Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Χρυσοπλόκη
Ετυμολογία:	Από τις λέξεις 'χρυσός' και 'πλοκή=πλέξιμο' και εννοεί αυτήν που πλέκει με χρυσά νήματα.

Καταγόταν από ευγενική οικογένεια της Ουαλίας. Η ιεραποστολική του δράση επεκτάθηκε πέραν της Ουαλίας μέχρι την Κορνουάλη, τη Σκωτία και την Ιρλανδία. Μια φορά, κυνηγημένος από ένα ένοπλο, εχθρικό χοιροβοσκό κρύφτηκε στο δάσος. Από την κρυψώνα του ξεπετάχθηκε ένα αγριογούρουνο που έκανε τρία μεγάλα άλματα και στη συνέχεια εξαφανίστηκε. Ο Άγιος το θεώρησε σαν θεϊκό σημάδι και αργότερα έκτισε σε εκείνο το σημείο την περίφημη μονή Λάνσαρφαν (Llancarvan) της Ουαλίας.

Παρατίθεται εδώ μια όμορφη ιστοριούλα που τον αφορά, που μπορεί να είναι και παραμύθι. Λέγεται ότι, σε περίοδο έλλειψης τροφίμων, έσωσε τους συντρόφους του με ένα απλό και έξυπνο κόλπο. Συνέλαβε ένα καλοαναθρεμμένο ποντικό, έδεσε μια άσπρη κλωστή στο πόδι του, και μετά τον άφησε ελεύθερο. Ακολουθώντας το νήμα οδηγήθηκαν σε μια εγκαταλειμμένη αλλά καλά διατηρημένη σιταποθήκη.

Μαρτύρησε το έτος 590 μ.Χ. φονευθείς από Αγγλοσάξονες ειδωλολάτρες, ενώ τελούσε την Θεία Λειτουργία. Οι τελευταίες του λέξεις ήταν: «Αόρατε βασιλεύ, Σώτερ Ιησού, Σε ικετεύω, προστάτευσε τους Χριστιανούς της χώρας μου».

Όνομα:	Κάντοκ
Ετυμολογία:	Από τα Ουαλικά και σημαίνει 'μάχη'

Οι Άγιοι Μάρτυρες Παύλος, Παυσίριος και Θεοδοτίων ήταν αδέλφια και έζησαν κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.) και Μαξιμιανού (285 - 305 μ.Χ.), ενώ ηγεμόνας στην Κλεοπάτριδα, το σημερινό Σουέζ, της Αιγύπτου ήταν ο Αρειανός. Ο Παύλος και ο Παυσίριος έγιναν σε νεαρή ηλικία μοναχοί, ενώ ο Θεοδοτίων ληστής.

Όταν άρχισε ο διωγμός του Διοκλητιανού εναντίων των Χριστιανών, συνελήφθησαν οι Παύλος, 37 ετών και Παυσίριος, 25 ετών. Μόλις πληροφορήθηκε το γεγονός αυτό ο Θεοδοτίων, ο αδελφός τους, άφησε τα όρη και τους ληστές και κατέβηκε να τους δει. Με την χάρη του Θεού θερμάνθηκε η καρδιά του και ομολόγησε και αυτός ότι πιστεύει στον Χριστό. Στην συνέχεια όρμησε πάνω στον τύραννο και τον έριξε από τον θρόνο του, οπότε συνελήφθη και αυτός, βασανίστηκε και αποκεφαλίσθηκε. Τους δε αδελφούς του, τους έπνιξαν στο ποτάμι.

Όνομα:	Παυσίριος
Ετυμολογία:	Από τις λέξεις ΄παύση' και 'Ίρις'=όνομα θεάς που μετέφερε μηνύματα της Ήρας, και σημαίνει αυτόν που σταματά την μεταφορά μηνυμάτων.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Επούλη
Ετυμολογία:	Από τη Λατινική λέξη ‘epulo’ που σημαίνει την ευωχούμενη, αυτήν που περνά καλά.

