Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Αμμωνά
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό 'άμμος'=αμμώδης, αυτός πού έγινε από την άμμο. (Άμμος / χώμα μήπως υπάρχει κανένας παραλληλισμός;)

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ξενοφωνία
Ετυμολογία:	Από το ξένος και το ρήμα φωνέω και σημαίνει "αυτή που ηχεί περίεργα"

Έζησε κατά τους χρόνους του Μεγάλου Αντωνίου, του οποίου υπήρξε διάδοχός του στην πνευματική καθοδήγηση των μοναχών του μοναστικού κέντρου Πισπίρ, που βρισκόταν στις όχθες του Νείλου.

Σπάνια άνθρωπος έγινε τόσο κύριος του εαυτού του, ώστε να είναι ανώτερος από ύβρεις, ευλογώντας και ευεργετώντας τους υβριστές του. Ιδιαίτερο δε πνευματικό αγώνα κατέβαλε ο Άγιος για τον φωτισμό και την επιστροφή στην αρετή δυστυχών γυναικών, που είχαν ακολουθήσει το δρόμο της αμαρτίας. Κι ενώ ο κόσμος τον κακολογούσε, αυτός συμβούλευε, παρακαλούσε και προσευχόταν. Έτσι πολλές από αυτές ήλθαν σε μετάνοια και έζησαν με ευσέβεια και σωφροσύνη.

Ο Όσιος Αμμωνάς κοιμήθηκε με ειρήνη προ του έτους 403 μ.Χ. Το συγγραφικό του έργο φανερώνει ασκητή πολύ πεπειραμένο περί τις μυστικές αναβάσεις προς τον Θεό.

Όνομα:	Άμμων
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό 'άμμος'=αμμώδης, αυτός πού έγινε από την άμμο. (Άμμος / χώμα μήπως υπάρχει κανένας παραλληλισμός;)

Ο Όσιος Ξενοφών κατοικούσε στην Κωνσταντινούπολη κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Ιουστίνου Α’ (518 - 527 μ.Χ.) και Ιουστινιανού (527 - 565 μ.Χ.). Ήταν πλούσιος συγκλητικός και διακρινόταν για την βαθιά ευσέβειά του προς τον Θεό.

Είχε δύο παιδιά, τον Αρκάδιο και τον Ιωάννη. Μόλις αυτά τελείωσαν τα εγκύκλια γράμματα, τα έστειλε στη Βηρυτό της Φοινίκης, για να μελετήσουν και να σπουδάσουν τη νομική επιστήμη. Καθ’ οδόν το πλοίο με το οποίο ταξίδευαν ναυάγησε. Διασώθηκαν όμως και μετέβησαν στα Ιεροσόλυμα όπου έγιναν μοναχοί. Οι γονείς τους, Ξενοφών και Μαρία, τους αναζήτησαν και πληροφορήθηκαν ότι διάγουν στην έρημο ασκητικό βίο, δόξασαν τον Θεό και αποταξάμενοι τον κόσμο, ακολούθησαν και αυτοί το μοναχικό βίο. Έτσι η θεία αυτή οικογένεια έζησε θεοφιλώς και κοιμήθηκε με ειρήνη.

Όνομα:	Ξενοφών
Ετυμολογία:	Από το ξένος και το ρήμα φωνέω και σημαίνει "αυτός που ηχεί περίεργα"

Οι Άγιοι αυτοί έζησαν στα χρόνια του βασιλιά Διοκλητιανού και Μαξίμου ηγεμόνα της Φοινίκης (295 μ.Χ.). Σύμφωνα με εκκλησιαστικές πηγές όταν συνελήφθη ο Ιερέας Ανανίας ομολόγησε ότι, με τη συνεργασίαν άλλων οκτώ ατόμων κατάστρεψε και γκρέμισε αγάλματα Ελλήνων θεών. Καταδικάστηκαν και εκτελέσηκαν.

Όνομα:	Ανανίας
Ετυμολογία:	Από το Εβραϊκό ρήμα חנן (χανάν), να είσαι γενναιόδωρος και יה (γιαχ), ένα από τα υποκοριστικά του θεού που μας δίνει το Εβραϊκό όνομα 'Χανάνγια' και σημαίνει 'Χάρισε ο Θεός'

Ο Άγιος Γαβριήλ, κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1801 μ.Χ.. Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες.

Όνομα:	Γαβριήλ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα από τα (גבר ) ‘γκάμπαρ’=ισχυρός , και ( אל ) ‘ηλ’=θεός και σημαίνει "ο Θεός είναι η ισχύς μου".

