Ο Γουρίας και ο Σαμωνάς, συνελήφθησαν για προσηλυτισμό. Δικάστηκαν, καταδικάστηκαν και αρνήθηκαν να σταματήσουν, οπότε εκτελέστηκαν.

Ο Άβιβος έζησε λίγα χρόνια αργότερα και ήταν από ένα χωριό της Έδεσσας που ονομαζόταν Αποθελσαία. Εκτελέστηκε και αυτός για προσηλυτισμό.

Όνομα:	Γουρίας
Ετυμολογία:	Από τη Λατινική λέξη 'augurium'=οιωνοσκόπημα και εννοεί τον καλό οιωνό. Οπότε Γουρίας σημαίνει γουρλής, ευοίωνος, αυτός που φέρνει καλή τύχη.

Προστάτης άγιος της Αυστρίας

Όνομα:	Λεοπόλδος
Ετυμολογία:	Προέρχεται από τα γερμανικά στοιχεία ‘leud’=άνθρωποι, λαός, και ‘bald’=τολμηρός, θρασύς, και εννοεί τον τολμηρότερο των ανθρώπων. Η ορθογραφία άλλαξε λόγω της σύνδεσης με την Λατινική λέξη ‘leo’=λιοντάρι, που προέρχεται από την Ελληνική 'λέων' οπότε πήρε την έννοια του τολμηρού σαν λιοντάρι.

Ο Γουρίας και ο Σαμωνάς, αγωνιζόμενοι τον Ιερό αγώνα της χριστιανικής πίστης, συνελήφθησαν από τον ηγεμόνα Αντωνίνο, κατά το διωγμό επί Διοκλητιανού. Και αφού υπέστησαν με θαυμαστή υπομονή πολλά βάσανα, αποκεφαλίσθηκαν.

Ο Άβιβος έζησε λίγα χρόνια αργότερα και ήταν από ένα χωριό της Έδεσσας που ονομαζόταν Αποθελσαία. Εκτελέστηκε για προσηλυτισμό.

Όνομα:	Σάμων
Ετυμολογία:	Υπό διερεύνηση

Για χριστιανική εορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Γουρία
Ετυμολογία:	Από τη Λατινική λέξη 'augurium'=οιωνοσκόπημα και εννοεί τον καλό οιωνό. Οπότε Γουρίας σημαίνει γουρλής, ευοίωνος, αυτός που φέρνει καλή τύχη.

Για χριστιανική εορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Λεοπολδη
Ετυμολογία:	Προέρχεται από τα γερμανικά στοιχεία ‘leud’=άνθρωποι, λαός, και ‘bald’=τολμηρός, θρασύς, και εννοεί τον τολμηρότερο των ανθρώπων. Η ορθογραφία άλλαξε λόγω της σύνδεσης με την Λατινική λέξη ‘leo’=λιοντάρι, που προέρχεται από την Ελληνική 'λέων' οπότε πήρε την έννοια του τολμηρού σαν λιοντάρι.

Δεν υπάρχει αγία μα αυτό το όνομα. Φαίνεται όμως ότι προέρχεται από το όνομα του Αγίου Μάλο, Ουαλού ιεραπόστολου.

Όνομα:	Μαλβίνα
Ετυμολογία:	Κελτικό όνομα που σημαίνει λεπτό ή συμμετρικό φρύδι. Το όνομα φαίνεται ότι δημιουργήθηκε ή προβλήθηκε τον 18ο αιώνα, από τον Σκωτσέζο ποιητή Τζέιμς Μακφέρσον ο οποίος πρόβαλε κι άλλα ονόματα που έγιναν δημοφιλή στις Σκανδιναβικές χώρες. Φαίνεται επίσης ότι βασίζεται στο όνομα του Αγίου Μάλο το όνομα του οποίου δόθηκε σε ένα λιμάνι της Βρεττάνης, από το οποίο προήλθε και το όνομα των νησιών Μαλβίνας (Islas Malvina) που βρίσκονται υπό Βρετανική κατοχή και που οι Άγγλοι ονομάζουν νησιά Φώλκλαντ.

Για χριστιανική εορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Σαμώνια
Ετυμολογία:	Υπό δερεύνηση

Ο Άβιβος έζησε λίγα χρόνια μετά τους διωγμούς του Διοκλητιανού και ήταν από ένα χωριό της Έδεσσας που ονομαζόταν Αποθελσαία. Τότε βασιλιάς ήταν ο Λικίνιος, ο γνωστός αντίπαλος του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ο Άβιβος, λοιπόν, προχειρίσθηκε Ιεροδιάκονος και διακρινόταν για τη μεγάλη ευσέβεια του και τον πολύ ζήλο για το υπούργημά του. Ιδιαίτερα, όμως, διακρινόταν για τη θερμή αγάπη του στο Ιερό κήρυγμα. Κήρυξε, δηλαδή, το λόγο του Θεού, με κάθε μακροθυμία και με κάθε μέθοδο διδασκαλίας.Μαρτύρησε καιόμενος ζωντανός από τον ηγεμόνα.