Παιδομάρτυρας από την Αντιόχεια, 3ου αιώνα, αποκεφαλίστηκε.

Όνομα:	Επούλων
Ετυμολογία:	Από τη Λατινική λέξη ‘epulo’ (epulum) που σημαίνει τον ευωχούμενο, αυτόν που περνά καλά.

Η Οσία Ξένη έζησε τον 5ο μ.Χ. αιώνα. Ονομαζόταν στην αρχή Ευσεβεία και καταγόταν από τη Ρώμη.

Αρνούμενη τη πίεση των γονιών της να νυμφευθεί άνδρα της επιλογής τους, φεύγει κρυφά στην Αλεξάνδρεια όπου μετονομάσθηκε Ξένη για να χαθούν τα ίχνη της. Πηγαίνει στο νησί της Κω και στη συνέχεια εγκαθίσταται στα Μύλασσα της Καρίας. Εκεί, μαζί με δύο υπηρέτριές (θεραπαινίδες) της που της είχαν μείνει πιστές, έκτισε ναό στο όνομα του αγίου πρωτομάρτυρα Στεφάνου και ησυχαστικά κελιά.

Πολύ γρήγορα η φήμη της και η ενάρετη και ασκητική ζωή που διήγε έφεραν κοντά της νέες κοπέλες που ποθούσαν το βίο της άσκησης και της προσευχής, ενώ το μοναστήρι έγινε περίφημο πνευματικό κέντρο, όπου καθημερινά συνέρεαν πολλές πονεμένες γυναίκες για να πάρουν τις συμβουλές και να ζητήσουν τις προσευχές της αγίας.

Η αγιοσύνη της αναγνωρίσθηκε και κατά τη διάρκεια του ενταφιασμού του σεπτού της σκηνώματος, όταν εμφανίσθηκε στον ουρανό σταυρός σχηματισμένος από αστέρια.

Όνομα:	Ξενία
Ετυμολογία:	1. Από το αρχαίο ουσιαστικό ξενία (φιλοξενία) και σημαίνει "η φιλοξενούμενη, η φιλόξενη", 2. Υποκοριστικό άλλων ονομάτων όπως Θεοξενία, Μενεξία, Μεταξία, Ξενοφωνία, Πολυξένη, Φιλοξένη

Τον Όσιο Φίλωνα, απλό ακόμα διάκονο, εκτίμησε πολύ ο Άγιος Επιφάνιος και τον ανέδειξε επίσκοπο Καλπασίου (Καρπασία) στην Κύπρο το 401 μ.Χ. Κατά δε τον Σουίδα, ο επίσκοπος αυτός έγραψε υπομνήματα στην Πεντάτευχο και στο Άσμα Ασμάτων. Πολύ συγκινητική μέσα στην απλότητα της είναι και μια προσευχή του Οσίου, όπως μας την παρουσιάζει ο συναξαριστής: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεός μου, ὅπου διὰ τὴν σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων ἐκατέβης εἰς τὴν γῆν, καὶ ἐφόρησας τὴν σάρκα τοῦ δούλου σου, καὶ ἔπαθες τόσους πειρασμοὺς ἀπὸ τὸν κόσμον, ὅπου ἐσταυρώθης, ἐτάφης καὶ ἀνέστης, ἔσωσας τὸν ἄνθρωπον, ἔτσι οἰκονόμησον καὶ τώρα, διὰ νὰ σωθοῦν καὶ ἐτοῦτοι οἱ πεπλανημένοι ἄνθρωποι, ὅπου τοὺς ἐπλάνεσεν ὁ διάβολος».

Όνομα:	Φίλων
Ετυμολογία:	Από το φιλώ (αγαπώ) και σημαίνει "ο αγαπητός". Η κατάληξη -ίδης σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Φίλωνα.

