Ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Μάρκος ήταν ανεψιός του Αποστόλου Βαρνάβα και η μητέρα του ονομαζόταν Μαρία. Η καταγωγή του ήταν μάλλον από την Κύπρο, αργότερα όμως εγκαταστάθηκε στα Ιεροσόλυμα. Το Ιουδαϊκό όνομα του ευαγγελιστού ήταν Ιωάννης. Μάρκος ήταν το Ρωμαϊκό του επώνυμο, που πήρε κατά τη συνήθεια που υπήρχε τότε. Και μ' αυτό έμεινε γνωστός στον χριστιανικό κόσμο. Το σπουδαίο είναι ότι ο Μάρκος έγραψε το δεύτερο κατά σειρά στην Καινή Διαθήκη Ευαγγέλιο περί το 65 μ.Χ. που είναι και το συντομότερο από τα τέσσερα, γνωστό σαν το Ευαγγέλιο των θαυμάτων του Ιησού. Οι αγιογράφοι τοποθετούν δίπλα στον ευαγγελιστή Μάρκο ένα λιοντάρι, που είναι σύμβολο της δύναμης.

Όνομα:	Μάρκος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό Μars - rtis (ο θεός Άρης των Ρωμαίων) και σημαίνει "ο φιλοπόλεμος".

Όνομα:	Λαμπροτρίτη
Ετυμολογία:	Από τις λέξεις 'Λαμπρά" και 'Τρίτη' και σημαίνει την Τρίτη της Λαμπρής

Βασικά δεν έχουμε εντοπίσει τέτοιο όνομα, απλώς αναφέρεται γιατί συναντήσαμε το γυναικείο αντίστοιχο, Λαμπροτρίτη.

Όνομα:	Λαμπροτρίτης
Ετυμολογία:	Από τις λέξεις 'Λαμπρά" και 'Τρίτη' και σημαίνει την Τρίτη της Λαμπρής

Μαθητής του οσίου Ιωάννη από την Συρία που τον ακολούθησε, τον 5ο αιώνα, μαζί με άλλους 11 μαθητές (Σίω, Δαβίδ, Αντώνιος, Θαδδαίος, Στέφανος, Ισίδωρος, Μιχαήλ, Πύρρος, Ζήνων, Ισέ, Ιωσήφ και Άβιβος) στη Γεωργία για να εδραιώσουν τον χριστιανισμό.

Όνομα:	Ισέ
Ετυμολογία:	Μάλλον από την Εβραϊκή λέξη איש ('ish) που σημαίνει άντρας και σύζυγος.

Μαθητής του οσίου Ιωάννη από την Συρία που τον ακολούθησε, τον 5ο αιώνα, μαζί με άλλους 11 μαθητές (Σίω, Δαβίδ, Αντώνιος, Θαδδαίος, Στέφανος, Ισίδωρος, Μιχαήλ, Πύρρος, Ζήνων, Ισέ, Ιωσήφ και Άβιβος) στη Γεωργία για να εδραιώσουν τον χριστιανισμό.

Όνομα:	Σιώ
Ετυμολογία:	Ίσως παραφθορά της Εβραϊκής λέξη 'Σιών' που ήταν λόφος κοντά στην Ιερουσαλήμ όπου φυλασσόταν η Κιβωτός της Διαθήκης των Εβραίων.

Ο Άγιος Χριστόδουλος ήταν ηλικίας 14 ετών και ήταν το μοναδικό μέλος μιας χριστιανικής οικογένειας, της οποίας η μητέρα και οι δυο θυγατέρες αλλαξοπίστησαν. Η συνομήλικη του Αναστασία ήταν υπηρέτρια της οικογένειας και ενίσχυσε πνευματικώς τον Χριστόδουλο.

Μαρτύρησαν στην Πάτρα την Κυριακή των Βαΐων του 1821 μ.Χ., όπως διέσωσε ως αυτόπτης ο ιστορικός Πουκεβίλ, Πρόξενος της Γαλλίας στην Πάτρα την εποχή εκείνη, σημειώνοντας ότι και άλλοι μαρτύρησαν μαζί με αυτούς.

Όνομα:	Αναστασία
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά, πρόθεση ‘ ανά’ και ρήμα ίστημι>ίσταμαι και σημαίνει στέκομαι ξανά.

Οι Άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη συγκαταλέγονται στη χορεία των Νεοφανών Αγίων και μάλιστα εκείνων που μαρτύρησαν δέκα χρόνια μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως όταν το 1463 μ.Χ. έπεσε και η Λέσβος στα χέρια των Τούρκων.

