Αυτοί οι Άγιοι Μάρτυρες, μαρτύρησαν επί αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.).
Οι Ηλίας, Πάμφιλος, Ουάλης, Παύλος, Σέλευκος, Ιερεμίας, Ησαΐας, Σαμουήλ και Δανιήλ αποκεφαλίσθηκαν διά σπάθης. Ο Πορφύριος, υπηρέτης του Πάμφιλου, συνελήφθη την ώρα που αναζητούσε το λείψανο του κυρίου του και κάηκε ζωντανός μαζί με τον Ιουλιανό. Τον Θεόδουλο τον σταύρωσαν.

Όνομα:	Πάμφιλος
Ετυμολογία:	Από το παν και το φίλος και σημαίνει "φίλος όλων".

Μαρτύρησε με άλλους επί αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.).
Οι Ηλίας, Πάμφιλος, Ουάλης, Παύλος, Σέλευκος, Ιερεμίας, Ησαΐας, Σαμουήλ και Δανιήλ αποκεφαλίσθηκαν διά σπάθης. Ο Πορφύριος, υπηρέτης του Πάμφιλου, συνελήφθη την ώρα που αναζητούσε το λείψανο του κυρίου του και κάηκε ζωντανός μαζί με τον Ιουλιανό. Τον Θεόδουλο τον σταύρωσαν.

Όνομα:	Σέλευκος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'σέλας' = φως και λευκός και σημαίνει 'λευκός σαν το φως'.

O Άγιος Φλαβιανός, ήταν πρεσβύτερος της Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως και σκευοφύλακας του ναού της Αγίας Σοφίας. Γνωστός για τις αρετές και τα πνευματικά του χαρίσματα, διαδέχθηκε τον Άγιο Πρόκλο στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης το έτος 447 μ.Χ.

Το 448 μ.Χ. καταδίκασε με τοπική Σύνοδο, την πλάνη του αρχιμανδρίτου Ευτυχούς, ο οποίος ισχυριζόταν ότι ο Χριστός διέθετε μόνο τη θεία φύση, η οποία απορρόφησε την ανθρώπινη. Τελικά, μετά την εμμονή του Ευτυχούς στην πλάνη, η σύνοδος τον καθαίρεσε και τον αφόρισε. Εκείνος όμως έχοντας πολιτική στήριξη ως και τον κακόδοξο Πατριάρχη Αλεξανδρείας Διόσκορον επέτυχε τη σύγκλιση Συνόδου τον Αύγουστο του 449 μ.Χ. στη Έφεσο. Στη Σύνοδο αυτή, την λεγόμενη ληστρική, όλα ήταν προσχεδιασμένα κατά του Φλαβιανού, επιστρατεύθηκε μάλιστα και όχλος με επικεφαλής μοναχούς, και υπό την αρχηγία ενός ρασοφόρου τέρατος, του αρχιμανδρίτη Βαρσουμά, οι οποίοι εισέβαλλαν στη Σύνοδο και κακοποίησαν βάναυσα τον Άγιο, ο οποίος τρεις ημέρες αργότερα, υπέκυψε στο τραύματα που του προκάλεσαν οι φονιάδες του.

Ακόμη ένα θύμα ενδοχριστιανικής διαμάχης.

Δύο έτη αργότερα το 451 μ.Χ. στη Δ' Οικουμενική Σύνοδο, η αίρεση καταδικάσθηκε, ο Ευτυχής αναθεματίστηκε και ο Διόσκουρος καθαιρέθηκε. Το δε λείψανο του Αγίου, με μεγάλες τιμές ανακομίσθηκε στην Κωνσταντινούπολη από την Πουλχερία, αδελφή του Θεοδοσίου του Μικρού και τοποθετήθηκε στο ναό των Αγίων Αποστόλων.

Όνομα:	Φλάβιος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό όνομα 'Flavius' που προέρχεται από τη λέξη 'flavus'=ξανθομάλλης. Η κατάληξη -ανός σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Φλάβιο.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Μαρουθά
Ετυμολογία:	Από το Περσικό όνομα "Marūtā", που σημαίνει "αγγελιοφόρος του Θεού".

