Μαρτύρησε δια πυρός. Ίσως είναι ο ίδιος μ' αυτόν της 2ας Ιουνίου.

Όνομα:	Αλκιβιάδης
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'αλκή'=δύναμη, ισχύς και 'βίος'=ζωή που δίνουν το όνομα Αλκίβιος=δυναμικός, ισχυρός και την κατάληξη '-άδης' που δηλώνει αυτόν που ανήκει στον Αλκίβιο.

Γεννήθηκε στην Ταρσό της Κιλικίας και σπούδασε την ιατρική επιστήμη. Η επιστημονική του γνώση δεν τον έκανε υπερήφανο, αλλά διατήρησε την ευσέβεια, στην οποία τον ανέθρεψαν οι γονείς του. Και όπως ο Κύριος, ο Ιατρός των σωμάτων και των ψυχών των ανθρώπων, «ἐλάλει αὐτοῖς περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, καὶ τοὺς χρείαν ἔχοντας θεραπείας ἰάσατο» μιλούσε δηλαδή σ' αυτούς για τη βασιλεία του Θεού και γιάτρευε εκείνους που είχαν ανάγκη θεραπείας, έτσι και ο Διομήδης, μιμούμενος τον Κύριο του και Θεό του, εξασκούσε αφιλοκερδώς και φιλάνθρωπο το ιατρικό του επάγγελμα. Συγχρόνως, όμως, με τη θεραπεία των σωμάτων, ο Διομήδης κήρυττε με θέρμη στους ασθενείς και τη σωτηριώδη αλήθεια του Ευαγγελίου και βοήθησε πολλές ψυχές να οδηγηθούν στο Σωτήρα Χριστό. Ο θείος ζήλος έφερε το Διομήδη μέχρι τη Νίκαια της Βιθυνίας. Όπου και εκεί θεράπευε ασθενείς, και την πίστη δίδασκε και καλλιεργούσε. Όταν όμως άρχισε ο διωγμός του Διοκλητιανού κατά των χριστιανών, η θεοκίνητη δραστηριότητα του Διομήδη καταγγέλθηκε στον αυτοκράτορα. Τότε αυτός διέταξε να συλλάβουν το Διομήδη. Αλλά πριν συλληφθεί, ο Θεός τον κάλεσε κοντά Του και οι απεσταλμένοι στρατιώτες τον βρήκαν νεκρό. Και όμως, έτσι νεκρό τον αποκεφάλισαν!

Όνομα:	Διομήδης
Ετυμολογία:	Από το όνομα του θεού Δία και την αρχαία Ελληνική λέξη ‘μήδος’=σκέψη και σημαίνει αυτόν που σκέπτεται θεϊκά.

Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα. Παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό.

Όνομα:	Αλκιβιάδη
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'αλκή'=δύναμη, ισχύς και 'βίος'=ζωή που δίνουν το όνομα Αλκιβία=δυναμική, ισχυρή και την κατάληξη '-άδη' που δηλώνει αυτήν που ανήκει στον Αλκιβία.

Κόρη του Ξούθου.

Όνομα:	Διομήδη
Ετυμολογία:	Από το όνομα του θεού Δία και την αρχαία Ελληνική λέξη ‘μήδος’=σκέψη και σημαίνει αυτήν που σκέπτεται θεϊκά.

Ανάμνηση της μεταφοράς της αχειροποίητης εικόνας του Χριστού από την Έδεσσα στην Βασιλεύουσα (Κωνσταντινούπολη).

Όνομα:	Μορφεύς
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'μορφόω' που σημαίνει διαμορφώνω, δίνω μορφή, στην περίπτωση αυτή στα όνειρα. Μορφοδᾶτα –ης (ἡ) Mορφοδατος –ου (ὁ) –Καππαδόκης

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ονειρά
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό 'όναρ' που σημαίνει όραμα που βλέπει κάποια στον ύπνο της

Γιος τη θεάς Νύχτας, θεός των ονείρων και άγγελος του Δία ο οποίος τον έστελνε στους ανθρώπους την ώρα του ύπνου για να τους συμβουλεύσει, να τους καθοδηγήσει ή να τους κάνει γνωστά αυτά που πρόκειται να συμβούν.