Ο Άγιος Ραφαήλ καταγόταν από τους Μύλους της Ιθάκης και γεννήθηκε το έτος 1410 μ.Χ. Το κοσμικό του όνομα ήταν Γεώργιος Λάσκαρης. Κοντά του εκείνη την περίοδο βρισκόταν σαν υποτακτικός ο Άγιος Νικόλαος. Ο Νικόλαος εκάρη μοναχός και στη συνέχεια χειροτονήθηκε διάκονος. Θεωρείται Θεσσαλονικεύς στην καταγωγή, αν και αναφέρεται ότι γεννήθηκε στους Ράγους της Μηδίας της Μικράς Ασίας. Ωστόσο μεγάλωσε και ανδρώθηκε στη Θεσσαλονίκη.

Οι Τούρκοι σε μια επιδρομή τους στο μοναστήρι, συνέλαβαν τον Άγιο Ραφαήλ και τον Άγιο Νικόλαο, τη Μεγάλη Πέμπτη του ιδίου έτους. Ακολούθησαν σκληρά και ανηλεή βασανιστήρια και ο Άγιος Ραφαήλ μαρτύρησε διά σφαγής. Τον έσυραν βιαίως τραβώντας τον από τα μαλλιά και την γενειάδα, τον κρέμασαν από ένα δένδρο, τον χτύπησαν βάναυσα, τον τρύπησαν με τα πολεμικά τους όργανα, αφού προηγουμένως τα πυράκτωσαν σε δυνατή φωτιά και τελικά τον έσφαξαν πριονίζοντάς τον από το στόμα.

Ο Άγιος Νικόλαος πέθανε μετά από βασανισμούς, από ανακοπή καρδιάς, δεμένος σε ένα δένδρο.

Μαζί τους μαρτύρησαν η μόλις δώδεκα χρονών παιδίσκη Ειρήνη, οι γονείς της Βασίλειος (προεστός Θέρμης) και Μαρία, το πεντάχρονο αδελφάκι της Ραφαήλ, η ξαδέλφη τα Ελένη, ο δάσκαλος Θεόδωρος και ο ιατρός Αλέξανδρος.
Το μαρτύριό τους συνέβη την Τρίτη της Διακαινησίμου, στις 9 Απριλίου του έτους 1463 μ.Χ.

Όνομα:	Ειρήνη
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό ειρήνη και σημαίνει την "φιλήσυχη, ήρεμη", "αυτήν που καταφέρνει να φέρει την ειρήνη,η ειρηνοποιός".

Οι Άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη συγκαταλέγονται στη χορεία των Νεοφανών Αγίων και μάλιστα εκείνων που μαρτύρησαν δέκα χρόνια μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως όταν το 1463 μ.Χ. έπεσε και η Λέσβος στα χέρια των Τούρκων.

Ο Άγιος Ραφαήλ καταγόταν από τους Μύλους της Ιθάκης και γεννήθηκε το έτος 1410 μ.Χ. Το κοσμικό του όνομα ήταν Γεώργιος Λάσκαρης. Κοντά του εκείνη την περίοδο βρισκόταν σαν υποτακτικός ο Άγιος Νικόλαος. Ο Νικόλαος εκάρη μοναχός και στη συνέχεια χειροτονήθηκε διάκονος. Θεωρείται Θεσσαλονικεύς στην καταγωγή, αν και αναφέρεται ότι γεννήθηκε στους Ράγους της Μηδίας της Μικράς Ασίας. Ωστόσο μεγάλωσε και ανδρώθηκε στη Θεσσαλονίκη.

Οι Τούρκοι σε μια επιδρομή τους στο μοναστήρι, συνέλαβαν τον Άγιο Ραφαήλ και τον Άγιο Νικόλαο, τη Μεγάλη Πέμπτη του ιδίου έτους. Ακολούθησαν σκληρά και ανηλεή βασανιστήρια και ο Άγιος Ραφαήλ μαρτύρησε διά σφαγής. Τον έσυραν βιαίως τραβώντας τον από τα μαλλιά και την γενειάδα, τον κρέμασαν από ένα δένδρο, τον χτύπησαν βάναυσα, τον τρύπησαν με τα πολεμικά τους όργανα, αφού προηγουμένως τα πυράκτωσαν σε δυνατή φωτιά και τελικά τον έσφαξαν πριονίζοντάς τον από το στόμα.

