Μάλλον πρόκειται για το βασιλιά της Γεωργίας Άσοτ (Άσχ̌οτ) τον Κουροπαλάτη (από τα λατινικά ‘cura palatii’ που σήμαινε τη διαχείριση και φροντίδα του παλατιού. Από τα υψηλότερα τιμητικά αξιώματα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας).

Το 813 μ.Χ. εδραίωσε μία δυναστεία η οποία διοίκησε μεγάλο τμήμα της σημερινής χώρας για περίπου 1000 χρόνια.

Σκοτώθηκε μέσα στο ναό του κάστρου του από Άραβες επιδρομείς.

Όνομα:	Άσιοτ
Ετυμολογία:	Γεωργιανό όνομα, υπό διερεύνηση

Σύζυγος του Ιουστίνου Α' του Γέροντος (518 - 527 μ.Χ.). Διακρινόταν για την ευσέβεια, το ασκητικό του βίου της και τη φιλανθρωπία της.

Κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη και ενταφιάσθηκε στο ναό των Αγίων Αποστόλων Κωνσταντινουπόλεως.

Όνομα:	Μάρκη
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό όνομα του θεού 'Μars - rtis' (θεός Άρης των Ρωμαίων) και σημαίνει "την φιλοπόλεμη".

Όνομα:	Δημήτριος
Ετυμολογία:	Από το Δη (Γη) και μήτηρ ("μητέρα Γη") και σημαίνει "αυτός που ανήκει, ο αφιερωμένος στη θεά Δήμητρα".

Μεγάλος πατέρας, διδάσκαλος και ιεράρχης της χριστιανικής θρησκείας που γεννήθηκε στην Αντιόχεια το 347 μ.Χ.(κατά άλλους το 354 μ.Χ.). και υπήρξε μέγας πολέμιος των Ελλήνων, του Ελληνικού πολιτισμού, της Ελληνικής παιδείας και των Εβραίων.

Μεταξύ πολλών άλλων αξίζει να αναφερθούν τα πιο κάτω:

Στο ‘περί κενοδοξίας και πως δει τους γονείς ανατρέφειν τα τέκνα’ πόνημά του, απαγορεύει τη χρήση Ελληνικών ονομάτων, λέγοντας
«Κανείς δεν πρέπει στα παιδιά του, των (Ελλήνων) προγονών να καλεί τα ονόματα, του πατέρα, της μητέρας, του παππού και του προπάππου, αλλά αυτά των δικαίων» (δηλαδή της Παλαιάς. Διαθήκης και των αγίων.)

Πατέρας του ήταν ο στρατηγός Σεκούνδος και μητέρα του η Ανθούσα. Έμεινε από πολύ νωρίς ορφανός από πατέρα. Ήταν ευφυέστατος και σπούδασε πολλές επιστήμες στην Αντιόχεια, κοντά στον τότε διάσημο Έλληνα ρήτορα Λιβάνιο, αλλά και στην Αθήνα, μαζί με τον αγαπημένο του φίλο Μέγα Βασίλειο.

Όταν αποπεράτωσε τις σπουδές του ασκήτεψε, σε ηλικία 34 ετών χειροτονήθηκε διάκονος και στα 40 του πρεσβύτερος. Κατά την Ιερατική του διακονία ανέπτυξε όλα τα ψυχικά του χαρίσματα, πύρινο θείο ζήλο και πρωτοφανή ευγλωττία στα κηρύγματα του. Έσειε και συγκλόνιζε τα πλήθη της Αντιόχειας και συγκινούσε τις ψυχές τους βαθύτατα. Η φήμη του αυτή έφτασε μέχρι τη βασιλεύουσα και έτσι, την 15η Δεκεμβρίου 397 μΧ., με κοινή ψήφο βασιλιά Αρκαδίου και Κλήρου, έγινε Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης. Από την θέση αυτή, μεταξύ άλλων, υπήρξε αυστηρός ασκητής και δεινός ερμηνευτής της Αγίας Γραφής, όπως φαίνεται από τα πολλά συγγράμματα του (διασώθηκαν 804, περίπου, ομιλίες του). Έργο επίσης του Χρυσοστόμου είναι και η Θεία Λειτουργία, που τελείται σχεδόν κάθε Κυριακή, με λίγες μόνο, από τότε αλλαγές.

