Η Αγία Ευδοκία γεννήθηκε στη Ηλιούπολη της επαρχίας Λιβανησίας, της Φοινίκης, την εποχή του Τραϊανού (98 - 117 μ.Χ.). Πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής της στην αμαρτία και την ακολασία, παρασύροντας με την εκτυφλωτική της ομορφιά πολλούς άνδρες στη αμαρτωλή ζωή, ενώ συγχρόνως συγκέντρωσε πολλά χρήματα. Η χάρη όμως του Θεού ευδόκησε, ώστε να συμβεί η θαυμαστή αλλοίωση και στην ψυχή της Ευδοκίας. Από τότε αλλάζει η ζωή της, χαρίζει όλη της την περιουσία στο φιλανθρωπικό έργο της τοπικής εκκλησίας και πηγαίνει σε κάποιο μοναστήρι, όπου ζει βίο ασκητικό ως την στιγμή που την άρπαξαν οι πρώην εραστές της και την οδήγησαν στον Αυριλιανό για να δικαστεί. Η αγία όμως με την προσευχή της, κατόρθωσε να αναστήσει το νεκρό παιδί του βασιλιά και να προσελκύσει και τον ίδιο στο Χριστιανισμό. Αργότερα οδηγήθηκε μπροστά στον ηγεμόνα Διογένη, ο οποίος την άφησε ελεύθερη, αφού η Αγία και πάλι θαυματούργησε. Τελικά αποκεφαλίσθηκε από το Βικέντιο και έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου.

Όνομα:	Ευδοκία
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ευ +δοκώ =έχω άποψη, καλή διάθεση, αυτή που φαίνεται καλά.

Ο Άγιος Νεομάρτυς Παρασκευάς καταγόταν από την Τραπεζούντα και ήταν ένας από τους προύχοντες της πόλεως. Μαρτύρησε το έτος 1659 μ.Χ. στην Τραπεζούντα δι' απαγχονισμού. Το ιερό λείψανο αυτού ενταφιάσθηκε στο ναό του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης και από εκεί ανακομίσθηκε στη Μονή Θεοσκεπάστου Τραπεζούντος.

Όνομα:	Παρασκευάς
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο ελληνικό ουσιαστικό παρασκευή και σημαίνει "προετοιμασία".

Μαρτύρησαν την εποχή των διωγμών.

Όνομα:	Χαρίσιος
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'χάρις' και σημαίνει αυτόν που είναι γεμάτος χαρίσματα, τον χαρισματικό.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ευδόκιος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ευ +δοκώ =έχω άποψη, καλή διάθεση, αυτός που φαίνεται καλά

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Παράσχη
Ετυμολογία:	Από την εκκλησιαστική φράση: «Παράσχου, Κύριε». Ο τύπος παράσχου είναι προστακτική αορίστου του ρήματος παρέχω/παρέχομαι (προσφέρω, δίνω). Επομένως, το όνομα σημαίνει «Σε, παρακαλώ, δώσε μου, Κύριε...».

Δεν έχει καμια απολύτως σχέση με το όνομα 'Παρασκευάς', όπως άλλωστε και το 'Πάρις'. Εκκλησιαστικές όμως πηγές μας δίνουν, και για τα δύο ονόματα, σαν εορταστική ημεροομηνία την 1η Μαρτίου του Αγίου Παρασκευά του Τραπεζούντιου του νεομάρτυρα.

Όνομα:	Παράσχος
Ετυμολογία:	Από την εκκλησιαστική φράση: «Παράσχου, Κύριε». Ο τύπος παράσχου είναι προστακτική αορίστου του ρήματος παρέχω/παρέχομαι (προσφέρω, δίνω). Επομένως, το όνομα σημαίνει «Σε, παρακαλώ, δώσε μου, Κύριε...». Χρησιμοποιείται και σαν υποκοριστικό του ονόματος Παρασκευάς.

Ο Άγιος Ιερομάρτυς Μεθόδιος μαρτύρησε το έτος 1920 μ.Χ.

Όνομα:	Μεθόδιος
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'μέθοδος'=τρόπος προς αναζήτηση της γνώσης και σημαίνει τον μεθοδικό.

Οι Άγιοι Σιλβέστρος και Σωφρόνιος μαρτύρησαν δια σπάθης

Όνομα:	Σιλβέστρος
Ετυμολογία:	Από το λατινικό 'sylvester'=δενδρώδης, δασώδης, αγροικικός, βουκολικός.

Η Ρωσίδα αυτή αγία (Αντρέγιεβνα) ήταν διά Χριστόν σαλή (σαλεμένη, τρελή).

Όνομα:	Αναστασία
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά, πρόθεση ‘ ανά’ και ρήμα ίστημι>ίσταμαι και σημαίνει στέκομαι ξανά.