Ο Άγιος Νικόλαος πέθανε μετά από βασανισμούς, από ανακοπή καρδιάς, δεμένος σε ένα δένδρο.

Μαζί τους μαρτύρησαν η μόλις δώδεκα χρονών παιδίσκη Ειρήνη, οι γονείς της Βασίλειος (προεστός Θέρμης) και Μαρία, το πεντάχρονο αδελφάκι της Ραφαήλ, η ξαδέλφη τα Ελένη, ο δάσκαλος Θεόδωρος και ο ιατρός Αλέξανδρος.
Το μαρτύριό τους συνέβη την Τρίτη της Διακαινησίμου, στις 9 Απριλίου του έτους 1463 μ.Χ.

Όνομα:	Νικόλαος
Ετυμολογία:	Από τα ουσιαστικά νίκη και λαός και σημαίνει "αυτός για τον οποίο ο λαός πιστεύει ότι μπορεί να του φέρει τη νίκη".

Οι Άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη συγκαταλέγονται στη χορεία των Νεοφανών Αγίων και μάλιστα εκείνων που μαρτύρησαν δέκα χρόνια μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως όταν το 1463 μ.Χ. έπεσε και η Λέσβος στα χέρια των Τούρκων.

Ο Άγιος Ραφαήλ καταγόταν από τους Μύλους της Ιθάκης και γεννήθηκε το έτος 1410 μ.Χ. Το κοσμικό του όνομα ήταν Γεώργιος Λάσκαρης. Κοντά του εκείνη την περίοδο βρισκόταν σαν υποτακτικός ο Άγιος Νικόλαος. Ο Νικόλαος εκάρη μοναχός και στη συνέχεια χειροτονήθηκε διάκονος. Θεωρείται Θεσσαλονικεύς στην καταγωγή, αν και αναφέρεται ότι γεννήθηκε στους Ράγους της Μηδίας της Μικράς Ασίας. Ωστόσο μεγάλωσε και ανδρώθηκε στη Θεσσαλονίκη.

Οι Τούρκοι σε μια επιδρομή τους στο μοναστήρι, συνέλαβαν τον Άγιο Ραφαήλ και τον Άγιο Νικόλαο, τη Μεγάλη Πέμπτη του ιδίου έτους. Ακολούθησαν σκληρά και ανηλεή βασανιστήρια και ο Άγιος Ραφαήλ μαρτύρησε διά σφαγής. Τον έσυραν βιαίως τραβώντας τον από τα μαλλιά και την γενειάδα, τον κρέμασαν από ένα δένδρο, τον χτύπησαν βάναυσα, τον τρύπησαν με τα πολεμικά τους όργανα, αφού προηγουμένως τα πυράκτωσαν σε δυνατή φωτιά και τελικά τον έσφαξαν πριονίζοντάς τον από το στόμα.

Ο Άγιος Νικόλαος πέθανε μετά από βασανισμούς, από ανακοπή καρδιάς, δεμένος σε ένα δένδρο.

Μαζί τους μαρτύρησαν η μόλις δώδεκα χρονών παιδίσκη Ειρήνη, οι γονείς της Βασίλειος (προεστός Θέρμης) και Μαρία, το πεντάχρονο αδελφάκι της Ραφαήλ, η ξαδέλφη τα Ελένη, ο δάσκαλος Θεόδωρος και ο ιατρός Αλέξανδρος.
Το μαρτύριό τους συνέβη την Τρίτη της Διακαινησίμου, στις 9 Απριλίου του έτους 1463 μ.Χ.

Όνομα:	Ραφαήλ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα, από τα Εβραϊκά רפא (ραφα)=θεραπεύω και אל (ηλ)=Θεός και σημαίνει ο θεός θεραπεύει.

Ο Άγιος Χριστόδουλος ήταν ηλικίας 14 ετών και ήταν το μοναδικό μέλος μιας χριστιανικής οικογένειας, της οποίας η μητέρα και οι δυο θυγατέρες αλλαξοπίστησαν. Η συνομήλικη του Αναστασία ήταν υπηρέτρια της οικογένειας και ενίσχυσε πνευματικώς τον Χριστόδουλο.

Μαρτύρησαν στην Πάτρα την Κυριακή των Βαΐων του 1821 μ.Χ., όπως διέσωσε ως αυτόπτης ο ιστορικός Πουκεβίλ, Πρόξενος της Γαλλίας στην Πάτρα την εποχή εκείνη, σημειώνοντας ότι και άλλοι μαρτύρησαν μαζί με αυτούς.