Μεταγενέστεροι ποιητές έδωσαν στο θεό των ονείρων το όνομα του Μορφέα.

Όνομα:	Όνειρος
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό 'όναρ' που σημαίνει όραμα που βλέπει κάποιος στον ύπνο του

Για ονομαστική εορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Περνιακή
Ετυμολογία:	Το όνομα πιθανόν να προέρχεται από το δένδρο περνιά (επιστημονική ονομασία Δρυς η κοκκοφόρος και στον ευρύτερο Ελληνικό χώρο γνωστή σαν πουρνάρι ή πρίνος), από τα φύλλα του οποίου παρασκευαζόταν σκόνη με θεραπευτικές ιδιότητες για διάφορες δερματικές παθήσεις.

Παρ’ όλο που αγνοείται από τους συναξαριστές, υπάρχει ερειπωμένο εκκλησάκι στο χωριό Δένεια της Κύπρου όπου φαίνεται ότι ασκήτεψε. Σχετική εικόνα που υπήρχε στο χώρο έχει εξαφανιστεί μετά την Τουρκική εισβολή του 1974. Αντίγραφο της υπάρχει σήμερα στην εκκλησία του Αγίου Χαραλάμπους της Δένειας.

Όνομα:	Περνιακός
Ετυμολογία:	Το όνομα πιθανόν να προέρχεται από το δένδρο περνιά (επιστημονική ονομασία 'Δρυς η κοκκοφόρος' και στον ευρύτερο Ελληνικό χώρο γνωστή σαν πουρνάρι ή πρίνος), από τα φύλλα της οποίας παρασκευαζόταν σκόνη με θεραπευτικές ιδιότητες για διάφορες δερματικές παθήσεις.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Αβρωνυχίς
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ‘αβρός’= ευγενής, ήρεμος και 'νυχίς’=νύχτα και σημαίνει ευχάριστα απολαυστική νύχτα.

Γιός του Λυσικλέα. παρατηρητής του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες

Όνομα:	Αβρώνυχος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ‘αβρός’= ευγενής, ήρεμος και ΄νυχίς’=νύχτα και σημαίνει ευχάριστα απολαυστική νύχτα.

Για τεκμαρτή εορταστική ημερομηνία παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιο ανδρικό

Όνομα:	Αριμνηστέα
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'αρι'=λίαν και 'μνήμη' και σημαίνει την αξιομνημόνευτη, την αλησμόνητη

Αρίμνηστος γενναίος Σπαρτιάτης πολεμιστής από το χέρι του οποίου βρήκε το θάνατο ο Πέρσης στρατηγός Μαρδόνιος στη μάχη των Πλαταιών.

Όνομα:	Αρίμνηστος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'αρι'=λίαν και 'μνήμη' και σημαίνει τον αξιομνημόνευτο

Γύγης γιος του Ευρύμαχου ή Ερύμαχου, Θηβαίος που έπεσε στις Θερμοπύλες με τους αδελφούς του Δαΐλοχον, Προμένην και Λεοντιάδη

Όνομα:	Γύγης
Ετυμολογία:	Γήινος, η δε λέξη γύης είναι το κάτω μέρος του αρότρου που στερεώνεται στην γη

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Δαϊλόχεια
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ‘δαΐς’=δαυλός, πόλεμος και ‘λόχος’=ενέδρα, ένοπλο σώμα και σημαίνει πολεμική ενέδρα.

Δαΐλοχος γιος του Ευρύμαχου ή Ερύμαχου Θηβαίος που έπεσε στις Θερμοπύλες με τους αδελφούς του Προμένη, Λεοντιάδη και Γύγην

Όνομα:	Δαΐλοχος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ‘δαΐς’=δαυλός, πόλεμος και ‘λόχος’=ενέδρα, ένοπλο σώμα και σημαίνει πολεμική ενέδρα.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Δημοφίλη
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'δήμος' και 'φίλη' και σημαίνει αυτήν που αγαπάει τον, ή είναι αγαπητή του λαού.