Για εορταστική ημερμηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Παυσιρία
Ετυμολογία:	Από τις λέξεις ΄παύση' και 'Ίρις'=όνομα θεάς που μετέφερε μηνύματα της Ήρας, και σημαίνει αυτήν που σταματά την μεταφορά μηνυμάτων.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο

Όνομα:	Χρυσοπλόκος
Ετυμολογία:	Από τις λέξεις 'χρυσός' και 'πλοκή=πλέξιμο' και εννοεί αυτήν που πλέκει με χρυσά νήματα.

Μαρτύρησαν δια σπάθης.

Όνομα:	Βαλσάμων
Ετυμολογία:	Από τη λέξη βάλσαμο που είναι αρωματικό και ιαματικό βότανο και εννοεί τον γοητευτικό σαν άνθος και ωφέλιμο σαν βότανο. Όσον αφορά ονόματα αγίων που το λάμδα 'λ' αντικαταστάθηκε με ρο 'ρ' όπως Βάρσος και Βάρσα πιθανόν να προέρχονται από την Ινδική γλώσσα 'Χίντι', και σημαίνουν βροχή, βροχερός, ή περίοδος των βροχών.

Ο Άγιος Μάρτυς Ιωάννης ο Θαυματουργός, μαρτύρησε στο Καζάν της Ρωσίας το έτος 1529 μ.Χ.

Όνομα:	Ιωάννης
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το (יה) ΄για’, ένα από τα Εβραϊκά ονόματα του Θεού και το (חנן), ‘χανάν = δώρο και σημαίνει δώρο του Θεού. Το αντίστοιχο του στα Ελληνικά είναι το Θεόδωρος.

Ο Άγιος Αναστάσιος έζησε τον 7ο αιώνα μ.Χ. στα χρόνια του βασιλιά των Περσών Χοσρόη Β' (590-628 μ.Χ.) και του αυτοκράτορα Κωνσταντινούπολης Ηρακλείου και ήταν Πέρσης.

Γεννήθηκε στο χωριό Ραζήχ της επαρχίας Ρασνουνί και ήταν γιος του μάγου Βαβ και αρχικά ονομαζόταν Μαγουνδάτ (κατ' άλλους Μαζοενδάτ). Όταν το 614 μ.Χ. οι Πέρσες κυρίευσαν τα Ιεροσόλυμα πήραν μαζί τους τον Τίμιο Σταυρό. Λόγω των πολλών θαυμάτων που έγιναν στην Περσία από τον Τίμιο Σταυρό, πολλοί Πέρσες ενδιαφέρθηκαν να γνωρίσουν την νέα θρησκεία, μεταξύ αυτών και ο Μαγουνδάτ. Γι' αυτό πήγε στα Ιεροσόλυμα, όπου βαπτίσθηκε και έκάρη μοναχός στη Μονή του Αββά Ιουστίνου (κατ' άλλους στη Μονή του Αγίου Σάββα) και μετονομάσθηκε Αναστάσιος.

Επισκέφθηκε εν συνεχεία την Καισαρεία, όπου ο διοικητής Μαρζαβανά πληροφορήθηκε ότι είναι χριστιανός και, επειδή απέτυχε να τον μεταπείσει, διέταξε τον βασανισμό του. Μετά από πολλά βασανιστήρια οι ειδωλολάτρες τον αποκεφάλισαν. Το μαρτύριό του έγινε το 628 μ.Χ. με άλλους 70 Χριστιανούς Μάρτυρες.

Όνομα:	Αναστάσιος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά, πρόθεση ‘ανά’ και ρήμα ίστημι>ίσταμαι και σημαίνει στέκομαι ξανά.

Ένας εκ των Αγίων Δισμυρίων (20.000) μαρτύρων που κάηκαν ή με άλλους τρόπους σκοτώθηκαν στη Νικομήδεια τον 4ο μ.Χ.

