Γεννήθηκε στην Τραϊανούπολη το 2ον μ.Χ. αιώνα. Ο πατέρας της ονομαζόταν Μακάριος και είχε διατελέσει ύπατος.
Σε μικρή ηλικία, ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό και ανέπτυξε έντονη χριστιανική δράση (προσηλυτισμό και καταστροφές ιερών των Ελλήνων). Συνελήφθη και της ζητήθηκε να σταματήσει. Αυτή με ένα σταυρό σχηματισμένο στο πρόσωπό της όχι μόνο αρνήθηκε αλλά συνέτριψε το άγαλμα του Δία.

Σύμφωνα με τον συναξαριστή λιθοβολήθηκε με μανία, αλλά ούτε μια πέτρα δεν την άγγιξε, Στη συνέχεια, κλείσθηκε στη φυλακή για να πεθάνει από την πείνα όμως άγγελος Κυρίου της έφερνε ψωμί και γάλα. Ρίχθηκε σε κάμινο πυρός, αλλά έπεσε δρόσος από τον ουρανό και έσβησε τη φωτιά, της έγδαραν το κεφάλι αλλά ένας άγγελος την θεράπευσε. Τελικά την έριξαν στα άγρια θηρία, που κι εκείνα τη σεβάστηκαν, αλλά ένα από αυτά την δάγκωσε με αποτέλεσμα να πεθάνει λίγες μέρες μετά.

Βλέποντας ο δεσμοφύλακας της, Λαοδίκιος, όλα αυτά τα θαύματα έγινε κι αυτός χριστιανός και μαρτύρησε για τον Χριστό.

Όνομα:	Γλυκέρα
Ετυμολογία:	Από το επίθετο γλυκερός ,-ή, όν και σημαίνει "η υπερβολικά γλυκιά"

Αρμένιος Επίσκοπος του 4ου π.Χ. αιώνα μ.Χ.. Φιλοξένησε τον Μέγα Αθανάσιο, όταν εκείνος ήταν εξόριστος στη Δύση λόγω των διώξεων των οπαδών του αιρετικού Αρείου. Υπεράσπισε τον Άγιο Αθανάσιο και την Ορθόδοξη πίστη ιδιαίτερα κατά την Σύνοδο της Σαρδικής στη Σόφια το 343 μ.Χ. Κοιμήθηκε με ειρήνη το 384 μ.Χ.

Όνομα:	Σερβάτος
Ετυμολογία:	Μάλλον από τη Λατινική λέξη 'servator'=ο υπηρέτης των θεών

Για χριστιανική εορτή πηγαίνετε στο αντίστοισο ανδρικό

Όνομα:	Λαοδίκη
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'λαός' και 'δίκη' και σημαίνει δικαιοσύνη του λαού

Ο Άγιος Μάρτυς Λαοδίκιος ήταν δεσμοφύλακας στην Τραϊανούπολη της Θράκης, κατά τον χρόνο τον οποίο η Μάρτυς Γλυκερία ήταν κλεισμένη στη φυλακή. Αφού κατηχήθηκε από αυτήν στον Χριστιανισμό και ομολόγησε τον Χριστό ως Θεόν Αληθινό, συνελήφθη και αποκεφαλίσθηκε.

Όνομα:	Λαοδίκης
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'λαός' και 'δίκη' και σημαίνει δικαιοσύνη του λαού

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Παυσίκακη
Ετυμολογία:	Αυτή που παύει, σταματάει το κακό.

Ο Όσιος Παυσίκακος καταγόταν από την Απάμεια της Βιθυνίας και έζησε στα χρόνια του βασιλιά Μαυρικίου (582 - 602 μ.Χ.). Είχε γονείς ευσεβείς και επίσημους στο γένος. Από μικρός στο δρόμο του Θεού με την ειλικρινή πίστη του και την άμεμπτη ζωή του, σπούδασε όχι μόνο Θεολογία, αλλά και ιατρική για να την εξασκήσει δωρεάν υπέρ των φτωχών. Όταν Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης ήταν ο Κυριάκος (595 - 606 μ.Χ.), εκτιμώντας τις μεγάλες αρετές του Παυσίκακου, τον έπεισε να καταταχθεί στον Ιερό κλήρο και έπειτα τον ανέδειξε επίσκοπο Συνάδων. Από τη νέα του θέση ο Παυσίκακος εργάστηκε για την καλύτερη στερέωση των πιστών και την εξαφάνιση των αιρέσεων από την επαρχία του, χρησιμοποιώντας την ευεργετική και θαυμάσια μάχαιρα της διδασκαλίας του θείου λόγου. Ο βασιλιάς Μαυρίκιος τον είχε περί πολλού, επειδή τον θεράπευσε από σοβαρότατη ασθένεια, και από ευγνωμοσύνη καθιέρωσε για την επισκοπή του ετήσιο χρηματικό βοήθημα. Απεβίωσε ειρηνικά, μοχθώντας για την επισκοπή του μέχρι τελευταίας του πνοής.