Ο Όσιος Μαρουθάς έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Θεοδοσίου Α' του Μεγάλου (379 - 395 μ.Χ.) και ήταν Επίσκοπος της Εκκλησίας του Χριστού. Ο αυτοκράτορας, εκτιμώντας τις αρετές του Αγίου, τον απέστειλε πρεσβευτή στο βασιλέα των Περσών Σαπώρ Γ' (383 - 388 μ.Χ.). Εκεί ο Όσιος απάλλαξε τη θυγατέρα του βασιλέως από το πονηρό δαιμόνιο, που την είχε κυριεύσει και την βασάνιζε. Το γεγονός αυτό του έδωσε θάρρος και ζήτησε από τον βασιλέα της Περσίας τα ιερά λείψανα των Μαρτύρων, οι οποίοι μαρτύρησαν στην Περσία. Εκείνος ικανοποίησε αμέσως το αίτημα του Οσίου. Έτσι, λοιπόν, ο Όσιος έκτισε πόλη επ' ονόματί τους, τη Μαρτυρόπολη (σημερινή Mιεφερκίν), που βρισκόταν στη Μεγάλη Αρμενία, κοντά στο Νυμαφαίο ποταμό, και αποθησαύρισε σε αυτήν τα ιερά τους λείψανα. Ο Όσιος Μαρουθάς κοιμήθηκε με ειρήνη την ημέρα που εορταζόταν η επέτειος των εγκαινίων της Μαρτυροπόλεως. Τέλος, να αναφέρουμε ότι ο Όσιος Μαρουθάς, συνέγραψε πολλά μαρτύρια των συγχρόνων αυτού μαρτύρων, στη Συριακή γλώσσα.

Όνομα:	Μαρουθάς
Ετυμολογία:	Από το Περσικό όνομα "Marūtā", που σημαίνει "αγγελιοφόρος του Θεού".

Για χριστιανική εορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Παμφίλη
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ‘παν’ και ‘φίλη’ και σημαίνει την αξιαγάπητη, αυτήν που την αγαπάνε όλοι

Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Σελευκεία
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'σέλας' = φως και λευκή και σημαίνει 'λευκή σαν το φως'.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Φλάβια
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό όνομα 'Flavia' που προέρχεται από τη λέξη 'flava'=ξανθομάλλα. Η κατάληξη -ανή σημαίνει αυτήν που ανήκει στην Φλάβια.

Ο Άγιος Ιερομάρτυς Ηλίας (Νικολάγιεβιτς) γεννήθηκε σε κάποιο χωριό της Μόσχας κατά τον 19ο αιώνα μ.Χ. Σπούδασε στην Θεολογική Ακαδημία της Μόσχας και νυμφεύθηκε την ευσεβή Ευγενία. Στην συνέχεια χειροτονήθηκε ιερεύς και διακόνησε στο μικρό ναό ενός πτωχοκομείου και στην ενορία του Αγίου Νικολάου Τολματσέφ της Μόσχας, πριν ξεσπάσει η Οκτωβριανή επανάσταση του έτους 1917 μ.Χ.

Όνομα:	Ηλίας
Ετυμολογία:	1. Αρχαίο Ελληνικό όνομα του γιού του θεού Ήλιου, Ηλία. Παρόλο που λέγεται ότι τα ονόματα των θεών των αρχαίων Ελλήνων δεν έχουν ετυμολογική ταυτότητα, υπάρχουν κάποιοι, και πρώτος ο Σωκράτης μέσα από τον Κρατύλο, που επιχείρησαν να δώσουν κάποιες ερμηνείες. Εμείς συνδυάζοντας όλα όσα διαβάσαμε, καταλήξαμε ότι μάλλον προέρχεται από την αρχαία Ελληνική λέξη ‘άλιος’ που στην Ιωνική διάλεκτο αποδίδεται σαν ‘ήλιος’. Το ‘άλιος’ δε, προέρχεται από το ‘αλς’=θάλασσα και σημαίνει τον θαλασσινό, αυτόν που κατοικεί στην θάλασσα και εμφανίζεται (ανατέλλει) από την, και αποσύρεται (δύει) στην ‘θάλασσα’. 2. Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα אליה ‘Ελάγια’ Ένας συνδυασμός των δυο πιο προσφιλών προσφωνήσεων του Θεού στην Εβραϊκή Βίβλο אל ‘ελ’=Θεός, και יה ‘γιαχ’=θεϊκό όνομα και σημαίνει το όνομα του θεού είναι γιαχ.

Οι Άγιοι Μάρτυρες Πάμφιλος, Δανιήλ, Hλίας, Ησαΐας, Θεόδουλος, Ιερεμίας, Ιουλιανός, Ουάλης, Παύλος, Πορφύριος, Σαμουήλ και Σέλευκος, μαρτύρησαν στην Καισάρεια της Παλαιστίνης επί αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.).

Οι Άγιοι Μάρτυρες Ηλίας, Πάμφιλος, Ουάλης, Παύλος, Σέλευκος, Ιερεμίας, Ησαΐας, Σαμουήλ και Δανιήλ αποκεφαλίσθηκαν διά ξίφους. Ο Πορφύριος, υπηρέτης του Παμφίλου, συνελήφθη την ώρα που αναζητούσε το λείψανο του κυρίου του και κάηκε ζωντανός μαζί με τον Μάρτυρα Ιουλιανό. Τον Άγιο Θεόδουλο τον σταύρωσαν επί ξύλου.