Όνομα:	Βαβύλας
Ετυμολογία:	Πηλός, βάθρον, βήμα,

Ο Όσιος Βαβύλας καταγόταν από την Θεούπολη (την Αντιόχεια πιθανώς). Μετά τον θάνατο των γονέων του τους μοίρασε τα υπάρχοντά του στους πτωχούς και αδυνάτους και αποσύρθηκε σε κάποιο ησυχαστήριο με δύο μαθητές του, τον Αγάπιο και τον Τιμόθεο. Μετά χειροτονήθηκε ιερέας.

Σε κάποιο ιεραποστολικό του ταξίδι στην Σικελία, ο εκεί διοικητής, αφού μάταια προσπάθησε να αποσπάσει από την πίστη τον άγιο και τους μαθητές του, τους υπέβαλε σε φριχτά βασανιστήρια και αφού τουε αποκεφάλισε.

Όνομα:	Βαβύλας
Ετυμολογία:	Πηλός, βάθρον, βήμα,

Μαρτύρησε δι' αποκεφαλισμού.

Όνομα:	Ελλάδιος
Ετυμολογία:	Από το όνομα της πατρίδας μας Ελλάδα που σημαίνει, χώρα του φωτός. Το όνομα Ελλάς προέρχεται από τη σύνθεση των λέξεων ‘σέλας’ που σημαίνει φως, λάμψη και ‘λας’ που σημαίνει πέτρα, λίθος, άρα Ελλάς είναι ο φωτεινός, λαμπερός λίθος ή βράχος. Δεν είναι τυχαίο που ο φωτεινός γαλανός ουρανός και η ελκυστικά γαλάζια θάλασσα είναι μοναδικά χαρακτηριστικά της Ελλάδας. Εξ άλλου από το λεξικό (Liddell & Scott) έχουμε την ανάλυση της λέξης σε ‘Έλα’ που στα δωρικά σημαίνει ήλιος, αυγή ή κάψιμο και ‘Λας’ που σημαίνει λίθος, πέτρα, βράχος.

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Ερμογένης
Ετυμολογία:	Από το όνομα του Θεού Ερμή και το γένος και σημαίνει "αυτός που ανήκει στο γένος του Ερμή".

Οι Άγιοι Μάρτυρες Παύλος, Παυσίριος και Θεοδοτίων ήταν αδέλφια και έζησαν κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.) και Μαξιμιανού (285 - 305 μ.Χ.), ενώ ηγεμόνας στην Κλεοπάτριδα, το σημερινό Σουέζ, της Αιγύπτου ήταν ο Αρειανός. Ο Παύλος και ο Παυσίριος έγιναν σε νεαρή ηλικία μοναχοί, ενώ ο Θεοδοτίων ληστής.

Όταν άρχισε ο διωγμός του Διοκλητιανού εναντίων των Χριστιανών, συνελήφθησαν οι Παύλος, 37 ετών και Παυσίριος, 25 ετών. Μόλις πληροφορήθηκε το γεγονός αυτό ο Θεοδοτίων, ο αδελφός τους, άφησε τα όρη και τους ληστές και κατέβηκε να τους δει. Με την χάρη του Θεού θερμάνθηκε η καρδιά του και ομολόγησε και αυτός ότι πιστεύει στον Χριστό. Στην συνέχεια όρμησε πάνω στον τύραννο και τον έριξε από τον θρόνο του, οπότε συνελήφθη και αυτός, βασανίστηκε και αποκεφαλίσθηκε. Τους δε αδελφούς του, τους έπνιξαν στο ποτάμι.

Όνομα:	Θεόδοτος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ’θεός’ και ‘δίδωμι’=δίδω και σημαίνει αυτός που δόθηκε στον ή από τον θεό.

Ο επικαλούμενος και Ιωάννης ο Βαπτιστής, γιος του ιερέα Ζαχαρία και της Ελισάβετ που ήταν θεία της Θεοτόκου.

Θεωρείται ότι με τη διδασκαλία του προετοίμασε τον κόσμο να υποδεχθεί τον Μεσσία (Χριστό) Ιησού, εξ ου και ο χαρακτηρισμός "Πρόδρομος".

