Ήταν ευνούχος του βασιλιά των Περσών Σαβωρίου, πλούσιος και πολύ αγαπητός από τον βασιλιά για την αφοσίωση του σ' αυτόν. Ομολόγησε τον Χριστό και υπέστη μαρτυρικό θάνατο, μαζί με 1150 άλλους μάρτυρες. Αλλά τόσο μετάνιωσε ο βασιλιάς για τον θάνατο του πιστού και αγαπητού ευνούχου του, ώστε διέταξε την παύση του διωγμού κατά των χριστιανών.

Όνομα:	Αζάτ
Ετυμολογία:	Περσικό όνομα που σημαίνει 'απελευθερωτής'.

Μάρτυρας από την Περσία που αποκεφαλίσθηκε τον 4ο αιώνα, μαζί με τον επίσκοπο Συμεών και άλλους 1150 μάρτυρες

Όνομα:	Αυδελλάς
Ετυμολογία:	Περσικό όνομα υπό διερεύνηση

Βενεδικτίνος μοναχός του Αβαείου Φοντενέλ (=συντριβάνι) της Γαλλίας, που αφορίστηκε μετά από κατηγορίες διαφθοράς και επέστρεψε αφότου δικαιώθηκε. Πέθανε στα 756.

Όνομα:	Βάνδος
Ετυμολογία:	Μάλλον αυτός που προέχεται από την Γερμανική φυλή των Βανδάλων.

Μάρτυρας από την Περσία που αποκεφαλίσθηκε τον 4ο αιώνα, μαζί με τον επίσκοπο Συμεών και άλλους 1150 μάρτυρες

Όνομα:	Γοθαζάτ
Ετυμολογία:	Περσικό όνομα υπό διερεύνηση

Ο Ντόναν (Donnan) ήταν Ιρλανδός μοναχός που μαρτύρησε μαζί με 52 άτομα που τον συνόδευαν το 618 μ.Χ. στο νησάκι Άιγκ (Eigg) της Σκωτίας, ανήμερα του Πάσχα.

Όνομα:	Ντόναν
Ετυμολογία:	Όνομα Κελτικής προέλευσης που σημαίνει καστανός, με καστανά μαλλιά.

Μάρτυρας από την Περσία που αποκεφαλίσθηκε τον 4ο αιώνα, μαζί με τον επίσκοπο Συμεών και άλλους 1150 μάρτυρες

Όνομα:	Φουσίκ
Ετυμολογία:	Περσικό όνομα υπό διερεύνηση

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Βάνδα
Ετυμολογία:	Μάλλον αυτή που προέχεται από την Γερμανική φυλή των Βανδάλων.

Υπήρξε 58ος στη σειρά των Πάπων της Ρώμης και κλήθηκε στον ποντιφικό θρόνο το 535 μ.Χ.

Όνομα:	Αγαπητός
Ετυμολογία:	Κύριο όνομα που προέρχεται από την αρχαία Ελληνική λέξη 'αγαπητός' που σημαίνει αυτόν που προκαλεί τη συμπάθεια των άλλων.

Ο Άγιος Αδριανός επειδή αρνήθηκε να εγκαταλείψει την πίστη του Χριστού, φυλακίστηκε και βασανίστηκε από τους ειδωλολάτρες. Όταν τον έβγαλαν από τη φυλακή τον διέταξαν να προσφέρει θυσία στους θεούς των ειδώλων. Ο Αδριανός όχι μόνο δεν δέχτηκε, αλλά αντίθετα, εξοργισμένος μπροστά στην επιμονή του άρχοντα ειδωλολάτρη, και στις βρισιές, που εξεστόμιζε κατά του Χριστού, καθώς ήταν κοντά στο βωμό, έτρεξε και γκρέμισε τον βωμό μαζί με τη φωτιά και τα σφάγια που είχε πάνω του. Τότε κτυπήθηκε ανηλεώς και τον έκαψαν.

Όνομα:	Αδριανός
Ετυμολογία:	Από το λατινικό Adrianus< Adria (λιμάνι της Ιταλίας εξ ου και η Αδριατική θάλασσα) και σχετίζεται με το adur (νερό).

Υιός του πρίγκιπα της πόλεως Κάρτλη και μαθητής του Οσίου Γρηγορίου του Χαντζτέλι. Διετέλεσε Αρχιεπίσκοπος Αζκουρίας (της ανατολικής Γεωργίας) κατά τα έτη 845 - 885 μ.Χ. Κοιμήθηκε με ειρήνη.

Όνομα:	Εφραίμ
Ετυμολογία:	Από το Εβραϊκό ρήμα פרה (παρά) = καρποφορώ και σημαίνει ο θεός με έκανε (πνευματικά) καρπερό.

Καταγόταν από την πόλη Έμεσα της Συρίας και ήταν Επίσκοπος Ρώμης κατά τα μέσα του 2ου αιώνα μ.Χ. (155 - 166 μ.Χ.).