Η Αγία Μάρτυς Αντωνίνα καταγόταν από την πόλη Νίκαια της Βιθυνίας και έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.). Όντας Χριστιανή, φανερώθηκε στον Μαξιμιανό, όταν αναχώρησε για την Νίκαια και ομολόγησε με τόλμη γνώμης τον Χριστό. Γι' αυτό βασανίσθηκε και οδηγήθηκε στη φυλακή. Αφού την έβγαλαν από τη φυλακή, την πίεσαν με την βία να αρνηθεί τον Χριστό. Η Αγία δεν δέχθηκε και παρέμενε σταθερή στην πίστη της. Τότε οι δήμιοι μετά από πολλά βασανιστήρια την έβαλαν σε σάκο και την έριξαν στη λίμνη της Νίκαιας, στην οποία βρήκε μαρτυρικό θάνατο.

Όνομα:	Αντωνία
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά, την πρόθεση ‘αντί’ και το ρήμα ‘ωνέομαι’=αγοράζω από το οποίο έχουμε τις λέξεις ‘ωνή’=αγορά, ‘ωνητός’=αγοραστός και ‘ώνια’=ψώνια και μάλλον σημαίνει αυτήν που δωρίζει κάτι που αγοράζει. Την γενναιόδωρη.

Η Αγία Οσιομάρτυς Αντωνίνα μαρτύρησε το έτος 1924 μ.Χ. Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες.

Όνομα:	Αντωνία
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά, την πρόθεση ‘αντί’ και το ρήμα ‘ωνέομαι’=αγοράζω από το οποίο έχουμε τις λέξεις ‘ωνή’=αγορά, ‘ωνητός’=αγοραστός και ‘ώνια’=ψώνια και μάλλον σημαίνει αυτήν που δωρίζει κάτι που αγοράζει. Την γενναιόδωρη.

Ο άγιος Γερβάσιος μαρτύρησε με τον άγιο Λέων κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ. Ο Άγιος Λέων ήταν Απόστολος των Βάσκων.

Όνομα:	Γερβάσιος
Ετυμολογία:	Μάλλον από τo Τευτονικό (αρχαίο Γερμανικό) όνομα 'Gervasios' με το πρώτο μέρος του ονόματος ‘Ger' να σημαίνει δόρυ και ολόκληρο τον ακοντιστή.

Γεννήθηκε τον έκτο αιώνα μ.Χ. στην Ουαλία. Από νεαρά ηλικία εκάρη μοναχός και σπούδασε πολλά χρόνια όντας ιερέας. Σύμφωνα με μια παράδοση εξελέγη Επίσκοπος από τον Πατριάρχη της Ιερουσαλήμ, όταν ο Άγιος David πήγε εκεί για να προσκυνήσει. Εργάστηκε σκληρά για να διαδώσει τον Χριστιανισμό στην Ουαλία, εργαζόμενος σκληρά. Ο David έκανε πολλά θαύματα ήδη ενόσω ζούσε. Μετά την κοίμησή του γύρω στο 600 μ.Χ., άρχισε να τιμάται ευρέως στη νότιο Ουαλία, όπως επίσης και στην Ιρλανδία, την Κορνουάλη και την Βρετάνη.

Όνομα:	Δαβίδ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα 'דוד' που σημαίνει αγαπητός.

Οι Άγιοι Γερβάσιος και Λέων μαρτύρησαν κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ. Ο Άγιος Λέων ήταν Απόστολος των Βάσκων.

Όνομα:	Λέων
Ετυμολογία:	Το λιοντάρι στα Αρχαία Ελληνικά

Κύπριος Άγιος Ἐπίσκοπος Σολέας. Μνεία τούτου γίνεται ὑπὸ τοῦ χρονογράφου Κυπριανοῦ: «Μάρκελλος ἕτερος ἐπίσκοπος τῆς Σολέας, γέννημα καὶ θρέμμα τῆς Κύπρου καὶ Μάρτυς. Ἑορτάζεται Φεβρουαρίου κε´». Εἰς τὸ Συναξάριον τῆς Κωνσταντινουπόλεως τὴν 25ην Φεβρουαρίου μνημονεύεται ἄνευ ὑπομνήματος: «ἄθλησις τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Μαρκέλλου ἐπισκόπου Ἀπαμείας τῆς Κύπρου». Ἐν Κύπρῳ δὲν ὑπάρχει πόλις Ἀπάμεια, πρόκειται δὲ μᾶλλον περὶ τοῦ Μαρκέλλου Σολέας, ἀρχαιότερον καλούμενης Αἰπείας, ταυτιζομένου πρὸς τὸν ὑπὸ τοῦ χρονογράφου Κυπριανοῦ μνημονευόμενον.