Γιος του Διαδρόμου, ηγέτης των 700 Θεσπιέων που έμειναν στο πλευρό των 300 Σπαρτιατών στις Θερμοπύλες, το 480 π.Χ. και θυσιάστηκαν όλοι μαζί για την Ελλάδα.

Μετά τη Μάχη των Θερμοπυλών οι Έλληνες τοποθέτησαν επιγράμματα για τους νεκρούς κάθε πόλης. Για τους Θεσπιείς το επίγραμμα έγραφε:

"Άνδρες τοι ποτ' έναιον υπό κροτάφοις Ελικώνος, λήματα των αυχεί Θεσπιάς ευρύχορος."
Και στα νέα Ελληνικά "Αυτοί οι άνδρες κατοικούσαν στους πρόποδες του Ελικώνα, για το θάρρος τους περηφανεύεται ο πλατύς κάμπος των Θεσπιών."

Όνομα:	Δημόφιλος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'δήμος' και 'φίλος' και σημαίνει αυτόν που αγαπάει τον λαό, ή είναι αγαπητός του λαού.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Διηνέκη
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'διηνεκής' που σημαίνει τον αδιάκοπο, που διαρκεί για πάντα, που με αναβιβασμό του τόνου μας δίνει το όνομα αυτού του μεγάλου ήρωα.

Ήρωας από τους 300 στις Θερμοπύλες. Όταν συνέλαβαν οι Σπαρτιάτες ένα Πέρση κατάσκοπο, παρακαλούσε να μην τον εκτελέσουν διότι οι Πέρσες είναι πλησίον τους και τα βέλη τους μπορούσαν να καλύψουν τον ουρανό. Ο Σπαρτιάτης Διηνέκης τον ελευθέρωσε και του είπε να πάει να τους πει ότι οι ειδήσεις που τους έφερε ήταν ευχάριστες αφού θα πολεμούσαν υπό σκιάν και όχι υπό τον ήλιον.

Ο Διηνέκης μαζί με του Ολυμπιονίκες αδελφούς Αλφεό και Μάρωνα παιδιά του Ορσιφάντου έφτασαν μια νύχτα μέχρι τη σκηνή του Ξέρξη και παρά λίγο να κατάφερναν να τον δολοφονήσουν, αν δεν πρόφταιναν οι στρατηγοί του, Μαρδόνιος και Ορόντης, να τον μεταφέρουν αλλού.

Χαρακτηρίστηκε από τον Ηρόδοτο σαν 'Άριστος'.

Όνομα:	Διηνέκης
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'διηνεκής' που σημαίνει τον αδιάκοπο, που διαρκεί για πάντα, που με αναβιβασμό του τόνου μας δίνει το όνομα αυτού του μεγάλου ήρωα.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Διθυράμβη
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις δις, θύρα, βαίνω και σημαίνει αυτήν που γεννήθηκε δυο φορές, όπως τον θεό Διόνυσο που γεννήθηκε από τη Σεμέλη και από τον μηρό του Δία.

Θεσπιέας ήρωας, γιος του Αρματίδη, που έπεσε στις Θερμοπύλες.

Όνομα:	Διθύραμβος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις δις, θύρα, βαίνω και σημαίνει αυτόν που γεννήθηκε δυο φορές, όπως τον θεό Διόνυσο που γεννήθηκε από τη Σεμέλη και από τον μηρό του Δία.

Αρχαία Τιτανίδα υποχθόνια θεότητα της μαγείας, της σελήνης, του σκότους και των φαντασμάτων. Μοναδικό παιδί των Τιτάνων Πέρση και Αστερίας. Ήταν επίσης γνωστή, από το όνομα του πατέρα της, σαν Περσηίς. Συνήθως απεικονιζόταν σε σχέδια πάνω σε αγγεία κρατώντας 2 πυρσούς και σε αγάλματα σε τριπλή μορφή. Σαν τριαδική θεότητα στον Ουρανό παρίστανε την Σελήνη, στην γη την Άρτεμη και στον Άδη την Περσεφόνη.