Ο Άγιος Δαυίδ καταγόταν από τη χώρα της Γεωργίας και βασίλευσε κατά τα έτη 1089 - 1130 μ.Χ. Ήταν υιός του βασιλιά της Γεωργίας, Γεωργίου του Β’ και επονομαζόταν Ισχυρός ή Επανορθωτής. Επί της βασιλείας του η χώρα του είχε κατακλυσθεί από τους Σελτζούκους Τούρκους. Ο Άγιος, επωφελούμενος από τις εσωτερικές τους έριδες και διχόνοιες, κάλεσε τον λαό στα όπλα και μετά πολλές μάχες κατέλαβε την Τυφλίδα. Αγωνίσθηκε για την Ορθόδοξη πίστη, ανήγειρε πολλούς ναούς και ανακαίνισε τους παλαιούς και διακρίθηκε για την ευσέβειά του.

Όνομα:	Δαβίδ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα 'דוד' που σημαίνει αγαπητός.

Μαρτύρησε το 1937. Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Κύριλλος
Ετυμολογία:	Από το κύριος και σημαίνει "ο αφιερωμένος στο Θεό".

Οι Άγιοι αυτοί έζησαν στα χρόνια του βασιλιά Διοκλητιανού και Μαξίμου ηγεμόνα της Φοινίκης (295 μ.Χ.). Όταν λοιπόν συνελήφθη ο Ιερέας Ανανίας, και επειδή ομολόγησε τον Χριστό και γκρέμισε δια της προσευχής τα είδωλα, ο Μάξιμος διέταξε και τον μαστίγωσαν ανελέητα και έκαψαν τις πλευρές του με πυρωμένα σουβλιά. Έπειτα επάνω στα κομμένα μέλη του, έριξαν ξύδι και αλάτι. Μετά από αυτά τον έβαλαν στη φυλακή, όπου δια θαύματος, μέρες ολόκληρες, τρεφόταν από τον Θεό. Το θαύμα αυτό είλκυσε στην πίστη του Χριστού, τον δεσμοφύλακα Πέτρο και άλλους επτά στρατιώτες, τους οποίους, μαζί με τον Ανανία, ο ηγεμόνας έπνιξε στη θάλασσα. Έτσι όλοι μαζί πήραν από τον στεφανοδότη Κύριο, τα στεφάνια της αθλήσεως.

Όνομα:	Πέτρος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό πέτρα (βράχος) και σημαίνει "ο ακλόνητος". Το όνομα Πέτρος είναι μετάφραση του Αραμαϊκού 'Κηφά' που ήταν το πραγματικό όνομα του Απόστολου Πέτρου. Στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχαν τα ονόματα Πετραίος (Κένταυρος) και Πετραία (Ωκεανίδα νύμφη).

Όνομα:	Μαρία
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο όνομα Marjam που χρησιμοποιήθηκε για να αποδοθεί το αραμαϊκό όνομα της Παναγίας «Μαργιάμ» που σημαίνει 'πικροφέρουσα'. Επίσης υπάρχει αρχαίο Ελληνικό (Μινωικό) όνομα ΜΑΙΡΑ, που μπορεί να επροφέρετο Μαίρα, Μαίρη ή Μάϊρα. Όνομα πανάρχαιο Ελληνικό. Το Εβραϊκό όνομα Μαρία κατά τον καθηγητή κ. Θεοφανίδη είναι παράγωγο του αρχαίου μυθολογικού και Ομηρικού ονόματος ΜΑΙΡΑ ή ΜΑΡΙΑ (Ιλιάδα Σ48, Οδύσσεια λ326, Παυσανίας κ.λ.π ) . Το όνομα Μαίρα ή Μαρία έχει ως ρίζα το αρχαίο ελληνικό ρήμα μαρμαίρω που σημαίνει την λάμπουσα, την ακτινοβολούσα.(Oμηρικόν λεξικό Ε.Κοφινιώτου ) Μαρ - μαίρω = λάμπω, ακτινοβολώ. Μαρία, η λάμπουσα η ακτινοβολούσα.

Ο Όσιος Αρκάδιος του Βγιαζνικόφσκϊυ έζησε τον 16ο αιώνα μ.Χ. στη Ρωσία. Μόνασε στη μονή του Αγίου Γερασίμου της πόλεως Βγιαζνίκι της Ρωσίας και κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1592 μ.Χ.

Όνομα:	Αρκάδιος
Ετυμολογία:	Από το ρήμα 'αρκέω' που σημαίνει προστατεύω από το κακό.