Εκείνη την εποχή οι Εκκλησίες της Μικράς Ασίας εόρταζαν το Πάσχα στις 14 του μηνός Νισσάν (29 Μαρτίου), σε οποιαδήποτε ημέρα και αν έπεφτε αυτό. Αντίθετα οι άλλες Εκκλησίες δεν εόρταζαν καθόλου το Πάσχα, αλλά αρκούνταν στο εβδομαδιαίο κατά Κυριακήν εορτασμό της Αναστάσεως, τονίζοντας ασφαλώς περισσότερο τον εορτασμό της πρώτης Κυριακής μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας. Επειδή λόγω της διαφοράς αυτής η Εκκλησία της Ρώμης τηρούσε αυστηρή στάση έναντι των Μικρασιατών, ο Άγιος Πολύκαρπος, Επίσκοπος Σμύρνης, αναγκάσθηκε να μεταβεί στη Ρώμη, για να διευθετήσει με τον Επίσκοπο Ρώμης Ανίκητο το ζήτημα αυτό και άλλα δευτερεύοντα θέματα.

Ο Άγιος Ανίκητος μαρτύρησε το έτος 166 μ.Χ., επί αυτοκράτορα Μάρκου Αυρηλίου (161 - 180 μ.Χ.)

Όνομα:	Ανίκητος
Ετυμολογία:	Από το 'α' το στερητικό και τη λέξη 'νίκη' και σημαίνει αυτόν που δεν νικιέται, δεν ηττάται.

Βιογραφία
Γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Κορινθίας το 1731 μ.Χ. από γονείς που κατάγονταν από το γένος των διάσημων Νοταράδων. Το όνομα του πατέρα του ήταν Γεώργιος (ή Γεωργαντάς) και της μητέρας του, Αναστασία. Το βαπτιστικό του όνομα ήταν Μιχαήλ. Τα πρώτα του γράμματα τα έμαθε στην πατρίδα του, αλλά είχε μεγάλο ζήλο στη μοναχική ζωή. Έτσι κρυφά από τους γονείς έφυγε για το Μέγα Σπήλαιο. Ο πατέρας του όμως τον ανακάλυψε και τον οδήγησε πίσω στο σπίτι, οπού συνεχώς μελετούσε. Όταν κάποιο καιρό η Κόρινθος είχε έλλειψη διδασκάλου, ανέλαβε αυτός δωρεάν τη διδασκαλία των νέων. Σαν δάσκαλος διέπρεψε και αγαπήθηκε για τη σεμνότητα της ζωής του από τους Κορινθίους, που μετά τον θάνατο του επισκόπου τους Παρθενίου (1764 μ.Χ.) πρότειναν στον Πατριάρχη Σαμουήλ σαν διάδοχο του τον Μακάριο, λαϊκό τότε, και έτσι ανυψώθηκε στο θρόνο της Κορίνθου. Αλλά όταν άρχισε ο Ρωσσοτουρκικός πόλεμος (1768 μ.Χ.), ο Μακάριος, αναγκάσθηκε να καταφύγει με την οικογένεια του στη Ζάκυνθο και από 'κει στην Ύδρα, όπου ησύχαζε σε κάποια Μονή. Όταν ηρέμησαν τα πράγματα, η Ιερά Σύνοδος της Κωνσταντινούπολης, εκλέγει νέο επίσκοπο Κορίνθου, ίσως διότι ο Μακάριος εγκατέλειψε την επαρχία του και έφυγε.

Επισκέπτεται την Ύδρα και από εκεί τη Χίο. Από τη Χίο αναχωρεί για το Άγιον Όρος, εκπληρώνοντας την διακαή του επιθυμία να επισκεφθεί την Αθωνική πολιτεία και να βιώσει όσα καλά περί αυτής είχε ακούσει και μελετήσει. Όταν ο θείος Μακάριος έφθασε στο Άγιον Όρος το 1777 μ.Χ., εγκαταστάθηκε στο κελλίο «Άγιος Αντώνιος» του συμπατριώτου του Γέροντος Δαβίδ. Εκεί συναντήθηκε και πάλι με τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη. Εκείνο τον καιρό η Αθωνική πολιτεία σπαρασσόταν από έριδες και διαμάχες σχετικά με τα μνημόσυνα και τα κόλλυβα. Αιτία της έριδος ήταν η ημέρα τελέσεως των μνημοσύνων. Οι μεν ακολουθώντας την παράδοση της Εκκλησίας υποστήριζαν ότι δεν επιτρέπεται η τέλεση μνημοσύνων κατά την Κυριακή, οι δε δέχονταν το αντίθετο. Εξ αυτής λοιπόν της διαφωνίας προέκυψαν σφοδρές έριδες και αντιθέσεις, οι οποίες επεκτάθηκαν και σε άλλα θέματα της Εκκλησίας. Η επικρατούσα εκεί κατάσταση απογοήτευσε το θείο Ιεράρχη. Λόγω των ταραχών και των εκτροπών που σημειώθηκαν εκεί, φοβούμενος για την ίδια του τη ζωή, επέστρεψε στη Χίο. Και μετά από σύντομη παραμονή εκεί, αναχώρησε για την Πάτμο. Ο Άγιος κατά την παραμονή του στην Πάτμο, αποσκοπώντας σε μόνιμη διαμονή και έχοντας δελεασθεί προφανώς από το περιβάλλον, ίδρυσε το Κάθισμα των Αγίων Πάντων. Μετά τη διανομή της πατρικής περιουσίας ο ευκλεής Ιεράρχης επανήλθε στη Χίο και από εκεί μετέβη στη Σμύρνη προς συνάντηση του Ι. Μαυροκορδάτου, αφού είχε ήδη εφοδιασθεί με επιστολή από τους Χίους προύχοντες προς αυτόν. Από τη Σμύρνη ο αγιότατος πατήρ επέστρεψε στη Χίο. Επέλεξε ως τόπο κατοικίας του το ναΐσκο των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στις βόρειες - βορειοδυτικές παρυφές του Βροντάδου, στις υπώρειες του Αίπους. Εκεί διέμεινε επί δώδεκα περίπου έτη, μέχρι τη θεία κοίμηση, βρήσκοντας την ψυχική του γαλήνη μαζί με τον Αθανάσιο Πάριο (συγγραφέα της βιογραφίας του) και τον Ιερομόναχο Νικηφόρο Χίου. Πέθανε στις 17 Απριλίου του 1805 μ.Χ. Το τίμιο σκήνωμά του ενταφιάσθηκε στον περίβολο του ναού των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στη νότια πλευρά του. Η Ανακομιδή των ιερών λειψάνων του έγινε το έτος 1808 μ.Χ.