Όνομα:	Άβιβος
Ετυμολογία:	Από το αρχικό όνομα του πρώτου μήνα 'Αβίβ' (σήμερα Νισάν) του Εβραϊκού έτους και σημαίνει ανοιξιάτικος. Από εδώ προέρχεται και το όνομα της νέας πρωτεύουσας του Ισραήλ 'Τελ Αβιβ'=Ανοιξιάτικος Λόφος.

Εδώ τα πράγματα είναι λίγο συγκεχυμένα. Άλλες πήγες αναφέρουν αυτή τη μέρα τη μνήμη Ιουστινιανού και Θεοδώρας και άλλες Ιουστίνου και Ευφημίας. Πάντως όσο αφορά τον Ιουστίνο, καταγόταν από τη Θράκη και προηγουμένως ήταν βοσκός προβάτων και χοίρων. Κατόπιν έγινε στρατιώτης, έπειτα κόμης και στο τέλος βασιλιάς το 518 μ.Χ. Είχε δε γυναίκα κάποια Λουπικία, που την έκανε Αυγούστα και μετονόμασε Ευφημία. Όταν πέθανε η γυναίκα του αυτή, πήρε άλλη με το όνομα Θεοδώρα.

Ο Ιουστίνος, αν και αγράμματος, συμμάζεψε και νοικοκύρεψε το κράτος και υπήρξε πολύ ευσεβής χριστιανός βασιλιάς, βοηθώντας παντοιοτρόπως την Εκκλησία.

Όνομα:	Θεοδώρα
Ετυμολογία:	Από το θεός και δώρο και σημαίνει "δώρο του Θεού".

Εδώ τα πράγματα είναι λίγο συγκεχυμένα. Άλλες πηγές αναφέρουν αυτή τη μέρα τη μνήμη Ιουστινιανού και Θεοδώρας και άλλες Ιουστίνου και Ευφημίας. Πάντως όσον αφορά τον Ιουστίνο, καταγόταν από τη Θράκη και προηγουμένως ήταν βοσκός προβάτων και χοίρων. Κατόπιν έγινε στρατιώτης, έπειτα κόμης και στο τέλος βασιλιάς το 518 μ.Χ. Είχε δε γυναίκα κάποια Λουπικία, που την έκανε Αυγούστα και μετονόμασε σε Ευφημία. Όταν πέθανε η γυναίκα του αυτή, πήρε άλλη με το όνομα Θεοδώρα.

Ο Ιουστίνος, αν και αγράμματος, συμμάζεψε και νοικοκύρεψε το κράτος και υπήρξε πολύ ευσεβής χριστιανός βασιλιάς, βοηθώντας παντοιοτρόπως την Εκκλησία.

Όνομα:	Ιούστος
Ετυμολογία:	Aπό το Λατινικό 'justus'=δίκαιος. Η κατάληξη '-ιανός' σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Ιούστο

Ο Άγιος Δημήτριος καταγόταν από το χωριό Δαβούδιο, που ήταν κοντά στην πόλη Αμαπασός. Συνελήφθη στα χρόνια του βασιλιά Μαξιμιανού και του άρχοντα Πουπλίου το 298 μ.Χ. Αφού υπέστη πολλά βασανιστήρια για τον Χριστό, στο τέλος τον αποκεφάλισαν.

Όνομα:	Δημήτριος
Ετυμολογία:	Από το Δη (Γη) και μήτηρ ("μητέρα Γη") και σημαίνει "αυτός που ανήκει, ο αφιερωμένος στη θεά Δήμητρα".

Μέλος της Συγκλήτου, μαρτύρησε μαζί με δύο συνάδελφους και φίλους του, τους Μάρκελλο και Ευστόχιο, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Ιουλιανός ο παραβάτης (361 μ.Χ.).

Όνομα:	Έλπίδιος
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'έλπω'=δημουργώ ελπίδα ή ελπίδες

Μέλος της Συγκλήτου, μαρτύρησε μαζί με δύο συνάδελφους και φίλους του, τους Μάρκελλο και Ελπίδιο, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Ιουλιανός ο παραβάτης (361 μ.Χ.).