Όνομα:	Μάρκος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό Μars - rtis (ο θεός Άρης των Ρωμαίων) και σημαίνει "ο φιλοπόλεμος".

Μαρτύρησε διά σπάθης.

Όνομα:	Νέστωρ
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο ελληνικό νέομαι που σημαίνει έρχομαι, επιστρέφω, από το οποίο προέρχεται και η σημερινή λέξη της νέας ελληνικής, νόστος.

Μαρτύρησαν την εποχή των διωγμών.

Όνομα:	Νικηφόρος
Ετυμολογία:	Από το νίκη και το φέρω και σημαίνει αυτόν που φέρνει τη νίκη, τον τροπαιοφόρο.

Θύμα ενδοχριστιανικής διαμάχης. αφού υπέρ των αγίων εικόνων δια του πυρός ετελειώθη.

Όνομα:	Παύλος
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο ρωμαϊκό ψευδώνυμο  'Paulus' =μικρός

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Σιλβέστρος
Ετυμολογία:	Από το λατινικό 'sylvester'=δενδρώδης, δασώδης, αγροικικός, βουκολικός.

Οι Άγιοι Σιλβέστρος και Σωφρόνιος μαρτύρησαν δια σπάθης.

Όνομα:	Σώφρων
Ετυμολογία:	Από το επίθετο σώφρων και σημαίνει "ο συνετός".

H Οσία Δομνίνα καταγόταν από την πόλη Κύρο της Συρίας και έζησε κατά το πρώτο μισό του 5ου αιώνα μ.Χ. Οι γονείς της, ευσεβείς και πλούσιοι, την είχαν αναθρέψει χριστιανικότατα, και της παρείχαν τα μέσα για ελεημοσύνες και άλλα καλά έργα. Ο επίσκοπος Θεοδώρητος, βλέποντας την τόσο ζωντανή ευσέβεια της, την εκτιμούσε πολύ και την χρησιμοποιούσε σαν παράδειγμα στις πλούσιες νέες, που νόμιζαν, ότι μπορούσαν να συμβιβάσουν τη χριστιανοσύνη τους με τις κοσμικές επιδείξεις και ματαιότητες. Και, όσες φορές έβλεπε κόρη, που ποθούσε να ακολουθήσει τον Ευαγγελικό δρόμο, της συνιστούσε να συναναστρέφεται τη Δομνίνα. Κατά τα δειλινά, η Δομνίνα συνήθιζε να πηγαίνει στη γειτονική της εκκλησία, όπου έκανε δεήσεις μέσα στη σιγή του ναού. Έτσι, με τέτοιες άγιες ασχολίες, τελείωσε η Δομνίνα τη ζωή της και πήγε στα αθάνατα σκηνώματα, που αποτέλεσαν το διαρκή και διακαή πόθο της σ' όλη τη διάρκεια της επίγειας ζωής της.

Όνομα:	Δομηνίκη
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό Domenica και σημαίνει Κυριακή

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Αγάπιος
Ετυμολογία:	Από το αγάπη, που προέρχεται από τα αρχαία Ελληνικά ‘άγαν’=πολύ και ‘πάομαι’=αποκτώ, κατέχω και εκφράζει ένα κτητικό συναίσθημα και τρυφερότητα για κάτι δικό σου.

Ο Όσιος Λουκάς, κατά κόσμο Λέων, γεννήθηκε στην Κορλεόνε της Σικελίας κατά τον 10ο αιώνα μ.Χ. από ευσεβείς και φιλόθεους γονείς, τον Λέοντα και τη Θεοκτίστη, οι οποίοι τον ανέθρεψαν με παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Όταν οι γονείς του πέθαναν, εκείνος κατέφυγε στη μονή του Αγίου Φιλίππου στην Άγκυρα. Όμως, λόγω των επιδρομών των Σαρακηνών, έφυγε από εκεί και ήλθε στην Καλαβρία, στη μονή του όρους Μουλά, κοντά στο Κασσίνο, όπου εκάρη μοναχός. Εκεί έμεινε έξι χρόνια.

Στη συνέχεια, μαζί με τον ηγούμενο της μονής Χριστόφορο, πήγαν στην περιοχή του Μερκουρίου. Εκεί βρήκαν ένα νέο μοναστήρι στο οποίο έζησαν ασκητικά επί επτά χρόνια, για να συνεχίσουν αργότερα τον πνευματικό τους αγώνα και σε άλλο μοναστικό τόπο επί δέκα χρόνια.

Ο Άγιος Θεός χάρισε στον Όσιο Λουκά το χάρισμα της θαυματουργίας. Πλήθος πιστών συνέρεε στον Άγιο ασκητή, για να λάβει την ευλογία του και να θεραπευθεί.