Η Εκάτη προστάτευε τα νεογέννητα βρέφη, τα παιδιά, τους έφηβους και γενικά τα νεαρά άτομα. Βοηθούσε τους πολεμιστές στον πόλεμο και τους κυβερνήτες στην απονομή της δικαιοσύνης. Έφερνε τιμές στους αθλητικούς αγώνες, προστάτευε τους κυνηγούς και τους ψαράδες και μαζί με τον Ερμή τα κοπάδια.

Όνομα:	Εκάτη
Ετυμολογία:	Ίσως από την αρχαία ελληνική λέξη 'εκάς' που σημαίνει από μακριά. Αυτή που προστατεύει από μακριά.

Προσωνυμία της θεάς Εκάτης.

Όνομα:	Επιπυργιδία
Ετυμολογία:	Από το 'επί' και το 'πύργος'. Αυτή που εμφανίζεται πάνω από τους πύργους των τειχών και βοηθάει τους υπερασπιστές τους.

Σπαρτιάτης πολεμιστής που έχασε το ένα του μάτι λόγω μόλυνσης, γι’ αυτό και ο Λεωνίδας τον διέταξε, πριν από τη μάχη των Θερμοπυλών, να επιστρέψει στη Σπάρτη μαζί με τον Αριστόδημο που κι αυτός είχε πάθει το ίδιο. Ο Εύρυτος όμως, έστω και τυφλός, επέστρεψε και σκοτώθηκε.

Όνομα:	Ευρυτίων
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνικη λέξη 'ευρύς'=πλατύς, άφθονος

ΣΙΜΩΝΙΔΗΣ Ο ΚΕΙΟΣ

Εκείνων, που σκοτώθηκαν στις Θερμοπύλες, είναι
τρισδοξασμέν᾽ η τύχη τους κι ωραίος ο θάνατός τους.
Ο τάφος τους είναι βωμός, κι αντί για θρήνους έχουν
τη θύμηση· και γίνεται η λύπη παίνεμά τους.
Και τέτοιο σάβανον αντρών γενναίων μήτε η μούχλα,
μήτε κι ο παντοχαλαστής χρόνος θα το αφανίσει.
Το μνήμα τους για κάτοικον επήρεν της Ελλάδας
τη δόξα. Κι είναι απόδειξη σ᾽ αυτό κι ο Λεωνίδας,
ο βασιλιάς της Σπάρτης,
που στόλισμα της αρετής έχει μεγάλο αφήσει
και δόξαν αναιώνια.

Όνομα:	Θερμοπύλη
Ετυμολογία:	Απο τα αρχαία Ελληνικά 'θερμές' και 'πύλες' που σημαίνει πέρασμα με θερμές πηγές.

ΣΙΜΩΝΙΔΗΣ Ο ΚΕΙΟΣ

Εκείνων, που σκοτώθηκαν στις Θερμοπύλες, είναι
τρισδοξασμέν᾽ η τύχη τους κι ωραίος ο θάνατός τους.
Ο τάφος τους είναι βωμός, κι αντί για θρήνους έχουν
τη θύμηση· και γίνεται η λύπη παίνεμά τους.
Και τέτοιο σάβανον αντρών γενναίων μήτε η μούχλα,
μήτε κι ο παντοχαλαστής χρόνος θα το αφανίσει.
Το μνήμα τους για κάτοικον επήρεν της Ελλάδας
τη δόξα. Κι είναι απόδειξη σ᾽ αυτό κι ο Λεωνίδας,
ο βασιλιάς της Σπάρτης,
που στόλισμα της αρετής έχει μεγάλο αφήσει
και δόξαν αναιώνια.