Λόγω του χαρακτήρα του και της ακραίας του συμπεριφοράς καθαιρέθηκε και εξορίστηκε. Το 402 μ.Χ. αποκαταστάθηκε στον πατριαρχικό θρόνο. Δυο χρόνια αργότερα όμως, καθαιρέθηκε ξανά και εξορίστηκε στην Κουκουσό της Αρμενίας και από κει στα Κόμανα, όπου μετά από πολλές κακουχίες και άλλες ταλαιπωρίες πέθανε το 407 μ.Χ.

Όνομα:	Ιωάννης
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το (יה) ΄για’, ένα από τα Εβραϊκά ονόματα του Θεού και το (חנן), ‘χανάν = δώρο και σημαίνει δώρο του Θεού. Το αντίστοιχο του στα Ελληνικά είναι το Θεόδωρος.

Ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Ιωάννη του Χρυσόστομου, γνωστού και σαν Ιωάννη της Αντιόχειας, που επίσης τιμάται η μνήμη του στις 13 Νοεμβρίου. Επίσης συνεορτάζεται την ημέρα των τριών Ιεραρχών (Μέγας Βασίλειος, Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος και άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος), στις 30 Ιανουαρίου.

Ένας από τους μεγαλύτερους ανθέλληνες και πολέμιος κάθε τι του Ελληνικού (πολιτισμού, παιδείας, θρησκείας κτλ)

Όνομα:	Χρυσόστομος
Ετυμολογία:	Από το επίθετο χρυσός και το ουσιαστικό στόμα και σημαίνει "αυτός που λέει χρυσά, όμορφα λόγια".

Ασκήτευσε στο όρος Σάγματα της Βοιωτίας και πέθανς ειρηνικά το έτος 1111 μ.Χ.

Όνομα:	Κλήμης
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό 'Clemens' που σημαίνει πράος, γαλήνιος, απαλός, ήπιος,

Όνομα:	Πέτρος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό πέτρα (βράχος) και σημαίνει "ο ακλόνητος". Το όνομα Πέτρος είναι μετάφραση του Αραμαϊκού 'Κηφά' που ήταν το πραγματικό όνομα του Απόστολου Πέτρου. Στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχαν τα ονόματα Πετραίος (Κένταυρος) και Πετραία (Ωκεανίδα νύμφη).

Ο Όσιος Τίτος πριν γίνει μοναχός ήταν στρατιώτης. Κάποτε, εξαιτίας ενός σοβαρού τραυματισμού, ασθένησε βαριά και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον στρατό και να εγκαταβιώσει στα Σπήλαια της Λαύρας του Κιέβου. Εκεί, αφού πέρασε την υπόλοιπη ζωή του με προσευχές και μετάνoιες κοιμήθηκε με ειρήνη περί τον 11ο αιώνα μ.Χ. Η μνήμη του Οσίου Τίτου επαναλαμβάνετε στις 27 Ιανουαρίου.

Όνομα:	Τίτος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό όνομα 'Titus'. Ο χαίρων σεβασμού. Πιθανώς από σύντμηση του Λατινικού 'Titulus' = τιτλούχος, βραβευμένος. Επίσης η μετάφραση της λατινικής λέξης 'titus' στα Ελληνικά είναι 'οινάς' που είναι είδος άγριου περιστεριού με φτέρωμα ερυθρωπό σαν των ώριμων σταφυλιών και στα αρχαία Ελληνικά περιγράφει την άμπελο, το κλήμα, το κρασί, τους αμπελώνες και άλλα σχετικά.

Διετέλεσε Πάπας της Ρώμης από το 657 μέχρι του θανάτου του το 672. Άγιος της καθολικής εκκλησίας.

Όνομα:	Βιτάλης
Ετυμολογία:	Παραφθορά του αρχαίου Ελληνικού ρήματος 'φιτύω'=γεννώ και εννοεί τον πρόγονο. (αυτόν που έδωσε ζωή). Στα Λατινικά υπάρχουν τόσο το όνομα 'Vitalis' όσο και η λέξη 'vitalis'=ζωτικός (vita=ζωή). Το Βιταλιανός σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Βιτάλιο.