Ο Όσιος Γαβριήλ ήταν μοναχός και ηγούμενος της μονής Αγίου Στεφάνου Ιεροσολύμων. Κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη.

Όνομα:	Γαβριήλ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα από τα (גבר ) ‘γκάμπαρ’=ισχυρός , και ( אל ) ‘ηλ’=θεός και σημαίνει "ο Θεός είναι η ισχύς μου".

Ο Όσιος Γερμανός ο εν Σαγματά που έζησε στους σκοτεινούς χρόνους της δουλείας (1480 - 1540 μ.Χ.) είναι άλλη μια ασκητική μορφή που σαν φωτεινό αστέρι φωτίζει την Εκκλησία της Βοιωτίας. Ο βιογράφος του τον ονομάζει «πνευματοφόρο» αφού η προσωπικότητά του έλαμπε από τα πνευματικά χαρίσματα και τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος, ώστε έφθασε σε ύψη ηθικής και πνευματικής τελειότητος, γενόμενος διδάσκαλος και καθοδηγητής των συνασκητών του.

Όνομα:	Γερμανός
Ετυμολογία:	Από τη Λατινική λέξη ‘germanus’=ομογάστριος, αυτάδελφος, γνήσιος αδελφός. Σήμερα συνηθίζεται να εννοεί αυτόν που κατάγεται από την Γερμανία.

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 759 μ.Χ. και ήταν γιος του Φωτεινού και της Θεοκτίστης. Στην ανατροφή του, εξάσκησε μεγάλη επιρροή ο θείος του Πλάτων, μια από τις μεγαλύτερες μορφές της εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης.

Ο Θεόδωρος έγινε μοναχός πρώτα στη Μονή του Σακκουδίωνος (κοντά στην Προύσα), που ανήγειραν οι γονείς του στο κτήμα τους με την ονομασία Βοσκήτιον. Αργότερα έγινε και ηγούμενος αυτής, αφού αποσύρθηκε ο θείος του Πλάτων λόγω γήρατος.

Για την αντίσταση του Θεόδωρου στο γάμο του βασιλιά Κωνσταντίνου ΣΤ' με τη Θεοδότη, εξορίστηκε στη Θεσσαλονίκη. Επανήλθε στην Κωνσταντινούπολη μετά τον θάνατο του Κωνσταντίνου και εγκαταστάθηκε στη Μονή Στουδίου σαν ηγούμενος. Αλλά και πάλι για την αντίσταση του στην χειροτονία του Νικηφόρου από λαϊκό σε Πατριάρχη, εξορίστηκε μαζί με τον θείο του Πλάτωνα (809 μ.Χ.). Επέστρεψε από την εξορία το 812 μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη, για να εξοριστεί τρίτη φορά από τον Λέοντα το Ε', επειδή με πολύ θάρρος υπερασπίστηκε τις Ιερές εικόνες και το ορθόδοξο φρόνημα.

Πέθανε στην εξορία το 826 μ.Χ. σε ηλικία 67 ετών, στη χερσόνησο του Ακρίτα του Αγίου Τρύφωνα. Το δε σώμα του, μετακομίστηκε στην Πριγκιπόννησο, όπου και ετάφη. Ύστερα δε, επί Πατριάρχου Μεθοδίου, το 844 μ.Χ. ανακομίστηκε στη βασιλεύουσα, μαζί με το λείψανο του αδελφού του Ιωσήφ του Θεσσαλονίκης και ετάφη στη Μονή Στουδίου.

Όνομα:	Θεόδωρος
Ετυμολογία:	Από το θεός και το δώρον και σημαίνει "δώρο του Θεού".

Ο Όσιος Ξενοφών κατοικούσε στην Κωνσταντινούπολη κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Ιουστίνου Α’ (518 - 527 μ.Χ.) και Ιουστινιανού (527 - 565 μ.Χ.). Ήταν πλούσιος συγκλητικός και διακρινόταν για την βαθιά ευσέβειά του προς τον Θεό. Είχε δύο παιδιά, τον Αρκάδιο και τον Ιωάννη. Μόλις αυτά τελείωσαν τα εγκύκλια γράμματα, τα έστειλε στη Βηρυτό της Φοινίκης, για να μελετήσουν και να σπουδάσουν τη νομική επιστήμη. Καθ’ οδόν το πλοίο με το οποίο ταξίδευαν ναυάγησε. Διασώθηκαν όμως και μετέβησαν στα Ιεροσόλυμα όπου έγιναν μοναχοί. Οι γονείς τους, Ξενοφών και Μαρία, τους αναζήτησαν και πληροφορήθηκαν ότι διάγουν στην έρημο ασκητικό βίο, δόξασαν τον Θεό και αποταξάμενοι τον κόσμο, ακολούθησαν και αυτοί το μοναχικό βίο. Ο Ξενοφών, η γυναίκα του και τα παιδιά τους πρόκοψαν τόσο πολύ στην αρετή και στη φιλανθρωπία, ώστε τους αξίωσε ο Θεός να επιτελούν και θαύματα. Έτσι η θεία αυτή οικογένεια έζησε θεοφιλώς και κοιμήθηκε με ειρήνη.