Όνομα:	Θερμόπυλος
Ετυμολογία:	Απο τα αρχαία Ελληνικά 'θερμές' και 'πύλες' που σημαίνει πέρασμα με θερμές πηγές.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο θηλυκό

Όνομα:	Λεοντιάδη
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'λέων' και σημαίνει απόγονος λιονταριού

Λεοντιάδης γιος του Ευρύμαχου ή Ερύμαχου Θηβαίος που έπεσε στις Θερμοπύλες με τους αδελφούς του Δαΐλοχον, Προμένην και Γύγην

Όνομα:	Λεοντιάδης
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'λέων' και σημαίνει απόγονος λιονταριού

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Λυκουργίς
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'λύκη'=πρωινό φως και 'έργον'=επίτευγμα και σημαίνει αυτήν που εκτελεί φωτεινά έργα.

Αρχαίος Σπαρτιάτης βασιλιάς και νομοθέτης που εικάζεται ότι έζησε μεταξύ του 7ου και 9ου αιώνα π.Χ. Μεταρρύθμισε το Σπαρτιατικό πολίτευμα και έπεισε τους συμπατριώτες του να ορκιστούν ότι δεν θα το άλλαζαν παρά μόνο αν επέστρεφε ο ίδιος στην Σπάρτη. Κάτι που αφού αναχώρησε, δεν έκανε ποτέ.
Οι κυριότερες μεταρρυθμίσεις του Λυκούργου ήταν:
• Η σιδερένια πειθαρχία των πολιτών κι η κοινή μόρφωση των αγοριών και των κοριτσιών καθώς κι η σκληραγώγησή τους από την παιδική ηλικία.
• Η απαγόρευση της χρήσης ασημένιων και χρυσών νομισμάτων, αλλά μόνο σιδερένιων, για να είναι βαριά και να δυσκολεύουν τους Σπαρτιάτες στη μεταφορά τους.
• Η υποχρέωση υποταγής των νεότερων στους γεροντότερους, καθώς κι άλλες σχετικές με τη διακυβέρνηση της πολιτείας.
• Οποιοσδήποτε προσπαθούσε να καταλάβει την εξουσία, αναγκάζονταν να φορέσει κρεατικά, και να θυσιάσει τον εαυτό του στα άγρια σκυλιά του Λυκούργου.

Όνομα:	Λυκούργος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'λύκη'=φως και 'έργον'=επίτευγμα και σημαίνει αυτόν που εκτελεί φωτεινά έργα.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ξενοκράτη
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'ξένος' και κράτος και σημαίνει αυτήν που νικά τους ξένους.

Πεσών στις Θερμοπύλες

Όνομα:	Ξενοκράτης
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'ξένος' και κράτος και σημαίνει αυτόν που νικά τους ξένους.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Παντία
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'πας' και 'τις'=κόρη του καθένα και σημαίνει τυχαία και άσημη

Πριν ξεκινήσει η μάχη των Θερμοπυλών, ο Λεωνίδας έστειλε τον Παντίτη στην Θεσσαλία. Όταν αυτός επέστρεψε είχαν όλα τελειώσει. Ο βασιλιάς του και οι σύντροφοί του ήταν όλοι νεκροί. Με την άφιξη του στην Σπάρτη κατηγορήθηκε για δειλία οπότε αυτοκτόνησε.

Όνομα:	Παντίας
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'πας' και 'τις'=γιος ου καθένα και σημαίνει τυχαίος και άσημος

Προμένης γιος του Ευρύμαχου ή Ερύμαχου Θηβαίος που έπεσε στις Θερμοπύλες με τους αδελφούς του Λεοντιάδη, Δαΐλοχον, και Γύγην

Όνομα:	Προμένης
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ‘προ’ και ‘μένος’=δύναμη, ποθώ και σημαίνει αυτόν που προαισθάνεται.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Πρωτοκρέουσα
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'πρώτος' και 'κρέουσα'=δέσποινα, κυβερνήτης, βασίλισσα και σημαίνει την πρωτάρχουσα.

Έπεσε στις Θερμοπύλες

Όνομα:	Πρωτοκρέων
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'πρώτος' και 'κρέων'=δεσπότης, κυβερνήτης, βασιλιάς και σημαίνει τον πρωτάρχοντα.

Όνομα:	Ακάκιος
Ετυμολογία:	Από το 'α' το στερητικό και το κακία και σημαίνει τον άκακο.