Ο τότε τετράρχης της Γαλιλαίας, Ηρώδης Αντίπας, είχε ερωτική σχέση με την σύζυγό του αδελφού του, Φίλιππου, κάτι το οποίο ο Ιωάννης αποδοκίμασε ανοικτά και σφοδρά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την φυλάκιση και στη συνέχεια τον αποκεφαλισμό του στην ηλικία των 42 ετών. Δεν είναι η Σαλώμη που ζήτησε, μετά τον θεσπέσιο χορό της, από τον θείο της τον αποκεφαλισμό του Ιωάννη αλλά η ένοχη μητέρα της, Ηρωδιάδα, που συνέχιζε να διατηρεί την παράνομη σχέση της μαζί του.

Περί της σύλληψης και της γέννησής του που συνέβη 6 χρόνια πριν τη γέννηση του Ιησού Χριστού (Μεσσία) ο Ευαγγελιστής Λουκάς εξιστορεί θαυμαστά γεγονότα. Αν και η Ελισάβετ φερόταν στείρα ο αρχάγγελος Γαβριήλ διαμήνυσε στον Ζαχαρία ότι τελικά η γυναίκα του θα γεννήσει αγόρι και να του δώσει το όνομα Ιωάννης (που σημαίνει «δώρο του Θεού»). Ο Ζαχαρίας χαμογέλασε και είπε ότι κάτι τέτοιο δεν μπορούσε να γίνει και ο άγγελος τον τιμώρησε να χάσει τη φωνή του, μέχρι που να γεννηθεί ο γιός του. Όταν μετά τη γέννηση του παιδιού, ρωτήθηκε τι όνομα θέλει να δοθεί στο γιό του έγραψε "Ιωάννης" κι αμέσως βρήκε τη φωνή του.

Όνομα:	Ιωάννης
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το (יה) ΄για’, ένα από τα Εβραϊκά ονόματα του Θεού και το (חנן), ‘χανάν = δώρο και σημαίνει δώρο του Θεού. Το αντίστοιχο του στα Ελληνικά είναι το Θεόδωρος.

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Μάμας
Ετυμολογία:	Από την προσφώνηση 'Μαμά'

Οι Άγιοι Μάρτυρες Παύλος, Παυσίριος και Θεοδοτίων ήταν αδέλφια και έζησαν κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.) και Μαξιμιανού (285 - 305 μ.Χ.), ενώ ηγεμόνας στην Κλεοπάτριδα, το σημερινό Σουέζ, της Αιγύπτου ήταν ο Αρειανός. Ο Παύλος και ο Παυσίριος έγιναν σε νεαρή ηλικία μοναχοί, ενώ ο Θεοδοτίων ληστής.

Όταν άρχισε ο διωγμός του Διοκλητιανού εναντίων των Χριστιανών, συνελήφθησαν οι Παύλος, 37 ετών και Παυσίριος, 25 ετών. Μόλις πληροφορήθηκε το γεγονός αυτό ο Θεοδοτίων, ο αδελφός τους, άφησε τα όρη και τους ληστές και κατέβηκε να τους δει. Με την χάρη του Θεού θερμάνθηκε η καρδιά του και ομολόγησε και αυτός ότι πιστεύει στον Χριστό. Στην συνέχεια όρμησε πάνω στον τύραννο και τον έριξε από τον θρόνο του, οπότε συνελήφθη και αυτός, βασανίστηκε και αποκεφαλίσθηκε. Τους δε αδελφούς του, τους έπνιξαν στο ποτάμι.

Όνομα:	Παύλος
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο ρωμαϊκό ψευδώνυμο  'Paulus' =μικρός

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Φιλήμων
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο ελληνικό ρήμα φιλέω-φιλώ (αγαπώ) και το επίθημα -ήμων και σημαίνει τον φιλικό και τρυφερό, που αγαπά και αγαπιέται.

