Ο Όσιος Σεραφείμ γεννήθηκε στο Κουρσκ της Ρωσίας στις 19 Ιουλίου 1759 μ.Χ. και ονομάσθηκε Πρόχορος. Νέος έφυγε από το πατρικό του σπίτι, και πήγε να μονάσει στη μονή του Σάρωφ. Στις 13 Αυγούστου του 1786 μ.Χ. κείρεται Μοναχός με το όνομα Σεραφείμ. Δύο μήνες μετά χειροτονήθηκε Διάκονος.

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1793 μ.Χ. χειροτονείται Ιερεύς. Κάποια στιγμή μετά αποσύρθηκε στο πυκνό δάσος του Σάρωφ όπου έζησε για 15 χρόνια σε τέλεια απομόνωση, με αυστηρή νηστεία, αδιάλειπτη προσευχή, μελέτη του Θείου Λόγου και σωματικούς κόπους. Τελειώνοντας την αναχωρητική ζωή επέστρεψε στη Μονή του Σάρωφ και κλείστηκε σαν σε μνήμα στην απομόνωση για άλλα δεκαπέντε χρόνια. Μετά τον εγκλεισμό, ώριμος πλέον στην Πνευματική ζωή και γέροντας στην ηλικία, αφιερώθηκε στη διακονία του πλησίον, του ελάχιστου αδελφού.
Ο Όσιος κοιμήθηκε με ειρήνη στις 2 Ιανουαρίου 1833 μ.Χ.

Χριστῷ ἐκ νεότητος ἀκολουθήσας θερμῶς, εὐχαῖς καὶ δεήσεσιν, ἐν τῇ ἐρήμῳ Σαρώφ, ὡς ἄσαρκος ἤσκησας· ὅθεν τοῦ Παρακλήτου, δεδεγμένος τὴν χάριν, ὤφθης τῆς Θεοτόκου, θεοφόρος θεράπων· διὸ σε μακαρίζομεν, Σεραφεὶμ Πάτερ Ὅσιε.