Όνομα:	Ευστόχιος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'ευ'=καλό και 'στόχος' και σημαίνει τον επιτυχημένο, αυτόν που υλοποιεί τους στόχους του.

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Ευψύχιος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'ευ' και 'ψυχή' και σημαίνει τον ψυχωμένο και θαρραλέο.

Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης

Όνομα:	Θωμάς
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο αρσενικό όνομα, που προέρχεται από το αραμαϊκό 'τε ομα', το οποίο στα Ελληνικά αποδίδεται σαν «Δίδυμος». Το Τομάζος ή Τουμάζος προέρχεται από το Ιταλικό επώνυμο Tomasso που σημαίνει του Θωμά.

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Καρτέρων
Ετυμολογία:	Από την άρχαία Ελληνική λέξη 'καρτερός'=ισχυρός, δυνατός

Ουαλός άγιος ιεραπόστολος, πρώτος επίσκοπος της περιοχής Άλεθ της Βρετάνης στη Γαλλία. Πέθανε γύρω στο 630 μ.Χ. σε μεγάλη ηλικία κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του πηγαίνοντας να συναντήσει το φίλο του Άγιο Λεόντιο.

Όνομα:	Μάλος
Ετυμολογία:	Αυτός που κατάγεται από την πόλη Μάλλος της Κιλικίας (Δες εικόνα με ιστορικό χάρτη Μικράς Ασίας). Υπό περαιτέρω διερεύνηση

Μέλος της Συγκλήτου, μαρτύρησε μαζί με δύο συνάδελφους και φίλους του, τους Ελπίδιο και Ευστόχιο, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Ιουλιανός ο παραβάτης (361 μ.Χ.).

Όνομα:	Μάρκος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό Μars - rtis (ο θεός Άρης των Ρωμαίων) και σημαίνει "ο φιλοπόλεμος".

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Νέαρχος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ‘νέος’ και άρχος’ και σημαίνει το νέο ηγέτη

Ο Όσιος Κυντίων (ή Κυντιρίων ή Κυντιανός ή Κυντιριανός) επίσκοπος Σελευκείας ήταν ένας από τους 318 Πατέρες της Α' Οικουμενικής Συνόδου στη Νίκαια της Βιθυνίας. Υπήρξε ασκητικός, αλλά και θαυματουργός. Απεβίωσε ειρηνικά.

Όνομα:	Κουίντος
Ετυμολογία:	Οι αρχαίοι Λατίνοι συνήθιζαν να δίνουν ονόματα στα παιδιά τους, προπάντων μετά το τέταρτο, που υποδείκνυαν την σειρά που γεννήθηκαν. Έτσι το πρώτο αγόρι ή κορίτσι μπορούσε να ονομαστεί Πρίμος ή Πρίμα (Primus ή Prima), το δεύτερο Σεκούνδος ή Σεκούνδα (Secundus ή Secounda), και ούτω καθεξής. Στην περίπτωση αυτή τα ονόματα Κόϊντος ή Κόϊντα προέρχονται από τα ‘Quintus’=Πέμπτος ή ‘Quinta’=Πέμπτη.

Γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου του 1722 μ.Χ. Το 1734 μ.Χ. εισάγεται στη Θεολογική Σχολή του Κιέβου ενώ το 1738 μ.Χ. μπαίνει στα μοναστήρια Λιούμπετζ και Μετθεντόφσκυ κοντά στο Κίεβο.

Το 1741 μ.Χ. γίνεται ρασοφόρος μοναχός, μετονομασθείς Πλάτων και δύο χρόνια αργότερα μετακομίζει στις σκήτες της Βλαχίας, όπου ζει με τον γέροντα Βασίλειο. Το 1746 μ.Χ. πηγαίνει στο Άγιον Όρος ενώ το 1750 μ.Χ. κείρεται μοναχός απ' τον γέροντα Βασίλειο, μετονομασθείς Παΐσιος.

Το 1754 μ.Χ. ξεκινά την κοινοβιακή ζωή με το Βησσαρίωνα και το 1758 μ.Χ. χειροτονείται Ιερέας και ιδρύει τη σκήτη του Προφήτη Ηλία. Το 1763 μ.Χ. μετακινείται στη Δραγομίρνα, το 1775 μ.Χ. στη μονή Σεκούλ και το 1779 μ.Χ. στη μονή Νιαμέτς.

Το 1790 μ.Χ. γίνεται αρχιμανδρίτης και πεθαίνει στις 15 Νοεμβρίου του 1794 μ.Χ.

Όνομα:	Παΐσιος
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένος τύπος του Κοπτικού (Αιγυπτιακού) ονόματος ‘Pishoy’ που σημαίνει υψηλός, ευγενής.