Η Οσία Ξένη γεννήθηκε στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας, το έτος 1730 μ.Χ., και ως νεαρή όμορφη κοπέλα παντρεύτηκε τον Αντρέα Φεοντόροβιτς Πετρώφ που είχε τον βαθμό του συνταγματάρχου και ήταν πρωτοψάλτης στην βασιλική αυλή. Η θέση αυτή ήταν μια πολύ υψηλή κοινωνική θέση και έδινε δόξα και υλική απολαβή. Ήταν νέοι. Είχαν αγάπη μεταξύ τους. Υπηρέτησαν και οι δυο στην βασιλική αυλή, έκαναν το γάμο τους. Ζούσαν πολύ ευτυχισμένοι μαζί. Λόγω της νεότητάς τους, τους άρεσε πολύ να πηγαίνουν σε χοροεσπερίδες και σε συμπόσια. Στα είκοσι έξι της χρόνια, ένα βράδυ σε ένα χορό ο άντρας της ενώ έπινε με τους φίλους τους, ξαφνικά έπεσε κάτω νεκρός. Αυτό φυσικά ήταν πολύ οδυνηρό για την Ξένια. Ο Αντρέας, δεν είχε ποτέ εξομολογηθεί και λάβει Θεία Κοινωνία έως πριν πεθάνει, και εκείνη ανησυχούσε τρομερά για την ψυχή του.Κλείστηκε εν συνεχεία σε μοναστήρι και συνέβηκε μέσα της μια πλήρης πνευματική αντιστροφή, που, κατά τα ίδια της τα λόγια, η Ξένη Γκριγκόριεβνα Πέτροβα είχε πεθάνει!... Βάζοντας τα ρούχα του συζύγου της και παίρνοντας το όνομά του ήταν, κατά τη γνώμη της, σαν να παρατεινόταν η δική του ζωή στο πρόσωπό της για να συγχωρηθούν οι αμαρτίες του με τη δική της αφιερωμένη στο Θεό ζωή. Τώρα αυτή παρουσίαζε τον εαυτό της στον κόσμο με την δύσκολη υπηρεσία του Θεού ως «κατά Χριστόν τρελή».

Όνομα:	Ξενία
Ετυμολογία:	1. Από το αρχαίο ουσιαστικό ξενία (φιλοξενία) και σημαίνει "η φιλοξενούμενη, η φιλόξενη", 2. Υποκοριστικό άλλων ονομάτων όπως Θεοξενία, Μενεξία, Μεταξία, Ξενοφωνία, Πολυξένη, Φιλοξένη

Ασκήτεψε στην έρημο και πέθανε σα βαθιά γηρατειά.
Διακρίθηκε για την λαμπρή μέθοδο που είχε εφαρμόσει στον εαυτό του εναντίον του θυμού και δίδαξε κατόπιν και στους άλλους. Η μέθοδος αυτή ήταν να μένει σε απόλυτη σιωπή, όταν θύμωνε. Έτσι ο θυμός έσβηνε από ατροφία, χωρίς να βγάλει φλόγες, και η οργή κόπαζε εύκολα, όπως ησυχάζει αμέσως η θάλασσα, από την οποία πέρασε άνεμος στιγμιαίος.

Όνομα:	Ζώσιμος
Ετυμολογία:	Αυτός που είναι βιώσιμος

Μονῶν ἀπείρων πατρικῆς σῆς οἰκίας,
Μακεδόνιος Χριστὲ λαμβάνει μίαν.

Ο Όσιος Μακεδόνιος στους πνευματικούς του αγώνες είχε ως παλαίστρα και στάδιο, τις κορυφές των ορέων. Δεν εγκαταστάθηκε σε έναν τόπο, αλλά συνεχώς μετακινείτο από τον έναν τόπο στον άλλο, στη Φοινίκη, στη Συρία, στην Κιλικία. Και ασκήτευε κατ’ αυτόν τον τρόπο, προκειμένου να αποφεύγει τις ενοχλήσεις από εκείνους που προσέτρεχαν κοντά του.