Όνομα:	Χριστόδουλος
Ετυμολογία:	Από το Χριστός και το δούλος και σημαίνει "ο δούλος του Χριστού".

Γεννήθηκε στην Αυστροουγγαρία στις 18 Μαρτίου του 1854 μ.Χ. από μία φτωχή οικογένεια Καρπαθορώσων. Μετανάστευσε στην Αμερική και όπως πολλές άλλες οικογένειες της Αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας, ήταν Ουνίτης (προέρχεται από τη λατινική λέξη ‘unitas’ που σημαίνει ‘ενότητα’ και εννοεί τους ανατολικούς χριστιανούς που ενώθηκαν με τη Δυτική Καθολική Εκκλησία, αποδεχόμενοι το πρωτείο το Πάπα, αλλά εξακολουθούν να διατηρούν τις λειτουργικές παραδόσεις και το εορτολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας).

Σε αυτόν οφείλεται η μεταστροφή χιλιάδων Ουνιτών των ΗΠΑ στην Ορθόδοξη εκκλησία.

Κοιμήθηκε με ειρήνη την Παρασκευή 7 Μαΐου 1909 μ.Χ.

Όνομα:	Αλέξιος
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο ρήμα αλέξω (προστατεύω) και σημαίνει "ο προστάτης".

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες.

Όνομα:	Κύριλλος
Ετυμολογία:	Από το κύριος και σημαίνει "ο αφιερωμένος στο Θεό".

Καταγόταν από την Καππαδοκία και έζησε στα τέλη του 3ου μ.Χ. αιώνα. Υπηρετούσε με το βαθμό του εκατόνταρχου, στις στρατιωτικές τάξεις με έδρα τη Θράκη. Όταν ανακρίθηκε για την πίστη του δήλωσε χριστιανός. Βασανίστηκε και αποκεφαλίστηκε σε ηλικία 25 ετών.

Όνομα:	Ακάκιος
Ετυμολογία:	Από το 'α' το στερητικό και το κακία και σημαίνει τον άκακο.

Ο Άγιος Ιερομάρτυς Φλάβιος ήταν Επίσκοπος Νικομηδείας και μαρτύρησε επί αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.) μαζί με τους αδελφούς Αυγούστο και Αυγουστίνο.

Όνομα:	Αύγουστος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό Augustinus

Ο Άγιος Μάρτυς Ιουβενάλιος μαρτύρησε το 132 μ.Χ., επί αυτοκράτορα Αδριανού (117 - 138 μ.Χ.).

Όνομα:	Ιουβενάλιος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό όνομα 'Juvenalis' που προέρχεται από τη λέξη 'juvenilis'=νεανικός, νεαρός

Ο Άγιος Κοδράτος έζησε στα χρόνια των βασιλέων Δεκίου (249 - 251 μ.Χ.) και Ουαλεριανού (251 - 259 μ.Χ.) στη Νικομήδεια. Συνελήφθη σαν Χριστιανός, και μετά από πολλά βασανιστήρια, αποκεφαλίσθηκε.

Όνομα:	Κόδρος
Ετυμολογία:	Αρχαίο Ελληνικό όνομα που προέρχεται από την αρχαία Ελληνική λέξη 'κυδρός'=ένδοξος. Η κατάληξη -άτος στο Κοδράτος σημαίνει του Κόδρου.

Έζησε στα σκληρά χρόνια των, εναντίον των χριστιανών, διωγμών και θανατώθηκε δια λιθοβολισμούς.

Όνομα:	Μάξιμος
Ετυμολογία:	Από το λατινικό 'maximus' και σημαίνει "ο μέγιστος". Η κατάληξη '-ανος' σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Μάξιμο.

Οι Άγιοι Ρουφίνος και Σατορνίνος μαρτύρησαν δια σπάθης στην Καισαρεία της Καππαδοκίας.

Όνομα:	Ρούφος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό όνομα 'Rufus' που σημαίνει ερυθρός και είναι το αντίστοιχο του Ελληνικού 'Πύρρος'.

Ο Άγιος Ιερομάρτυς Φλάβιος ήταν Επίσκοπος Νικομηδείας και μαρτύρησε επί αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.) μαζί με τους αδελφούς του Αύγουστο και Αυγουστίνο.