Στο χωριό Μύλοι της νήσου Σάμου εορτάζεται πανηγυρικά η μνήμη του Αγίου Μακαρίου στις 16 Μαΐου.

Όνομα:	Μακαρεύς
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό επίθετο ‘μάκαρ’=ευτυχισμένος. Ή αυτός που προέρχεται από την Μακαρόνησο (νησί των Μακάρων - αρχαία ονομασία της Κρήτης).

Όνομα:	Μακαρεύς
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό επίθετο ‘μάκαρ’=ευτυχισμένος. Ή αυτός που προέρχεται από την Μακαρόνησο (νησί των Μακάρων - αρχαία ονομασία της Κρήτης).

Όνομα:	Συμεών
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα 'Σάϊμον' και σημαίνει "προσεχτικό άκουσμα από το Θεό".

Ο Όσιος Αλέξανδρος του Όσεβεν, κατά κόσμον Αλέξιος, γεννήθηκε στις 17 Μαρτίου 1427 μ.Χ.
Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών οι γονείς του επιχείρησαν να τον νυμφεύσουν, διαλέγοντας μία πλούσια υποψήφια σύζυγο, αλλά ο Αλέξιος ζήτησε να προσευχηθεί στο μοναστήρι του Αγίου Κυρίλλου πριν νυμφευθεί. Εκεί πλέον έμεινε και λίγα χρόνια μετά εκάρη μοναχός λαμβάνοντας το όνομα Αλέξανδρος.

Κάποια στιγμή πήγε να δει την οικογένεια του, που είχε εν τω μεταξύ μεταφερθεί στο Όσεβεν. Ευτυχισμένος από την συνάντηση με τον υιό του, ο πατέρας του Νικηφόρος του πρότεινε, και αυτός δέχτηκε, να εγκατασταθεί κατά μήκος του ποταμού Κουργιούγκα και να τον βοηθήσει στην κατασκευή μιας μονής μέσα στην έρημο. Όταν περατώθηκε ο ναός, καθαγιάσθηκε προς τιμήν του Αγίου Νικολάου.

Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1479 μ.Χ.

Όνομα:	Αλέξανδρος
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα αλέξω ή αλέκω (προστατεύω) και ανήρ (άνδρας) και σημαίνει "αυτός που προστατεύει από τους άνδρες (σ' αυτή την περίπτωση οι άνδρες που αποτελούν το εχθρικό στράτευμα).

Μεγάλος ασκητὴς του Ρωσικού Βορρά

Όνομα:	Ζώσιμος
Ετυμολογία:	Αυτός που είναι βιώσιμος

Ο Όσιος Παΐσιος, κατά κόσμον Προκόπιος Γκρηγκόρεβιτς-Ζαρόσκιυ, γεννήθηκε στις 8 Ιουλίου 1821 στην πόλη Λούμπνα της επαρχίας Πολτάβα. Σπούδασε στο εκκλησιαστικό σχολείο του Κίεβο-Ποντόλσκιυ και ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη μελέτη της Αγίας Γραφής και των Βίων των Αγίων. Από νωρίς στην καρδιά του καλλιεργήθηκε ο πόθος για τη μοναχική πολιτεία. Έτσι εισήλθε στη μονή της Λαύρας του Κιέβου και εκάρη μοναχός, παίρνοντας το όνομα Παΐσιος. Αγωνίσθηκε τον καλό αγώνα ακολουθώντας την οδό της σαλότητος και φθάνοντας τα υψηλά ασκητικά κατορθώματα. Ο Όσιος Παΐσιος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1893.

Όνομα:	Παΐσιος
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένος τύπος του Κοπτικού (Αιγυπτιακού) ονόματος ‘Pishoy’ που σημαίνει υψηλός, ευγενής.