Όνομα:	Παυσίκακος
Ετυμολογία:	Αυτός που παύει, σταματάει το κακό.

Για χριστιανική εορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Σερβάτα
Ετυμολογία:	Μάλλον από τη Λατινική λέξη 'servator'=ο υπηρέτης των θεών

Έζησε κατά τον 15ο και 16ο αιώνα μ.Χ. και ήταν θυγατέρα του Παντελεήμονος, δημοτικού άρχοντα του Νόβγκορντ. Η Αγία κοιμήθηκε με ειρήνη το 1522 μ.Χ.

Όνομα:	Γλυκέρα
Ετυμολογία:	Από το επίθετο γλυκερός ,-ή, όν και σημαίνει "η υπερβολικά γλυκιά"

Όσιος Ευθύμιος ο Νέος κτήτορας της Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους

Όνομα:	Ευθύμιος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'ευ' και 'θυμός'=ψυχή, πνεύμα και σημαίνει "ο πρόσχαρος, αυτός που έχει ευχάριστη διάθεση"

Όσιος Ιωάννης (Βαρασβατσέ)

Όνομα:	Ιωάννης
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το (יה) ΄για’, ένα από τα Εβραϊκά ονόματα του Θεού και το (חנן), ‘χανάν = δώρο και σημαίνει δώρο του Θεού. Το αντίστοιχο του στα Ελληνικά είναι το Θεόδωρος.

Καταγόταν από επίσημη και ευσεβή οικογένεια και ήταν πατέρας του ιερού Φωτίου και αδελφός του Πατριάρχου Ταρασίου (784-806 μ.Χ.).

Ο τότε εικονομάχος αυτοκράτορας Θεόφιλος (829 - 842 μ.Χ.), δεν δίστασε να τον συμπεριλάβει στους διωγμούς που έκανε, μαζί με τους μοναχούς, και οικογενειάρχες. Έτσι και ο Σέργιος, καταγγέλθηκε σαν ένθερμος υποστηρικτής των αγίων εικόνων. Τον έφεραν λοιπόν μπροστά στον αυτοκράτορα, και αυτός προσπάθησε με κάθε τρόπο να αλλάξει το φρόνημα του Σεργίου. Μάταια όμως. Ο Σέργιος με σταθερότητα είπε, ότι δεν μπορεί να ευχαριστήσει τον βασιλιά του, προδίδοντας τον μεγάλο Βασιλιά όλης της δημιουργίας, Ιησού Χριστό. Τότε ο Θεόφιλος, δήμευσε όλα τα υπάρχοντα του Σεργίου και τον φυλάκισε. Κατόπιν εξορίστηκε μαζί με τη γυναίκα του Ειρήνη και τα παιδιά του. Όλοι τους φτωχοί πλέον, υπέφεραν πολλές ταλαιπωρίες. Δεν μετάνοιωσαν όμως, αλλά ήταν ευχαριστημένοι διότι δοκιμάζονταν και υπέφεραν χάρη της Ορθοδοξίας.

Τον Σέργιο βρήκε ο θάνατος, μακριά από τη γυναίκα και τα παιδιά του. Και πέθανε με την πεποίθηση, ότι αυτός έπρεπε να πεθάνει και ότι η οικογένεια του ήταν ευτυχισμένη, διότι είχε να επιδείξει παθήματα χάρη της αγάπης προς τον Σωτήρα Χριστό.

Όνομα:	Σέργιος
Ετυμολογία:	Από το λατινικό όνομα 'Sergius' που κι αυτό μάλλον είναι Ετρουσκικό (Σημερινή περιοχή Τοσκάνης) και μάλλον σημαίνει υπηρέτης. Καμιά σχέση με την Τουρκικής προέλευσης λέξη 'σεργιάνι' (seyran)