Ο Άγιος Απόστολος ο Νέος, γεννήθηκε στον Άγιο Λαυρέντιο του Πήλιου το 1667 μ.Χ.. Θανατώθηκε από τους Τούρκους σε ηλικία 19 ετών. Μια εκτέλεση που ήταν αποτέλεσμα Τουρκικής θηριωδίας και Ελληνικών ιδιοτελών μικροτήτων. Ένας από τους λίγους λαϊκούς που αγιοποιήθηκαν.

Όνομα:	Απόστολος
Ετυμολογία:	Αυτός που έχει αποστολή.

(329/330 – 378 m.X.) Γεννήθηκε στη Νεοκαισάρεια του Πόντου στο χωριό Άννησα και μεγάλωσε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Υπήρξε ένας από του μεγαλύτερους πολέμιους της Ελλάδας, του Ελληνικού πολιτισμού, της Ελληνικής παιδείας και κάθε τι του Ελληνικού. Το πρώτο του έργο είχε τίτλο «Κατά Ελλήνων.

Έκτισε την περίφημη «Βασιλειάδα», συγκρότημα με ευαγή Ιδρύματα, όπως φτωχοκομείο, ορφανοτροφείο, γηροκομείο, ξενοδοχείο και νοσοκομείο κ.ά., όπου βρήκαν τροφή και περίθαλψη χιλιάδες πάσχοντες κάθε ηλικίας, γένους και φυλής.

Υπήρξε συμφοιτητής του αυτοκράτορα Ιουλιανού (γνωστού σαν Παραβάτη στους εκκλησιαστικούς κύκλους). Υπάρχουν δε σοβαρές ενδείξεις ότι υπήρξε ένας από τους ηθικούς αυτουργούς του φόνου του.

Όνομα:	Βασίλειος
Ετυμολογία:	Από το επίθετο βασίλειος,-α, -ον και σημαίνει "αυτός που ανήκει στο βασιλιά".

Εύρεσις τιμίων λειψάνων Αγίου Δημητρίου

Όνομα:	Δημήτριος
Ετυμολογία:	Από το Δη (Γη) και μήτηρ ("μητέρα Γη") και σημαίνει "αυτός που ανήκει, ο αφιερωμένος στη θεά Δήμητρα".

Εύρεσις τιμίων λειψάνων Αγίου Δωροθέου

Όνομα:	Δωρόθεος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'δώρον' και 'Θεός' και σημαίνει "δώρο Θεού".

Εύρεσις τιμίων λειψάνων Αγίου Ιακώβου

Όνομα:	Ιάκωβος
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα Γιακόβ που σημαίνει φτέρνα. Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, όταν γεννήθηκε ο Ιακώβ, κρατούσε την φτέρνα του δίδυμου αδερφού του, Ησαύ, που είχε γεννηθεί πρώτος. Από εδώ ξεκίνησε και το γνωστό θέμα για τα πρωτοτόκια και το πιάτο φακής (Γνωστή η φράση ‘για ένα πιάτο φακής’).

Όνομα:	Σεραφείμ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα που προέρχεται από την εβραϊκή λέξη σαράφ, που σημαίνει «καίω, καθαρίζω με φωτιά», και εννοεί τον 'φλογερό'.

Ο Άγιος νεομάρτυρας Σταμάτιος, καταγόταν από ένα χωριό του Βόλου, τον Άγιο Γεώργιο, της επαρχίας Δημητριάδος. Ο δικαστής βλέποντας τη σταθερότητα του μάρτυρα τον έστειλε στον Βεζύρη, ο οποίος προσπάθησε με πολλούς τρόπους, κολακείες, υποσχέσεις, τιμές και αξιώματα να μεταπείσει τον μάρτυρα. Μέχρι και υπασπιστή του υποσχέθηκε να τον κάνει. Ο Βεζύρης διέταξε να φυλακιστεί και να βασανιστεί. Μετά από κάποιες ημέρες διέταξε να τον φέρουν πάλι μπροστά του, όπου ξανά προσπάθησε με θέλγητρα και φόβητρα να τον μεταπείσει. Τότε ο βεζύρης οργισμένος τον παρέδωσε στον έπαρχο να τον θανατώσει. Τον αποκεφάλισαν στις 16 Αυγούστου 1680 μ.Χ. ημέρα Δευτέρα, μπροστά στο βασιλικό παλάτι, στην Αγία Σοφία.