Όνομα:	Ηλίας
Ετυμολογία:	1. Αρχαίο Ελληνικό όνομα του γιού του θεού Ήλιου, Ηλία. Παρόλο που λέγεται ότι τα ονόματα των θεών των αρχαίων Ελλήνων δεν έχουν ετυμολογική ταυτότητα, υπάρχουν κάποιοι, και πρώτος ο Σωκράτης μέσα από τον Κρατύλο, που επιχείρησαν να δώσουν κάποιες ερμηνείες. Εμείς συνδυάζοντας όλα όσα διαβάσαμε, καταλήξαμε ότι μάλλον προέρχεται από την αρχαία Ελληνική λέξη ‘άλιος’ που στην Ιωνική διάλεκτο αποδίδεται σαν ‘ήλιος’. Το ‘άλιος’ δε, προέρχεται από το ‘αλς’=θάλασσα και σημαίνει τον θαλασσινό, αυτόν που κατοικεί στην θάλασσα και εμφανίζεται (ανατέλλει) από την, και αποσύρεται (δύει) στην ‘θάλασσα’. 2. Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα אליה ‘Ελάγια’ Ένας συνδυασμός των δυο πιο προσφιλών προσφωνήσεων του Θεού στην Εβραϊκή Βίβλο אל ‘ελ’=Θεός, και יה ‘γιαχ’=θεϊκό όνομα και σημαίνει το όνομα του θεού είναι γιαχ.

Οι Άγιοι Μάρτυρες Πάμφιλος, Δανιήλ, Hλίας, Ησαΐας, Θεόδουλος, Ιερεμίας, Ιουλιανός, Ουάλης, Παύλος, Πορφύριος, Σαμουήλ και Σέλευκος, μαρτύρησαν επί αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.

Όνομα:	Θεόδουλος
Ετυμολογία:	Από το θεός και δούλος που σημαίνει "δούλος του Θεού"

Οι Άγιοι Μάρτυρες Πάμφιλος, Δανιήλ, Hλίας, Ησαΐας, Θεόδουλος, Ιερεμίας, Ιουλιανός, Ουάλης, Παύλος, Πορφύριος, Σαμουήλ και Σέλευκος, μαρτύρησαν επί αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.). Κατάγονταν από διάφορους τόπους, τους ένωνε όμως η αγάπη και η πίστη του Χριστού.

Εργαζόμενοι στην Καισάρεια της Παλαιστίνης ομολόγησαν τον Χριστό ενώπιον του έπαρχου Φιρμιλιανού. Ο άρχοντας κατέβαλε κάθε προσπάθεια να πείσει τους Αγίους να αρνηθούν την πίστη τους στον Χριστό. Εκείνοι όμως παρέμειναν σταθερά προσηλωμένοι στην πατρώα ευσέβεια. Τότε ο Φιρμιλιανός έδωσε εντολή να τους θανατώσουν, αφού πρώτα τους βασανίσουν.

Οι Άγιοι Μάρτυρες Ηλίας, Πάμφιλος, Ουάλης, Παύλος, Σέλευκος, Ιερεμίας, Ησαΐας, Σαμουήλ και Δανιήλ αποκεφαλίσθηκαν διά ξίφους. Ο Πορφύριος, υπηρέτης του Παμφίλου, συνελήφθη την ώρα που αναζητούσε το λείψανο του κυρίου του και κάηκε ζωντανός μαζί εμ τον Μάρτυρα Ιουλιανό. Τον Άγιο Θεόδουλο τον σταύρωσαν επί ξύλου. Έτσι μαρτύρησαν οι Άγιοι και προσετέθησαν στη χορεία των αθλητών του Χριστού.

Όνομα:	Ιούλιος
Ετυμολογία:	Αυτός που προέρχεται από την Ιουλία γενιά της οποίας γενάρχης ήταν ο γιός του Αινεία, Ίουλος. Το Ιουλιανός προέρχεται από το Λατινικό 'Julianus' και σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Ιούλιο.. Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'ίουλος' που είναι το όνομα για το πρώτο χνούδι στα αγορίστικα μάγουλα. Καλό είναι να γνωρίζουμε ότι ήταν προς τιμή του Ιούλιου Καίσαρα που πήρε το όνομα του ο έβδομος μήνας του έτους.

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Μακαρεύς
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό επίθετο ‘μάκαρ’=ευτυχισμένος. Ή αυτός που προέρχεται από την Μακαρόνησο (νησί των Μακάρων - αρχαία ονομασία της Κρήτης).