Όνομα:	Φλάβιος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό όνομα 'Flavius' που προέρχεται από τη λέξη 'flavus'=ξανθομάλλης. Η κατάληξη -ανός σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Φλάβιο.

Γεννήθηκε στη Μελιτηνή της Αρμενίας το έτος 377 μ.Χ. κατά τους χρόνους της βασιλείας του Γρατιανού (375 - 383 μ.Χ.). Σε ηλικία μόλις τριών ετών ο Ευθύμιος έχασε τον πατέρα του. Τότε η χήρα μητέρα του τον παρέδωσε στον ευλαβή Επίσκοπο της Μελιτηνής Ευτρώιο, ο οποίος, μαζί με τους αναγνώστες Ακάκιο και Συνόδιο που έγιναν αργότερα Επίσκοποι Μελιτηνής, τον εκπαίδευσε καλώς και, αφού τον κατέταξε στον ιερό κλήρο, τον τοποθέτησε έξαρχο των μοναστηρίων. Ο Μέγας Ευθύμιος με την αγιότητα του βίου του συνετέλεσε στο να επιστρέψουν στην πατρώα ευσέβεια πολυάριθμοι αιρετικοί. Ο Όσιος Ευθύμιος ο Μέγας είχε λάβει από τον Θεό το προορατικό χάρισμα και τη δύναμη της θαυματουργίας. Με ελάχιστα ψωμιά κατόρθωσε να χορτάσει τετρακόσιους ανθρώπους, που κάποτε την ίδια μέρα τον επισκέφθηκαν στο κελί του. Πολλές γυναίκες που ήταν στείρες, όπως και η δική του μητέρα, με τις προσευχές του Αγίου απέκτησαν παιδί και έζησαν την χαρά της τεκνογονίας. Και όπως ο Προφήτης Ηλίας, έτσι και αυτός προσευχήθηκε στον Θεό και άνοιξε τις πύλες του ουρανού και πότισε με πολύ βροχή τη διψασμένη γη, η οποία και αναζωογονήθηκε και έδωσε πλούσιους τους καρπούς της. Ο Όσιος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 473 μ.Χ., σε ηλικία 97 ετών, επί βασιλείας Λέοντος του Μεγάλου

Όνομα:	Ευθύμιος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'ευ' και 'θυμός'=ψυχή, πνεύμα και σημαίνει "ο πρόσχαρος, αυτός που έχει ευχάριστη διάθεση"

Καταγόταν από τη Συρία και έζησε περί τα τέλη του 5ου αιώνα μ.Χ. Σπούδασε την κατά κόσμο σοφία στην Αντιόχεια. Σε νεαρή ηλικία ακολούθησε τον ασκητικό βίο και έγινε μοναχός. Αργότερα, πήγε με 12 μαθητές του (Σίω, Δαβίδ, Αντώνιος, Θαδδαίος, Στέφανος, Ισήδωρος, Μιχαήλ, Πύρρος, Ζήνων, Ισέ, Ιωσήφ και Άβιβος) στη Γεωργία για να εδραιώσουν τον χριστιανισμό. Πεθανε ειρηνικά.

Όνομα:	Ιωάννης
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το (יה) ΄για’, ένα από τα Εβραϊκά ονόματα του Θεού και το (חנן), ‘χανάν = δώρο και σημαίνει δώρο του Θεού. Το αντίστοιχο του στα Ελληνικά είναι το Θεόδωρος.

Φανατικός εικονολάτρης καταδιώχθηκε από τους εικονομάχους. Άλλο ένα θύμα ενδοχριστιανικής διαμάχης.

Όνομα:	Ιωάννης
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το (יה) ΄για’, ένα από τα Εβραϊκά ονόματα του Θεού και το (חנן), ‘χανάν = δώρο και σημαίνει δώρο του Θεού. Το αντίστοιχο του στα Ελληνικά είναι το Θεόδωρος.

Ο Όσιος Νείλος του Σόρκιυ καταγόταν από την ευγενή οικογένεια των Μάικωφ και γεννήθηκε στη Μόσχα το 1433 μ.Χ. από ευσεβείς γονείς. Όταν ήταν νέος, εργάσθηκε ως ταχυγράφος στην υπηρεσία του μεγάλου ηγεμόνος της Μόσχας. Μετά μπήκε στο μοναχικό βίο.