Όνομα:	Σταμάτιος
Ετυμολογία:	Από το ρήμα σταματώ. Το όνομα είναι ευχετικό και προέρχεται από την προστακτική: π.χ. «Σταμάτα, γυναίκα, να γεννάς κορίτσια» ή «Σταμάτα, θάνατε, να παίρνεις τα παιδιά»

Άγιος Τιμόθεος Όσιος, Επίσκοπος Ευρίπου

Όνομα:	Τιμόθεος
Ετυμολογία:	Από το 'τιμώ' και το 'Θεός' και σημαίνει 'αυτός που τιμά το Θεό' και 'αυτόν που ο Θεός τιμά'.

Aσκήτευσε στη νήσο Κεφαλληνία.

Όνομα:	Γεράσιμος
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη γέρας=έπαθλο και σημαίνει "βραβευμένος".

Ο Όσιος Νείλος ο Ηγιασμένος, είναι η σημαντικότερη ασκητική φυσιογνωμία του θεσπρωτικού χώρου. Με την αγία του ζωή και τους ασκητικούς του αγώνες, καθαγίασε με το πέρασμα του την επαρχία της Παραμυθίας και κληροδότησε ως πολύτιμο θησαυρό, την περιώνυμο και ένδοξη Ιερά Μονή Γηρομερίου, που ο ίδιος ίδρυσε, η οποία και ανεδείχθη ένας από τους σπουδαιότερους πνευματικούς φάρους και σήμερα αποτελεί ένα από τα πλέον σημαντικά ιστορικά μνημεία της Ηπείρου.

Πατρίδα του Οσίου Νείλου ήταν η τότε βασιλεύουσα, η Κωνσταντινούπολη, όπου και γεννήθηκε περίπου το 1228 μ.Χ. Η καταγωγή του μάλιστα, ήταν από την βασιλική οικογένεια των Λασκάρεων. Τα πλούτη και η δόξα όμως, δεν μπόρεσαν να νικήσουν τον πόθο του μοναχικού βίου, που είχε φωλιάσει στην ψυχή του και έτσι τα εγκατέλειψε όλα και σε νεαρότατη ηλικία έγινε μοναχός στην περίφημη Μονή των Ακοιμήτων. Πέθανε στις 2.1.1334 σε ηλικία 106 ετών.

Όνομα:	Νείλος
Ετυμολογία:	Καθαρά αρχαίο Ελληνικό από το όνομα ‘Νηλεύς’, γιου του Κόδρου, που πήγε στην Ασία (Αίγυπτο) όπου και εγκαταστάθηκε. Σύμφωνα με το λεξικό 'A Greek-English Lexicon’ των ‘Henry George Liddell, Robert Scott’ Το όνομα Νηλεύς εκφράζεται και σαν Νείλεως. Κάτι δε που μπορεί να αποδοθεί στο Νηλέα ονομάζεται Νειλείον.

Όνομα:	Σαράντος
Ετυμολογία:	Από τον αριθμό σαράντα

Όνομα:	Σταματία
Ετυμολογία:	Από το ρήμα σταματώ. Το όνομα είναι ευχετικό και προέρχεται από την προστακτική: «Σταμάτα, γυναίκα, να γεννάς κορίτσια» ή «Σταμάτα, θάνατε, να παίρνεις τα παιδιά».

Ο Όσιος Χαιρήμων ήταν ασκητής της ερήμου. Απεβίωσε ειρηνικά την ώρα που εργαζόταν.

Όνομα:	Χαιρήμων
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'χαίρω' και 'ήμων'=ακοντιστής και σημαίνει αυτόν που χαίρεται, απολαμβάνει να ρίχνει το ακόντιον.