Ο νέος οσιομάρτυρας Ρωμανός, καταγόταν από την περιοχή του Καρπενησίου και κατά πάσα πιθανότητα από το χωριό Ανδράνοβα, που σήμερα καλείται Ασπρόπυργος. Ανατράφηκε από γονείς φτωχούς και αγράμματους, αλλά ευσεβείς και παρέμεινε και ο ίδιος αγράμματος.

Κάποτε ήλθε σαν προσκυνητής στους Αγίους Τόπους, στη Μονή του Αγίου Σάββα, όπου άκουσε διηγήσεις για νεομάρτυρες της πίστης και έτσι τον κατέλαβε ο πόθος του μαρτυρίου. Πήγε στη Θεσσαλονίκη, όπου ομολόγησε με θάρρος μπροστά στον κριτή τον Ιησού Χριστό, σαν αληθινό Θεό και σωτήρα των ανθρώπων και κατηγόρησε τον Μωάμεθ σαν παραμυθά. Τα βασανιστήρια ήταν φρικτά. Ο αρχηγός του τούρκικου στόλου, ζήτησε να του δοθεί ποινή ισόβιας δουλείας στα κουπιά των πλοίων. Κάποιοι χριστιανοί όμως, τον ελευθέρωσαν αντί χρημάτων και τον έστειλαν στο Άγιο Όρος στα Καυσοκαλύβια.

Στο Άγιο Όρος έμεινε κοντά στον Όσιο Ακάκιο τον Καυσοκαλυβίτη, όπου με προσευχή και νηστεία προπαρασκευάστηκε για το μαρτύριο. Με την ευλογία λοιπόν του πνευματικού του, μοναχός πλέον τώρα, ξεκίνησε για τους Αγίους Τόπους να μαρτυρήσει. Αλλά για να μη συμβεί κάτι κακό στον Πανάγιο Τάφο, τελικά πήγε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί προκάλεσε τους Τούρκους, και τον έριξαν μέσα σ’ ένα ξεροπήγαδο, νηστικό για 40 μέρες. Τελικά τον αποκεφάλισαν στις 5 ή 6 Ιανουαρίου (κατά άλλους στις 16 Φεβρουαρίου) του 1694 μ.Χ.

Όνομα:	Ρωμανός
Ετυμολογία:	Από τη λέξη Ρώμη, ο Ρωμαίος. Ο σφριγηλός

Ο Όσιος Φλαβιανός πήγε στην κορυφή ενός όρους, όπου έκτισε ένα μικρό κελί. Εκεί μέσα κλείστηκε και πέρασε 60 ολόκληρα χρόνια, με αυστηρή νηστεία, προσευχή και χωρίς να έλθει σε επαφή με κανέναν άνθρωπο. Από κάποιο μέρος έβγαζε μόνο τα χέρια του για να παραλάβει την τροφή του, που ήταν βρεγμένα όσπρια μια φορά τη βδομάδα. Ο Θεός τον προίκισε με το θαυματουργικό χάρισμα, που με την προσευχή του, θανάτωσε μεγάλο δράκοντα, έδιωξε από κάποιο χωράφι τις ακρίδες που θα το κατέστρεφαν, έβγαλε το δαιμόνιο από κάποιον νέο και τον μαστό κάποιας γυναίκας θεράπευσε από καρκίνο. Έτσι άγια αφού έζησε παρέδωσε στον Θεό την μακάρια ψυχή του.

Όνομα:	Φλάβιος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό όνομα 'Flavius' που προέρχεται από τη λέξη 'flavus'=ξανθομάλλης. Η κατάληξη -ανός σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Φλάβιο.

Φαίνεται ότι ήταν μέλος ομάδας (Πάμφιλος, Δανιήλ, Hλίας, Ησαΐας, Θεόδουλος, Ιερεμίας, Ιουλιανός, Ουάλης, Παύλος, Πορφύριος, Σαμουήλ και Σέλευκος) που κατέστρεφαν Ελληνικούς ναούς, βωμούς και ιερά και ταυτοχρόνως προσπαθούσαν να προσηλυτίσουν τον κόσμο στον χριστιανισμός. Συνελήφθησαν, τους ζητήθηκε να σταματήσουν τις ενέργειες τους, δεν δέχθηκαν και εκτελέστηκαν (284 - 305 μ.Χ.).

Όνομα:	Σαμουήλ
Ετυμολογία:	Απο τα Εβραϊκά שמע (σάμα), =ακούω και אל (ελ)= θεός και σημαινει αυτόν που εισακούστηκε από το Θεό.