Ο βίος του Οσίου χαρακτηρίζεται από την ταπείνωση και την αγάπη. Για να είναι χρήσιμος στους αδελφούς δεχόταν να γίνει σαλός, αποκαλύπτοντας σε αυτούς τα μυστικά της πνευματικής ζωής. Είχε πολύ καλή θεολογική κατάρτιση που βοήθησε στην αντιμετώπιση της αίρεσης των Ιουδαϊζόντων οι οποίοι μεταξύ άλλων έλεγαν ότι 7000 χρόνια από τη δημιουργία του κόσμου, που προσδιόριζαν σαν το έτος 1492 μ.Χ., θα γινόταν η συντέλεια του κόσμου.

Είχε ένα πλούσιο συγγραφικό έργο που αφορούσε τον ασκητικό βίο και την ερημική ζωή.

Ο Όσιος Νείλος κοιμήθηκε με ειρήνη την Κυριακή των Μυροφόρων του 1508 μ.Χ..

Όνομα:	Νείλος
Ετυμολογία:	Καθαρά αρχαίο Ελληνικό από το όνομα ‘Νηλεύς’, γιου του Κόδρου, που πήγε στην Ασία (Αίγυπτο) όπου και εγκαταστάθηκε. Σύμφωνα με το λεξικό 'A Greek-English Lexicon’ των ‘Henry George Liddell, Robert Scott’ Το όνομα Νηλεύς εκφράζεται και σαν Νείλεως. Κάτι δε που μπορεί να αποδοθεί στο Νηλέα ονομάζεται Νειλείον.

Ο Όσιος Νείλος καταγόταν από την Κυνουρία και ασκήτευε στη Μεγίστη Λαύρα του Αγίου Όρους. Απεβίωσε ειρηνικά και αργότερα το Ιερό του λείψανο ανέβλυσε μύρο.

Όνομα:	Νείλος
Ετυμολογία:	Καθαρά αρχαίο Ελληνικό από το όνομα ‘Νηλεύς’, γιου του Κόδρου, που πήγε στην Ασία (Αίγυπτο) όπου και εγκαταστάθηκε. Σύμφωνα με το λεξικό 'A Greek-English Lexicon’ των ‘Henry George Liddell, Robert Scott’ Το όνομα Νηλεύς εκφράζεται και σαν Νείλεως. Κάτι δε που μπορεί να αποδοθεί στο Νηλέα ονομάζεται Νειλείον.

Ένας από τους δώδεκα μαθητές του Οσίου Ιωάννη.

Όνομα:	Πύρρος
Ετυμολογία:	Από τη λέξη πυρ=φωτιά προέρχεται το επίθετο πυρρός και σημαίνει "ο ξανθοκόκκινος". Με αναβιβασμό του τόνου έγινε όνομα.

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Τάρας
Ετυμολογία:	Αυτός που κατάγεται από την πόλη Τάραντα.

Όλοι γνωρίζουμε, από παιδιά, την εμφάνιση του Τιμίου Σταυρού στο Μεγάλο Κωνσταντίνο, με το θριαμβευτικό έμβλημα της νίκης: «ἐν τούτῳ νίκα».

Το χριστιανικό ιερατείο μας πληροφορεί ότι υπήρξε μια άλλη εμφάνιση, που έγινε στην Ιερουσαλήμ, περίπου το 346 μ.Χ. όταν αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων ήταν ο Κύριλλος. Λέγεται ότι έγινε στις 7 Μαΐου, γύρω στις 3 μετά τα μεσάνυχτα. κατά μια των ημερών της Πεντηκοστής. Ο σταυρός, ήταν σχηματισμένος από εκθαμβωτικό φως, πάνω από το Γολγοθά, μέχρι και το όρος των Ελαίων.

Όνομα:	Σταύρος
Ετυμολογία:	Από τον Σταυρό στον οποίο σταυρώθηκε ο Ιησούς Χριστός, με αναβιβασμό του τόνου. Στα αρχαία Ελληνικά σήμαινε τον όρθιο πάσσαλο, το παλούκι, τον στύλο, συνήθως ξύλινο. Σήμερα αποδίδεται με 4 τρόπους. Ο ορθόδοξος που πλασάρετε σαν ελληνικός με τέσσερα ισοσκελή άκρα (+), ο καθολικός που παρουσιάζεται σαν λατινικός του οποίου το κατακόρυφο σκέλος είναι μακρύτερο από το οριζόντιο (†), ο συνεπτυγμένος, σταυρός του Αγίου Αντωνίου σε σχήμα ταυ (Τ) και ο χιαστός, σταυρός του Αγίου Ανδρέα σε σχήμα χι (Χ).