Όνομα:	Ιωάννης
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το (יה) ΄για’, ένα από τα Εβραϊκά ονόματα του Θεού και το (חנן), ‘χανάν = δώρο και σημαίνει δώρο του Θεού. Το αντίστοιχο του στα Ελληνικά είναι το Θεόδωρος.

Σε ηλικία τριάντα ετών έγινε μοναχός. Καόπιν συνέχισε την άσκησή του σε ένα απόκρημνο σπήλαιο στο όρος του Σαγματά που είναι κοντά στην πόλη των Θηβών. Εκεί έμεινε πολλά χρόνια και συγκέντρωσε γύρω του πλήθος μοναχών, τους οποίους καθοδηγούσε θεοφιλώς.

Κοιμήθηκε το έτος 1111 μ.Χ. με ειρήνη.

Όνομα:	Κλήμης
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό 'Clemens' που σημαίνει πράος, γαλήνιος, απαλός, ήπιος,

Ο Όσιος Συμεών, από την παιδική του ηλικία είχε έφεση προς την άσκηση και γι' αυτό αποσύρθηκε στο ορός Αμανόν και ζούσε μέσα σε μια σπηλιά. Η ζωή του εκεί ήταν πολύ ασκητική και δεν έτρωγε ούτε καν λίγο ψωμί. Τρεφόταν με χορτάρια της ερήμου.

Από την έρημο πήγε στο όρος Σινά, για να προσκυνήσει τους τόπους όπου κατέβηκε ο Θεός. Εκεί κλείστηκε σε μια σπηλιά, όπου κρύφτηκε ο Μωυσής, και έμεινε μπρούμυτα επτά μέρες, νηστικός και προσευχόμενος. Σηκώθηκε μόνο όταν άκουσε φωνή να του λέει να σηκωθεί και να φάει τρία μήλα, που ήλθαν μπροστά του με θαυματουργικό τρόπο.

Όταν επέστρεψε στο Σινά, έκτισε δύο μοναστήρια και απεβίωσε ειρηνικά.

Όνομα:	Συμεών
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα 'Σάϊμον' και σημαίνει "προσεχτικό άκουσμα από το Θεό".

Ο Όσιος Ξενοφών κατοικούσε στην Κωνσταντινούπολη κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Ιουστίνου Α’ (518 - 527 μ.Χ.) και Ιουστινιανού (527 - 565 μ.Χ.). Ήταν πλούσιος συγκλητικός και διακρινόταν για την βαθιά ευσέβειά του προς τον Θεό. Είχε δύο παιδιά, τον Αρκάδιο και τον Ιωάννη. Μόλις αυτά τελείωσαν τα εγκύκλια γράμματα, τα έστειλε στη Βηρυτό της Φοινίκης, για να μελετήσουν και να σπουδάσουν τη νομική επιστήμη. Καθ’ οδόν το πλοίο με το οποίο ταξίδευαν ναυάγησε. Διασώθηκαν όμως και μετέβησαν στα Ιεροσόλυμα όπου έγιναν μοναχοί. Οι γονείς τους, Ξενοφών και Μαρία, τους αναζήτησαν και πληροφορήθηκαν ότι διάγουν στην έρημο ασκητικό βίο, δόξασαν τον Θεό και αποταξάμενοι τον κόσμο, ακολούθησαν και αυτοί το μοναχικό βίο. Ο Ξενοφών, η γυναίκα του και τα παιδιά τους πρόκοψαν τόσο πολύ στην αρετή και στη φιλανθρωπία, ώστε τους αξίωσε ο Θεός να επιτελούν και θαύματα. Έτσι η θεία αυτή οικογένεια έζησε θεοφιλώς και κοιμήθηκε με ειρήνη.

Όνομα:	Αρκάδιος
Ετυμολογία:	Από το ρήμα 'αρκέω' που σημαίνει προστατεύω από το κακό.