Λίγο αργότερα, μετά τον θάνατο του ηγουμένου Χριστόφορου, αναλαμβάνει την ηγουμενία της μονής στο όρος Μουλά. Εδώ αρχίζουν νέοι ασκητικοί αγώνες. Ο Όσιος θεραπεύει ασθενείς, αποδιώκει τους δαίμονες, εγείρει παραλυτικούς, καθοδηγεί προς την οδό της σωτηρίας τους χαμένους. Προσεύχεται αδιάλειπτα. Μένει έξω στο κρύο επί είκοσι ημέρες, για να εντείνει τον ασκητικό του αγώνα.

Σε βαθύ γήρας καλεί πια κοντά του τους μοναχούς και τους προλέγει το τέλος του. Αναθέτει τα καθήκοντα του προεστώτος της μονής στον μοναχό Θεόδωρο και ορίζει βοηθό του τον πρεσβύτερο Ευθύμιο. Ο Όσιος Λουκάς, αφού κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων, κοιμήθηκε με ειρήνη και ενταφιάσθηκε στο ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Όνομα:	Λουκάς
Ετυμολογία:	Λουκάς από το αρχαίο ελληνικό Λύκιος που σημαίνει φωτεινός. Από το 'λύκη'= φως, εξού και λυκαυγές, το φως της αυγής. Η κατάληξη '-ιανός' υποδεικνύει ότι ανήκει στον Λουκά.

Ο Όσιος Μαρτύριος του Ζελένσκ, κατά κόσμο Μηνάς, γεννήθηκε στην πόλη Βελίκι Λούκι της Ρωσίας κατά τον 16ο αιώνα μ.Χ. από γονείς ευσεβείς και φιλόθεους, τον Κοσμά και την Σταφανίδα, οι οποίοι πέθαναν δέκα χρόνια μετά την γέννησή του. Την κατά Θεόν διαπαιδαγώγησή του και φριντίδα του μικρού Μηνά ανέλαβε ένας πνευματικός και αγαθός λευίτης του ναού του Ευαγγελισμού της γενέτειράς του, που λίγο αργότερα έγινε μοναχός στη μονή της Αγίας Τριάδος και ονομάστηκε Βογολέπιος. Ο Όσιος επισκεπτόταν τακτικά τον γέροντά του και λίγο αργότερα, ικανοποιώντας τον πόθο της ψυχής του, κείρεται μοναχός και λαμβάνει το όνομα Μαρτύριος. Μετά από επτά χρόνια ασκήσεως και προσευχής ο Όσιος, με την ευλογία του πνευματικού του, πήρε μαζί του την εικόνα της Αγίας Τριάδος και της Υπεραγίας Θεοτόκου του Τιχβίν και ήλθε στη νήσο Βέρντε, κοντά στην περιοχή Ζελένσκ, όπου και ασκήτευε. Εκεί έκτισε ένα μικρό ναό προς τιμήν του Κυρίου και της Θεοτόκου.

Ένα βράδυ, μετά την προσευχή του, είδε ξαφνικά στο όνειρό του την εικόνα της Παναγίας να επιπλέει πάνω στο νερό. Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ κάλεσε τον Όσιο να πάει να βρει την ιερή εικόνα. Πράγματι, ο Όσιος Μαρτύριος κατέβηκε στην λίμνη και είδε την εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου αν επιπλέει επάνω στο νερό. Τότε την πήρε με ευλάβεια και δέος και την μετέφερε στον τόπο της ασκήσεώς του.

Το έτος 1570 μ.Χ., ο Όσιος χειροτονήθηκε πρεσβύτερος από τον Αρχιεπίσκοπο του Νόβγκοροντ και διορίσθηκε ως ηγούμενος το έτος 1582 μ.Χ.

Ο Όσιος Μαρτύριος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1603 μ.Χ.. Παραδίδοντας την αγία ψυχή του στον Κύριο ανέπεμψε την τελευταία επί γης ικεσία του: «Κύριε, χάρισε την ειρήνη σε όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς».

Όνομα:	Μαρτύριος
Ετυμολογία:	Από την λέξη 'μάρτυρας' και σημαίνει αυτόν που μαρτύρησε

Ο εν Λύση της Κύπρου αθλήσας

Όνομα:	Συνέσιος
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'σύνεσις' που προέρχεται από το ρήμα 'συνίημι' που σημαίνει συγκεντρώνω και κατανοώ, αντιλαμβάνομαι. Δηλαδή Συνέσιος είναι αυτός που ενεργεί με σύνεση, με φρονιμάδα, εφαρμόζοντας την ορθή του κρίση. Ο συνετός.