμού. Δίδαξε στους ανθρώπους την κτηνοτροφία, την καλλιέργεια ελιών και την μελισσοκομία.

Όνομα:	Άριστος
Ετυμολογία:	Από το επίθετο άριστος που σημαίνει "ο καλύτερος".

Όνομα:	Άριστος
Ετυμολογία:	Από το επίθετο άριστος που σημαίνει "ο καλύτερος".

Όνομα:	Πέτρος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό πέτρα (βράχος) και σημαίνει "ο ακλόνητος". Το όνομα Πέτρος είναι μετάφραση του Αραμαϊκού 'Κηφά' που ήταν το πραγματικό όνομα του Απόστολου Πέτρου. Στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχαν τα ονόματα Πετραίος (Κένταυρος) και Πετραία (Ωκεανίδα νύμφη).

Ο Όσιος Ραφαήλ γεννήθηκε στη Συρία το έτος 1860 μ.Χ. από ευσεβείς γονείς, τον Μιχαήλ Χαβαβίνυ και τη Μάριαμ, θυγατέρα του ιερέως της Δαμασκού. Την ημέρα της εορτής των Θεοφανείων του 1861 μ.Χ. βαπτίσθηκε και ονομάσθηκε Ραφαήλ. Σπούδασε στη θεολογική σχολή της Χάλκης και χειροτονήθηκε διάκονος στις 8 Δεκεμβρίου του 1885 μ.Χ. Στη συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα στη θεολογική ακαδημία του Κιέβου. Με την ευλογία του Πατριάρχη Αντιοχείας Σίλβεστρο, διευθυντή της ακαδημίας και ένα μήνα αργότερα έλαβε το οφίκιο του αρχιμανδρίτη από τον Μητροπολίτη Μόσχας Ιωαννίκιο. Ως πρεσβύτερος πλέον ανέλαβε καθήκοντα εξάρχου του Πατριαρχείου Αντιοχείας στη Ρωσία. Ο ιεραποστολικός ζήλος οδήγησε τα βήματά του στην Αμερική. Έφθασε στη Νέα Υόρκη στις 2 Νοεμβρίου 1895 μ.Χ. και ανέλαβε ως βοηθός του Επισκόπου Νικολάου. Ανέλαβε σημαντικό ιεραποστολικό έργο και ασχολήθηκε με τη συγγραφή θεολογικών βιβλίων καθώς και με την ανέγερση νέων ναών. Το έτος 1903 μ.Χ. η Ιερά Σύνοδος της Ρωσικής Εκκλησίας τον εξέλεξε Επίσκοπο Μπρούκλυν και του ανέθεσε το ιεραποστολικό έργο στη Βόρειο Αμερική. Ο Όσιος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1915 μ.Χ.

Όνομα:	Ραφαήλ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα, από τα Εβραϊκά רפא (ραφα)=θεραπεύω και אל (ηλ)=Θεός και σημαίνει ο θεός θεραπεύει.