Επί σαράντα πέντε χρόνια, λοιπόν, ο Όσιος ασκήτεψε με τον τρόπο αυτό και δεν χρησιμοποίησε ούτε σκηνή ούτε καλύβα, αλλά διέμενε μέσα σε βαθύ λάκκο. Όταν όμως γέρασε, υποχώρησε σε κάποιους που τον παρακαλούσαν και κατασκεύασε μια καλύβα. Έτσι συνέχισε τον ασκητικό αγώνα για άλλα είκοσι πέντε χρόνια.

Ο Όσιος έλαβε από τον Θεό το χάρισμα της θαυματουργίας και κοιμήθηκε με ειρήνη τον 4ο αιώνα μ.Χ.

Τέλος να σημειωθεί ότι ο Όσιος Μακεδόνιος επειδή ζούσε σε λάκκους ονομάστηκε και Όσιος Γουβάς γιατί γούβα στην συριακή γλώσσα σημαίνει λάκκος. Επίσης, ονομάστηκε και Κριθοφάγος επειδή για τροφή του είχε το κριθάρι.

Όνομα:	Μακεδών
Ετυμολογία:	Είναι πιθανό να προέρχεται από την αρχαία Ελληνική λέξη ‘μακεδνός’=ψηλός, μεγάλος, ουράνιος

Ο Όσιος Νεόφυτος έζησε τον 12ο αιώνα μ.Χ. Γεννήθηκε στην κωμόπολη Λεύκαρα της Κύπρου (υπάρχει επίμονος ισχυρισμός ότι κατάγεται από το γειτονικό χωριό των Λευκάρων, Κάτωδρυ) το 1134 μ.Χ. και σε νεαρά ηλικία, παρά τη θέληση των γονέων του, Αθανασίου και Ευδοξίας, ακολούθησε το μοναχικό βίο, φλεγόμενος από θείο ζήλο. Κατέφυγε κατ' αρχάς στη μονή του Αγίου Χρυσοστόμου, στο όρος Κουτσοβέντη, όπου ζήτησε να μείνει και να ασκητέψει. Τον Σεπτέμβριο του 1159 μ.Χ., επέλεξε να λαξεύσει την εγκλείστρα του στη Πάφο, όπου μορφώθηκε κατά τη θεία και ανθρώπινη σοφία και εμυήθηκε στα μυστικά της πνευματικής ασκήσεως. Για να αποφύγει τον κόσμο ελάξευσε μέσα στα βράχια νέα εγκλείστρα και επικοινωνούσε με τον κόσμο μόνο κάθε Κυριακή. Εν τω μεταξύ είχαν συμβεί διάφορα δραματικά γεγονότα στην Κύπρο, τα οποία την απέκοψαν από το Βυζάντιο και έφεραν τη δυστυχία στην Εκκλησία και το λαό. Ο Όσιος κοιμήθηκε σε βαθύτατο γήρας στις 12 Απριλίου. Ο ίδιος ενταφιάσθηκε στον τάφο που είχε ετοιμάσει ο ίδιος, σε φέρετρο από ξύλο πεύκου, κέδρου και κυπαρρίσου το οποίο είχε κατασκευάσει, όταν ζούσε.

Όνομα:	Νεόφυτος
Ετυμολογία:	Από το νέος και φυτόν (φύομαι= φυτρώνω) και σημαίνει "καινούργια βλάστηση, το καινούργιο βλαστάρι". Ο νεοφώτιστος.

Ο όσιος αυτός απεβίωσε ειρηνικά.

Όνομα:	Φίλιππος
Ετυμολογία:	Από τα ουσιαστικά φίλος και ίππος και σημαίνει "αυτός που αγαπά τα άλογα ή την ιππασία".

Όνομα:	Τιμόθεος
Ετυμολογία:	Από το 'τιμώ' και το 'Θεός' και σημαίνει 'αυτός που τιμά το Θεό' και 'αυτόν που ο Θεός τιμά'.